น้ำ


น้ำ

น้ำ ถือเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของคนเรา เพราะคนเราอาจจะงดอาหารได้หลาย ๆ วันแต่ถ้าขาดน้ำเพียง 1 - 2 วัน ร่างกายก็จะทรุดหนักลงอย่างรวดเร็วแต่ถ้าเราคิดถึงภาพโดยรวมของสังคมของประเทศชาติหรือของโลกมนุษย์เราจะเห็นว่าน้ำเป็นแหล่งกำเนิดของสิ่งมีชีวิตทั้งพืชและสัตว์และเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความอุดมสมบูรณ์แก่สิ่งมีชีวิตทั้งหลายและถือได้ว่าน้ำ คือ ชีวิต เปรียบชีวิตเหมือนน้ำ

ชีวิตของเราในวันนี้หลายคนมีความสับสน จิตใจว้าวุ่นท่ามกลางปัญหาที่มาทับถมมากมาย บางก็รู้สึกอ่อนแรงเหนื่อยล้าสิ้นหวังกำลังใจ หดหู่ห่อเหี่ยว เศร้าหมอง ขุ่นมัว เปรียบเสมือนน้ำที่ขุ่นด้วยตะกอนของปัญหาและความถูกผิดชั่วดีคละเคล้ากันไป ทำให้เราเป็นเสมือนหนูติดจั่นยังไงก็ไม่รู้ที่ดูเหมือนว่าเราต้องวิ่งวุ่นวิ่งวนกับสภาพเดิมๆของปัญหาโดยไม่รู้ตัวอยู่ตลอดเวลา ปัญหาชีวิตของเราเปรียบเหมือนตะกอนของน้ำขุ่นในแก้วใส ตะกอนมากก็เหมือนมีปัญหาชีวิตหนักมาก หากว่าเราต้องการให้น้ำใสก็ต้องทำให้ตะกอนนอนก้นเสียก่อน แล้วเราจึงสามารถมองเห็นกาบหอยปูปลาในน้ำได้

คุณเคยเห็นปลาที่ว่ายอยู่ในน้ำครำที่เน่าเหม็นไหม แล้วเคยคิดสงสัยไหมว่ามันอยู่ได้อย่างไรกับน้ำที่เน่าเหม็นเช่นนั้น ก็เพราะมันเรียนรู้ที่จะอยู่ มันรู้จักปรับตัวให้เข้ากับสิ่งรอบข้างของมัน เราเองก็เช่นกันเวลาเจอกับปัญหาของชีวิตเราก็ต้องเรียนรู้ที่จะปรับตัวให้ได้เช่นนั้นบ้าง เวลาที่เราเจอกับปัญหาหลายอย่างมารุมเร้าชีวิตจนทำให้ชีวิตของเราขุ่นมั่ว ถ้าเรายิ่งเอาไม้มาค้นอะตอมของน้ำก็เข้าไปซึมซับสอดแทรกและเกิดแรงเสียดสีระหว่างอะตอมของน้ำกับอะตอมของดิน จากปฎิกิริยาดังกล่าว เราจะเห็นตะกอนเล็กๆสะสมเป็นตะกอนที่มีมากขึ้นกว่าเดิม หากเรายิ่งแกว่งตะกอนก็ยิ่งหมุนแรงขึ้นตามแรงหมุนของน้ำตะกอนก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเช่นกัน ที่เป็นเช่นนั้นเพราะน้ำมีความอ่อนที่สามารถสอดแทรกเข้าไปได้ทุกหนทุกแห่งทุกทิศทางนั่นเอง เราเองก็ได้ยินใช่ไหมว่าน้ำกัดหิน หินยังกร่อยเลย

ชีวิตคนเราก็เช่นกันเวลาที่เจอกับปัญหามักจะเกิดความสับสน ไม่รู้ว่าจะทำเช่นใดดี จะเริ่มจากตรงไหนดี เพราะความสับสนนี้เองที่ทำให้คนเรามักขาดสติควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ และความว้าวุ่นเร่าร้อนของใจที่ทำให้รีบด่วนตัดสินใจแก้ปัญหาในขณะนั้น ทำให้แก้ปัญหาไม่ได้และกลับจะยิ่งแย่กว่าเดิม บางก็อาจทำให้ปัญหายิ่งทวีทับถมซับซ้อนขึ้นไปอีก เปรียบเหมือนกับตะกอนของน้ำที่เพิ่มขึ้นตามแรงเสียดทานของน้ำจนกลายเป็นน้ำครำที่เน่าเหม็นได้ เมื่อเห็นเป็นเช่นนี้แล้วเราจะทำอย่างไรไม่ให้น้ำเกิดตะกอน และเมื่อน้ำเกิดตะกอนแล้วเราจะทำอย่างไรไม่ให้ตะกอนสะสมกันจนกลายเป็นน้ำครำได้

เราก็ต้องการน้ำใสก็รอให้น้ำหยุดหมุนตะกอนหยุดแกว่ง ต้องทำให้ตะกอนนอนก้นเสียก่อน ชีวิตคนเราก็เช่นกันหากต้องการให้ชีวิตของเรามีทุกข์น้อยเราก็ต้องฝึกทำใจให้สงบนิ่ง ต้องหยุด ต้องหยุดพักเสียก่อนต้องทำใจให้สงบนิ่ง คิดทบทวนตัวเองใหม่ เมื่อชีวิตเราเปรียบเหมือนน้ำ เราลองมาทำใจให้นิ่งเหมือนน้ำ เย็นเหมือนน้ำ เพื่อให้ความวุ่นวายในแต่ละวันตกตะกอนเสียก่อน จากนั้นก็กลั้นกลองนำสิ่งที่คิดว่าเป็นตะกอนที่ไม่ดีออกไป เอาสิ่งที่ทำให้ชีวิตขุ่นมัวออกไปด้วยใจที่เยือกเย็นเช่นน้ำ

คนส่วนใหญ่มักเดินด้วยใจที่เร่าร้อนเปรียบเหมือนไฟที่จุดล้นก้นตัวเอง เผาตัวเองด้วยไฟร้อนแห่งอามรณ์ปัญหาที่เกิดจึงลุกลามเหมือนไฟ ไฟที่มันติดก้นตัวเองจะนั่งก็ไม่ได้จะนอนก็ไม่ได้ จนกลายเป็นใจที่เร่าร้อน กลายเป็นไฟอารมณ์ในที่สุดที่พร้อมจะเผาสรรพสิ่งให้มอดไหม้ลงในพริบตา ให้เหลือเพียงแค่เถ้าถ่านและซากปรักหักพังนั้นเอง ปราชญ์โบราณกล่าวไว้ว่า “น้ำท่วมสิบครั้งก็ยังไม่เสียหายเท่ากับไฟไหม้ครั้งเดียว” ดังนั้นเมื่อเราไม่อยากเห็นซากปรักหักพังเราก็อย่าเอาใจไปจุดไฝเผามันด้วยตัวของเราเอง แต่ให้เราเอาใจที่เป็นน้ำมาดับทุกข์ของเรา แก้ปัญหาชีวิตของเราด้วยใจที่นิ่งเหมือนน้ำ รู้จักการรอคอยอย่าเยือกเย็น

เมื่อชีวิตดุจดังน้ำและน้ำ คือ ชีวิต แล้ว เราจะเห็นได้ว่าอะตอมของน้ำสามารถสอดแทรกไปได้ทุกหนทุกแห่งในโลกใบนี้ ช่างสร้างความมหัศจรรย์ใจยิ่งนักและความอ่อนของน้ำย่อมเอาชนะความแกร่งของหินได้ การแก้ปัญหาของชีวิตก็เช่นเดียวกันหากเรารู้จักการเปลี่ยนแปลงตนเองโดยผ่านการ Changeเปลี่ยนใจที่เร่าร้อนดุจไฟของเราให้เป็นกระแสน้ำที่เยือกเย็น รู้จักการรอคอย รู้จักการหยุดพักเวลา เพื่อที่จะรอให้ตะกอนตกก้น แล้วเราจะได้น้ำใส ชีวิตของเราก็เช่นกันต้องรู้จักการรอคอยอย่าเดินด้วยใจที่เร่าร้อน อย่าเอาไฟมาล้นก้นตัวเอง จงเปลี่ยนวิธีคิดของเราเสียใจใหม่ มาฝึกใจของเราให้เป็นคนที่มีหัวใจที่ผ่านการChange เพราะการเปลี่ยนแปลงย่อมนำพาไปสู่อีกสิ่งหนึ่งเสมอ ซึ่งการเปลี่ยนแปลงนำไปสู่ทิศทางที่ดีขึ้น ถึงเวลาแล้วที่จะต้องเปลี่ยนตัวเองเสียใหม่นะคะ ไม่มีใครจะมาเปลี่ยนแปลงเราได้นอกจากใจเราเอง จงเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงที่ตัวเราเองนะคะ

 

คำสำคัญ (Tags): #น้ำ
หมายเลขบันทึก: 511518เขียนเมื่อ 10 ธันวาคม 2012 14:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม 2012 12:02 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

แนวคิดดีมากขอบคุณนะคะ..น้ำๆๆๆ

ชอบแนวคิดของน้ำครับ ขอบคุณครับ

ชอบการเขียนแนวนี้มากนะคะพี่มณีเทวาเป็นกำลังใจให้นะคะ รับไปเลยค่ะดอกไม้สวยๆๆอิอิ...


พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท