ตอนนี้เชนไนเริ่มคืบได้เร็วขึ้นแล้วค่ะ กระดกก้นยกสูง แขนยันพื้นซะสูงเลย เตรียมจะคลานเต็มที่ และกลางคืนก็ให้อดนมเต้าแล้ว ใช้เวลาแค่ 2 วันค่ะ วันแรกก็ร้องบ้านแตก พอคืนที่สองก็ร้องเบาลง คืนที่สามก็ร้องเบาและห่างออกไป จนมาถึงคืนนี้ คืนที่ ๗ แล้ว เสียงร้องหานมเต้าด้วยความเคยชินเก่าๆไม่มีแล้วค่ะ (เย่ เย่ เย้) มีแต่ความเคยชินใหม่ๆที่ว่า..ไม่มีเต้าฉันก็อยู่ได้..ชิล ชิล..อิอิ
ไม่มีความเห็น