วันนี้ขอเสนอภาษาผู้ไทเกี่ยวกับการนับญาติ ค่ะ
การนับญาติในภาษาผู้ไทบางคำจะตรงกับไทยกลางแต่สำเนียงแตกต่างไปเช่นพ่อจะพูดว่า พ้อ แม่จะพูดว่าแม้ ปู่จะพูดว่าปู้ ย่าจะพูดว่าญ้า ตาจะพูดว่า ต่า หลานเรียกหล่าน ป้าเรียก ป้ ๊า ลุงเรียกลุ่งส่วนคำอื่นจะแตกต่างไป
ลูก ผู้ไทเรียกหลุ้
ลูกสาว ผู้ไทเรียก หลุ้ส่าว
ลูกเขย ผู้ไทเรียกหลุ้เข่ยหรือหลุ้เขย
ลูกสะใภ้ ผู้ไทเรียกหลุ้เพ้อ
หลานเขยผู้ไทเรียกหล่านเขย
หลานสะใภ้ผู้ไทเรียกหล่านเพ้อ
พี่ชายผู้ไทเรียก อ้ายหรือออกเสียงตามสำเนียงผู้ไทว่า อ้ ๊าย(เสียงวรรณยุกต์ตรงกับเสียงวรรณยุกต์ของคำว่าโต๊ะ)
พี่สาว ผู้ไทเรียกเอ้ย หรือออกเสียงตามสำเนียงผู้ไทว่าเอ้๊ ๊ย
พี่เขยเรียกผิเขยหรือผิเข่ย
พี่สะใภ้เรียกพี้
น้องชาย ผู้ไทเรียก น้องซาย หรือออกเสียงตามสำเนียงผู้ไทว่าน้องซ่าย
น้องสะใภ้ ผู้ไทเรียก น้องเพ้อ
น้องสาว ผู้ไทเรียก น้องสาว หรือออกเสียงตามสำเนียงผู้ไทว่า น้องส่าว
น้องเขย ผู้ไทเรียก น้องเข่ย
อาชายหรือน้าชาย ผู้ไทเรียกเหมือนกันว่า ละบ่าว หรือออกเสียงตามสำเนียงผู้ไทว่าละบ้าว
อาหญิงหรือน้าหญิง ผู้ไทเรียกละสาว หรือออกเสียงตามสำเนียงผู้ไทว่า ละส่าว
อาเขย ผู้ไทเรียก อาว หรือพูดตามสำเนียงผู้ไทว่าอ่าวหรืออ๋าว
อาสะใภ้ ผู้ไทเรียก โล หรือพูดตามสำเนียงผู้ไทว่า โล่
น้าเขยหรือหน้าสะใภ้ ผู้ไทเรียกเหมือนกันว่า น้า
ปู่ทวด ผู้ไทเรียกปู้แก้(ปู่แก่)
ย่าทวด ผู้ไทเรียกญ้าแก้(ย่าแก่)
ตาทวดเรียกว่าต่าแก้(ตาแก่)
ยายเรียกว่าน่าย(นาย)
ยายที่เป็นแม่ของแม่เรียกน่ายอ้อน(นายอ่อน)
ยายทวดเรียกน่ายแ้ก้(นายแก่)
ลำดับญาติในภาษาผู้ไทก็จบแต่เท่านี้ค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ