ช้างล้ม
สองสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นช่วงเวลาที่เหนื่อยมาก มีการปรับเปลี่ยนการทำงานหลายอย่าง โดยภาระด้านการสื่อสารผ่านออนไลน์ขององค์กรทั้งหมดตกมาอยู่ที่เรา บวกกับงานบ้านและการเลี้ยงดูลูกน้อย ทำให้ร่างกายอ่อนแอลงไปมาก พักผ่อนน้อย ไม่ได้ออกกำลังกาย (ซึ่งไม่ได้ทำจริงจังมานานแล้วตั้งแต่มีลูก) ปวดเบ้าตา ลืมตากลางแสงแดดไม่ได้ เพราะอยู่หน้าจอนาน และได้พักสายตาน้อย มีอาการอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด ไม่มีแรง อารมณ์ไม่ดี และรู้สึกเหนื่อยตลอดเวลา
ครั้งแรกที่เป็นต่อมทอนซิลอักเสบ คิดว่าเป็นเพราะติดเชื้อธรรมดา หาหมอให้ยาก็หาย ครั้งนี้นั่งอ่านจริงจัง เพราะรู้ว่าถ้าเป็นบ่อย หมอจะต้องผ่าตัดเอาต่อมทอนซิลออกไป เริ่มตื่นตัว และค้นข้อมูลก็พบว่า เป็นเพราะพักผ่อนน้อย ร่างกายอ่อนแอ
เมื่อคืนนี้ หลับแบบที่ร่างกายเตือนเป็นครั้งสุดท้ายว่าไม่ไหวแล้ว พูดกับคนที่บ้านเมื่อมะรืนว่า “ใกล้จะล้มแล้ว” และบอกว่า “ล้ม” เป็นคำเดียวกับที่เขาให้กับ “ช้าง” เพราะรู้ตัวเองว่าถึงก๊อกสุดท้ายที่จะยันอยู่ไหวแล้ว
หลังจากนี้คงต้องจัดการกับตัวเองทั้งทางด้านร่างกาย และอารมณ์ให้มากขึ้น ทางด้านร่างกายคงต้องนอนให้มาก ออกกำลังกายอย่างเหมาะสม (เท่าที่จะอำนวย) ด้านอารมณ์ คงต้องวิปัสสนา สงบนิ่ง เจริญภาวนามากขึ้น
คงต้องรื้อฟื้นสิ่งที่ไม่ได้ทำมานาน ให้กลับมาเป็นกิจวัตรอีกครั้ง บวกกับการอ่านหนังสือที่แทบจะกลายเป็นเส้นขนานห่างออกจากกันมากขึ้น ๆ ในช่วงเวลาที่ผ่านมา
ช้างคงจะยังล้มตอนนี้ไม่ได้ ไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมเลย ยังมีเวลาพอที่จะยืนด้วยลำแข้งตัวเองอย่างแข็งแรง ก่อนที่จะสาย
ความเห็น (3)
เมื่อประมาณ 20 กว่าปีก่อน ผมเป็นทอนซิลบ่อยมาก หมอที่ รพ.มอ. บอกว่า ให้ไปผ่าตัดออก โชคดีผมพบคนจีนท่านหนึ่งในงานแต่งงานของลูกสาวเพื่อน คุยกันเรื่องเจ็บคอ ทอนซิลอักเสบ ท่านบอกว่า ให้เลิกกินน้ำแข็ง น้ำเย็นจัด โดยเฉพาะไอศครีม ผมทดรองปฏิบัติตามมาจนถึงบัดนี้ คือ งงดดื่มน้ำเย็นจัด งดน้ำแข็ง นอกจากจำเป็น หรืออากาศร้อนจริง ๆ ถึงจะกินบ้าง แต่ส่วนใหญ่ดื่มน้ำธรรมดาเป็นหลัก และไม่เคยเป็นทอนซิลอักเสบอีกเลยจนปัจจุบันนี้
ตอนนี้ ช้าง นน.เท่าไหร่แล้ว....ดูแลตัวเอง รักษาสุขภาพ ด้วยห่วงใย จากพี่ชาย
เห็นด้วยกับ #2708056 ครับ ลูกสาวผมก็ตัดต่อมทอลซิลออกไปแล้ว แต่ผมมีความรู้สึกค้านๆเพราะร่างกายสร้างทุกอย่างมาสมดุลอยู่แล้ว เพียงแต่เราปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการอยู่การกิน การทำงานให้เหมาะสมก็น่าที่จะทำให้ความสมดุลกลับคืนมา เพียงแต่ว่า หน้าที่การงานนั่นแหละที่ไปสร้าง การใช้ร่างกายบางอย่างมากเกินไป เขาก็ฟ้องตัวเรา บทบาทหน้าที่นี่แหละที่ค้ำคอ แต่อย่างไรก็อย่าเพิ่งไปตัด ลองปรับเปลี่ยนพฤติกรรมต่างๆให้ถึงที่สุดก่อนนะครับ