วันนี้ (20 ก.ย.) แม้จะเป็นวันหยุดตามประกาศของคณะปฏิรูปฯ เด็กๆตื่นแต่เช้าเพื่อฟังวิทยุ ดูทีวี อ่าน internet กันอย่างตื่นเต้น เพราะเมื่อคืนนอนแต่หัวค่ำ คุณแม่มีเวรเช้า จึงตัดสินใจว่าจะต้องไปทำงาน
ไปถึงที่ทำงานเวลา 7.20 น. เปิดทีวีทันทีที่ถึง เพื่อติดตามข่าวคราว จัดการเปิดเครื่อง เตรียมเครื่องไล่ไปเรื่อยๆ เท่าที่ทำได้ "นายดำ"อยู่เวรเมื่อคืน ลงมาพร้อม rack ใส่ sample เพื่อนำมาส่งต่อที่ห้อง Lab ใหญ่
ปรากฏว่ายังไม่ทันถึงเวลา 8.30 น. ทุกคนต่างก็มาถึงที่ทำงาน เริ่มงานกันอย่างคึกคัก ไปพร้อมๆกับ sample ที่ทยอยมาไม่ขาดสาย ไม่แตกต่างจากวันทำงานอื่นๆเลย อ.สุเมธ พีรวุฒิ ผอ.รพ.ของเราก็มาเดินทักทายและขอบคุณพวกเราที่มาทำงานกันโดยไม่ต้องร้องขอ เป็นที่ประทับใจพวกเราว่าผู้บริหารเองก็มีใจให้ทั้งเรา "คนหน้างาน"และผู้รับบริการ ขนาดพี่วรรณีซึ่งลาพักร้อนทั้งสัปดาห์ ก็อุตส่าห์เข้ามาเพื่อทำงาน เผื่อว่าจะมีคนมาไม่ได้ คุณศิริผู้มีลูกเล็กที่ต้องอยู่บ้านเพราะโรงเรียนปิด ก็ฝากลูกไว้กับคุณยาย
พวกเรา คุยกันว่า หากเราเป็นคนไข้ เราก็คงมาเอาไว้ก่อน ดังนั้นพวกเราจึงตัดสินใจมาไว้ก่อนเหมือนกัน ประทับใจกับสิ่งที่ได้พบเห็นวันนี้เป็นอย่างยิ่งว่า พวกเราหยุดไม่ได้ หากหัวใจของเรา"คิด"แทนสมองเสมอเช่นนี้ และพบว่าพวกเราชาวคณะแพทย์ต่างก็คิดเหมือนๆกันจากบันทึกของพี่จุด ชื่นใจค่ะ
ชื่นใจกับทุกๆ คนที่มาทำงานกันพร้อมเพรียงเพื่อคนไข้ ขอบคุณมากๆ ค่ะ
ชอบประโยคเด็ดนี้จังค่ะ "หากหัวใจของเรา"คิด"แทนสมอง "
ประทับใจตั้งแต่ชื่อเรื่อง(การบริการคือหัวใจของพวกเรา)และประโยคสำคัญ(หากหัวใจของเราคิดแทนสมอง)ที่ทำให้อ่านแล้วมีความรู้สึกที่ดีมากๆเลยค่ะ ขอให้ทีมงานทุกท่านขยันและแข็งแรงค่ะ
ปล. จะแจ้งมาเพื่อขอบคุณสำหรับเรื่องเมื่อสองวันก่อนด้วยค่ะ...ที่นี่ทำงานตามปกติและสุขสบายดีค่ะ