มหาวิทยาลัยบางแห่ง ไม่มีสถานที่สำหรับการพักผ่อนหย่อนใจแบบป่าธรรมชาติ ซึ่งมีต้นไม้หลากหลาย มีความเย็น มีน้ำตก ถ้าเราทำป่าธรรมชาติให้เกิดภายในมหาวิทยาลัยได้ น่าจะดีไม่น้อย โครงการ การพัฒนาสวนป่าธรรมชาติเพื่อการส่งเสริมสุขภาพจิตนี้ ผุดขึ้นในความคิดระหว่างที่เดินดูแลความเรียบร้อยในห้องสอบ โดยกำลังคิดว่า รอบหน้าเป็นการเรียนรู้เรื่องการพัฒนาตน ทางกายนั้น เราพัฒนาอยู่แล้วตลอดเวลา เช่น การออกกำลัง การเรียนรู้อาชีพ การแต่งตัว ฯลฯ ทางจิตนั้น เดี๋ยวนี้เท่าที่เห็นจะมีการโครงการการพัฒนาคุณธรรม เช่น การนิมนต์พระภิกษุหรือฆราวาสที่เก่งด้านนี้มาบรรยายให้ฟังว่า อะไรเป็นอะไร ท่านจะใส่กิจกรรมเพื่อการเรียนรู้สิ่งนั้นเข้ามา สิ่งที่จะมีน้อยและไม่ค่อยจะมีคือการฝึกจิตภาวนาในกลุ่มผู้เรียนรู้ หากเราไม่ได้สนใจด้านนี้ เราก็จะไม่มีประสบการณ์ด้านนี้ ผมเห็นว่า โครงการป่าธรรมชาติเพื่อการส่งเสริมสุขภาพจิต จะเอื้อต่อสิ่งนี้ที่จะเป็นประสบการณ์ภาคการปฏิบัติให้กับผู้เรียน โดยเน้นที่ความผ่อนคลายท่ามกลางธรรมชาติ
โครงการนี้ หากสถานศึกษาไม่มีพื้นที่สำหรับดำเนินการ เราจำเป็นต้องลงทุนซื้อ การลงทุนซื้ออาจไม่เห็นกำไรเหมือนกับการสร้างตึกให้เช่า แต่กำไรจะได้กับผู้เข้าเรียน โดยที่เราไม่จำเป็นต้องหอบหิ้วหลายชีวิตไปที่อื่น และที่แบบนี้สามารถใช้ได้ตลอดเวลา เราจำเป็นต้องร่ิวมมือกับ ๑) หลักสูตรสิ่งแวดล้อม ของคณะวิทยาศาสตร์และสังคมศาสตร์ ๒) หลักสูตรการออกแบบของคณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม ๓) หลักสูตรปรัชญาและศาสนา ๔) หลักสูตรศิลปศาสตร์ และวิศวกรรมศาสตร์ ที่จะสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาเพื่อเป้าหมายคือ ที่สงบท่ามกลางธรรมชาติ แม้มันจะถูกสร้างด้วยน้ำมือของมนุษย์ ในมุมมองว่า ของปลอมก็ตาม ทั้งนี้ การสร้างสถานที่แบบนี้ อาจจะคือ "อาวาสสัปปายะ"
ไม่มีความเห็น