จดหมายถึงครู l วันทำงาน

วันพุธ ที่ 7 พฤศจิกายน 2555

กราบสวัสดีค่ะครู

     วันนี้หนูนั่งลิสต์กับตนเองหลายอย่างมากรวมถึงรายการที่ต้องซื้อ หนูวางแผนจะไปตั้งแต่วันศุกร์เจ้าค่ะ แต่ดูจากเนื้องานที่ต้องรับผิดชอบอาทิตย์นี้ต้องเร่งเคลียร์ รวมถึงงานค้างนั่นหมายถึงต้องทำให้เสร็จก่อนที่จะลา วันนี้เหมือนคำว่างานเข้าตัวอย่างสารระเหยมาเยอะเลยต้องเร่งทำเจ้าค่ะ ทำไปสอนน้องไป มีข้อจำกัดของวิธีที่ต้องนั่งเฝ้าเพราะมีเารอบละ 8 นาที สิ่งที่เขียนไว้ที่ต้องซื้อตอนแรกกะกับตนเองว่า เร่งงานให้เสร็จแล้วก็ไปบ่ายๆเย็น ประมาณบ่ายสองครึ่งเริ่มเห็นแววสำเร็จเจ้าค่ะ แต่แล้วก็มีงานเพิ่มอีก 3 ตัวอย่าง และมีตัวอย่างที่มีปัญหาอีกหนึ่ง สำหรับการวิเคราะห์กว่าจะเสร็จครบตามที่วางไว้ ก็ 5 โมงเย็น หนูนั่งพิจารณากับตนเองใหม่ ดีที่ตัวอย่างจะไม่ค้าง และมาต่อเนื่อง หนูนั่งคีข้อมูลออกรายงานผล กว่าจะเสร็จก็เกือบๆสองทุ่มเจ้าค่ะ

วนไปตลาดบางลำภูเก็บของหมดแล้วมีแค่ร้านข้าวต้ม หนูหลบออกมา หนูทำอะไรผิดที่ผิดเวลา เรียกตนเองกลับมา ขับรถกลับมาบ้าน ทบทวนตนเอง วันนี้หนูวางแผนอะไรผิด เป็นวันที่ควรจะซื้อของที่จะทำโรงทานครบแล้ว รายงานที่ต้องยื่นก็ต้องเสร็จ อืม มีเสียงแย้งกับตนเองว่า รายงานมันล่าช้าแล้วนะ มันก็เถียงกันเจ้าค่ะ

แต่พอเวลาเครื่องไปก็ต้องซื้อของวันพฤหัสบดี 

แต่การได้ตะลุยทำงานตลอดวัน แก้ไขอุปสรรคทีละจุด ก็ทำให้รู้สึกดีกับตนเองว่า อย่างน้อยวันนี้ได้ทำเต็มที่กับงานและการสอนน้องเจ้่า ระหว่างรอผล หนูจึงตั้งใจดขียนถอดบทเรียนกับตนเองเขียนบันทึก

หนูยอมรับว่าการที่ได้เขียนออกมา เรื่องราวในหัวมันก็จะยังหมุนวนติ้วๆ ทำให้พอเผลอก็จะมาอีก ลองสะท้อนเรื่องมีกระทบใจแรงๆในหลายๆมุม

วันนี้ล้มลุกคลุกคลานเจ้าค่ะ แต่ก็พอประคองตนเอง เพราะหนูอยากไปอยากทำ แต่พอสำรวจเข้ามาว่าให้รู้จักละอายเรื่องความรับผิดชอบในงานบ้าง ถ้าจะไปก็ต้องเครียร์ตัวเอง ก็เลยต้องเร่งเจ้าค่ะ 

กลับเข้าบ้านเลยงีบแล้วค่อยได้ลุกขึ้นมาทำวัตรแล้วเขียนบันทึก กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ

[Ka-Poom]

น่าจะทำวัตรและใคร่ครวญในตนเองก่อนนอนนะ...

[ใบไม้ร้องเพลง]

เจ้าค่ะ กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ