เสียง..จำนรรจ์นี้.ดังผ่านโลก..สี่เหลี่ยม...ผ่านมาเข้าหูแว่วๆ..ภาพที่เห็น..ชาวประมง...ชาวกรีก..กำลังเลื่อยทำลายเรือ..หาปลา..ที่ตนเป็นเจ้าของ..เขาต้อง..ทำลายมัน..(น้ำตาอาจจะตกใน)..เขาบอกกล่าวว่ามันเป็นเรือที่หากินกันมาอย่างน้อยสองชั่วคน..นั่นเป็นอายุ..ของเรือ..เหตุที่ต้องทำลาย..เขาได้เงินช่วยเหลือจากรัฐ..ให้ทำลายเรือ.เพื่อเป็นการพิกัด...การจับปลาเกินตัวเลขที่กำหนด..สากล...เรือถูกเลื่อยหั่นเป็นสองท่อน....สำหรับเกาะนี้..เรือที่ถูกทำลาย..มีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.......เสียงเล่าขานจากชาวประมงเหล่านั้น...ว่า...ได้เงินมาแสน..เดี๋ยวก็หมด..แล้วจะให้ทำอะไร..เรือ..ก็ไม่มีแ้ล้ว..จะมีเงินซื้อใหม่หรือ..ค่าเงินมัน.ตกและหมดไป...เรือน่ะ..เก่าแสนเก่า..ก็ยัง..ใช้หากิน..ประทังชีวิต...ไปได้...
.......อีกเสียงแว่วมาว่า..จับปลาเวลานี้..ถ้าใช้เครื่องยนต์..จับปลาก็ได้น้อย..เรือเล็กๆ..ไม่พอค่าโสหุ้ย...ปลาก็ไม่เหลือให้กิน...เหมือนเมื่อก่อน..เพราะสู้เรือใหญ่ที่จับปลาทะเลลึก..ไม่ได้...
..อีก..มุมหนึ่ง...ไม่มีเสียง..พร่ำเพรียก...จำนรรจา..เขาเหล่านั้นมี..อาชีพ..ต่อเรือ...
ชีวิตที่อยู่กับธรรมชาติย่อมยังยืนถาวรนะครับ
สวัสดี...เจ้าค่ะ..คุณโสภณ...ในธรรมชาติ..นั้น..มีอยู่..ตั้งอยู่..และดับไป..ไม่ถาวร..ไม่คงรูป..เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา.".ความไม่ยึดมั่นถือมั่นคือความถาวรแห่งเวลา..."....วารวน.สัมพันธ์กันอยู่อย่างนี้..(เป็นความเข้าใจเบื้องต้นของยายธี..เจ้าค่ะ).....