กลอนสำหรับเธอ

พระจันทร์ยิ้ม

.......พระจันทร์ยิ้มเธอยิ้มบ้างได้ไหม

โอ้สิ่งใดทำให้ใจหม่นหมอง

หรือเป็นฉันนั้นทำน้ำตานอง

ตามครรลองลองรักหักจิตเธอ

พระจันทร์ยิ้มเธอยิ้มเสียเถิดนะ

ใช่จะละทิ้งใจให้พลั้งเผลอ

เมื่อฉันทำช้ำชอกหลอกใจเธอ

ใช่แล้วเออต้องไปปลอบใจกาย

พระจันทร์ยิ้มเธอจงยิ้มได้แล้ว

ก็น้องแก้วนี่ไงใช่ห่างหาย

มาปลอบใจให้ใจแล้วแก้วข้างกาย

จวบชีพวายกายดับลับลาไกล

พระจันทร์ยิ้มคืนนี้ที่สุดสวย

เธอเห็นด้วยกับฉันนั้นได้ไหม

หรือจะให้ฉันนั้นยอมหมดใจ

จึงจะให้เธอได้ยิ้มออกมา.......

สวัสดีค่ะวันนี้ได้แต่งกลอนขึ้นมายามเห็นภาพพระจันทร์ยิ้มแล้วมันสุขใจค่ะ แต่ทำให้หมูจ๋าคิดถึงคนที่เราทำผิดกับเขา...ใช่หมูจ๋าทำผิดกับพี่ชายที่แสนดีมากมายจนเกินให้อภัยเพราะหมูจ๋าเป็นเด็กดื้อ ขี้งอน สำหรับพี่ชายคนละแม ชุมพร หมูจ๋าขอโทษนะคะถ้าทำให้พี่ชายเสียความรู้สึก...แต่หมูจ๋าก็บอกพี่เทียนอยู่เสมอว่า...คิดกับพี่เทียนได้เพียงแค่...พี่ชาย...อยากเห็นพี่เทียนยิ้มนะคะ...สวัสดีค่ะ

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตค่ะ

[แว่นธรรมทอง]

พี่ชาย ได้อ่านกลอนเพราะ ๆ อย่างนี้ ต้องยิ้ม แน่...สวัสดีครับ

[หมูจ๋า]

 ขอบคุณทั้งดอกไม้และกำลังใจนะคะ คาดว่าเขาน่าจะได้อ่านค่ะ

[หยั่งราก ฝากใบ]

อ่านแล้วยิ้มมมมม

(^_^)

[หมูจ๋า]

ขอบคุณที่มีคนยิ้มแทนค่ะ หยั่งรากฝังใบ กุ๊กกิ๊กๆประสาคนแก่น่ะค่ะ