โลกโดดเดี่ยว (กาพย์ยานี ๑๑)
....อ้างว้าง ว่างเปล่าเปลี่ยว......โลกโดดเดี่ยว เหงาเงียบจัง
เคว้งคว้าง อวกาศขัง.................ชีวียัง เพื่อการใด
....ช่วงชิง ทรัพย์ชื่อเสียง...........หาพ้นเพียง พันปีได้
สูญดับ ลับเหลือไว้....................สิ่งดีไซร้ เพื่อผองชน
คำสำคัญ (Tags): #กาพย์ยานี#คำประพันธ์
หมายเลขบันทึก: 517155เขียนเมื่อ 22 มกราคม 2013 20:20 น. ()ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น