เดินเข้าพงเหยียบเต่าอยู่ในป่า อนิจจาเจ้าเต่าไม่ต่อสู้
กลับหดหัวในกระดองให้เราดู ทำให้รู้ผัสสะที่ปลอดภัย
อายตนะทั้งหกต้องควบคุม คิดสุขุมด้วยวิชาจิตผ่องใส
คือตาหูจมูกลิ้นกายใจ รู้เท่าทันว่องไวเกิดปัญญา
ผัสสะด้วยอวิชชาใจก็ทุกข์ บ้างก็สุขด้วยอารมณ์ปรารถนา
จงปล่อยวางตามครรลองของวิชา สิ่งล้ำค่าที่ทุกคนฝึกได้เอง
ผู้ประพันธ์อรัญน้อย
ไม่มีความเห็น