เก็บมาเล่า...เอามาบอก...การพัฒนาสมรรถนะครู กศน. ตำบล

อย่างน้อยๆ ก็เป็นความพยายามมาตั้งแต่ระดับชั้นของเจ้าใหญ่นายโต ที่จะทำให้ครู กศน. ตำบลเป็นเลิศในปฐพี แต่จะมีสักกี่คนที่เข้าใจและเป็นได้เหมือนที่ท่านหวังไว้...

       หลังจากที่ได้ร่วมกันร่างหลักสูตรในการพัฒนาสมรรถนะครู กศน. ตำบลให้มีประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานในพื้นที่รับผิดชอบในฐานะผู้ดูแล หน่วยงานในระดับตำบล ซึ่งอาจกลายเป็นสถานศึกษาที่อยู่ระดับพื้นที่ตำบล ชุมชน ในไม่ช้านี้... ผมอยากรู้ว่าหลักสูตรที่พวกเราชาว กศน. อำเภอเมือง และทีมภาคีเครือข่ายได้ยกร่างกันนั้นมันจะตรงประเด็นมากน้อยเท่าไหร่ ก็เลยเข้าไปที่ เว็บไซต์ของสถาบันพัฒนาต่อเนื่องสิรินธร ก็ได้ไปเจอกับ เนื้อหาสำหรับการบรรยาย PPT ของท่านเลขาธิการ กศน. ซึ่งได้ให้รายละเอียดดีมาก...เรียกว่าโดนใจผมที่สุด และตรงกับหลักสูตรที่เราได้จัดทำขึ้นมากเลย...ทั้งในเรื่องของ การพัฒนาตน  การพัฒนาองค์กร  และการพัฒนาสังคม ชุมชน...

        แต่สิ่งที่ผมคิดว่าสำคัญที่สุดในการที่ครู กศน. ตำบล จะนำพาองค์กรของตนเองให้พัฒนาคือ การพัฒนาที่ตัวของครู กศน. ตำบล เป็นเบื้องต้น และมีสมรรถนะหลายด้านที่จะต้องพัฒนา... ซึ่งครูจะต้องมาวิเคราะห์ตนเองเสียก่อนว่าเราด้อยในสมรรถนะด้านใด...มีวิธีการพัฒนาอย่างไร...ในการที่จะเป็นผู้บริหาร กศน. ตำบล ที่มีคุณภาพ  ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้ได้ปรากฎอยู่ในเนื้อหาสำหรับการบรรยาย PPT ของท่านเลขาธิการ กศน. ซึ่งท่านได้ตั้งความหวังในการที่อยากจะเห็นลักษณะ ครู กศน. ตำบล ที่พึงปราถรถนาในสังคมไทย ท่านได้เขียนไว้ดังนี้...

          หน้ายิ้ม                               มือไหว้

          ใจพัฒนา                             แสวงหาความคิดใหม่

          สนใจทำจริง                         ไม่วิ่งหาแต่อามิส

          ฟังความคิดเห็นผู้อื่น               เริงรื่นกับงานที่ทำ

          เป็นผู้นำในองค์การ                 อาจหาญต่อปัญหา อุปสรรค

          ไม่ถูกชัก (นำ) ด้วยสอพลอ       นี่แหละหนอหัวหน้า กศน. ตำบล

         เห็นอย่างนี้แล้วผมรู้สึกชื่นใจอย่างบอกไม่ถูก...อย่างน้อยๆ ก็เป็นความพยายามมาตั้งแต่ระดับชั้นผู้ใหญ่นายโตที่จะทำให้ ครู กศน. ตำบล เป็นเลิศในปฐพี...แต่จะมีสักกี่คนที่เข้าใจและเป็นได้เหมือนที่ท่านหวังไว้...