คำขึ้นต้นของการบรรยายหน้าชั้นเรียน
วันนี้เผอิญผมไปเห็นบทพูดรายงานหน้าชั้น ของเด็ก ม. ๖ (ของลูกและเพื่อนๆ) ที่มาขอผมปรินท์จากเครื่องผม ตอนแรกก็ไม่ได้ดูหรอก เพิ่งมาเห็นทีหลัง มองปร๊าดเดียวแค่คำขึ้นต้นก็แปลกใจ ไม่ได้อ่านต่อว่ารายงานเรื่องอะไร ผมสงสัยว่าเดี๋ยวนี้โรงเรียนเขาไม่สอนกันหรือไงว่า เรื่องการพูดหน้าชั้น ต้องพูดอย่างไรจึงจะฟังดูดี
ต้องขออภัยก่อนว่าผมไม่ได้มีเจตนาจะเอาข้อผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ของเด็กมาประจาน แต่ก็จำต้องพูดถึงอนุสนธิว่าทำไมมาโพสต์เรื่องนี้ เพื่อเป็นกรณีศึกษาต่อไป ครูบาอาจารย์ท่านอื่นๆ ที่มาอ่านเจอ จะได้พิจารณา
พวกเด็กๆ แกใช้คำขึ้นต้นว่า "สวัสดี อาจารย์ xxxxx ที่เคารพ" ฟังดูทะแม่งๆ แข็งๆ แถมยังระบุชื่ออาจารย์อีก
สมัยผมใช้คำว่า "เรียน ท่านอาจารย์ที่เคารพ และ สวัสดีเพื่อนที่รักทุกท่าน" (ไม่ระบุชื่ออาจารย์) ใครจะเปลี่ยนเป็น "ท่านอาจารย์" เป็น "คุณครู" ก็ไม่เป็นไร
(ยังดีนะ พวกแกไม่ระบุคำนำหน้าชื่อว่า "นาย" ก "นางสาว" ข อะไรพรรค์นั้น เมื่อหลายปีก่อน รุ่นผมจัดงานสังสรรค์ ส่งการ์ดเชิญไปเรียนเชิญครูเก่าๆ ของพวกเรามารับประทานอาหาร จ่าหน้าซองจากคอมพิวเตอร์ว่า เรียน "นางสาว ก" "นาง ข" "นาย ค" อะไรแบบนั้น ปรากฎว่าภายหลังโดนด่าเปิงบนเวทีในงาน ท่านว่า ทำไมไม่จ่าหน้าซองให้มันน่ารักหน่อย เช่น เรียน คุณครู ก ฯลฯ อะไรแบบนั้น)
แม้นั่นมัน ๔๐ ปีมาแล้ว และอาจารย์ผู้สอนผมเรื่องนี้ตอน ม.ศ. ๑ ท่านก็เกษียณอายุไปหลายปีแล้วด้วยก็ตาม แต่ก็แหละ ผมก็ใช้คำขึ้นต้นอย่างนี้มาตลอด แม้กระทั่งเป็นอาจารย์สอนมหาวิทยาลัย ผมก็ใช้อยู่ ๒๐ ปี
ความเห็น (3)
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
สวัสดีปีใหม่ครับ :-)
ณัชพัฒน์ ตันวัฒนะเสรี
กีฬาที่ผมอยากเป็น