ดำ เด็กข้างบ้าน ชาตรี สำราญ 5

" เราแต่ละคนสามารถเรียนรู้ได้ก็ต่อเมื่อเข้าใจเหตุและผลของสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราด้วยการสร้างสรรค์ความรู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้นด้วยตัวเราเอง"

Nick Selley

 

ดำเขียนสิ่งต่าง ๆ ขึ้นมาได้เพราะดำรู้เรื่อง เรื่องที่ดำเขียน ดำเข้าใจความหมายของคำที่นำมาเขียนจนเกิดความขึ้นมา สำหรับรูปแบบการเขียนความเรียง 3 บรรทัดนั้น เป็นเพียงวิธีการเรียนรู้ที่นำมาให้ดำได้เรียนรู้ ดำนำวิธีการเรียนรู้นี้ไปดึงความรู้ที่เขามีอยู่มาสร้างความรู้ต่อ

ถ้าดำเดินบนถนนที่สร้างไว้นี้ สิ่งที่ดำจะเกิดขึ้นภายในจิตของดำ คือ "ความคิดรวบยอดสัมพันธ์" ดำจะมองสรรพสิ่งทั้งหลายอย่างเห็นภาพต่อเนื่องเชื่อมโยง ดังเช่น บาฮารี เด็กน้อยจากโรงเรียนคุรุชน เขียนว่า

 

ใบไม้

หล่น

กวาด

หล่น

กวาด

ผลิใบใหม่ออกมา

 

หรือเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เขียนว่า

 

ฉันตั้งว่าว

บนท้องฟ้า

ไม่หล่นลงมา ( โรจนานีย์ กูวิง ป.3 )

 

คำง่าย ๆ ถ้ามองผิวเผินจะไม่เห็นอะไร แต่ถ้ามองให้ลึกลงไปถึงความเข้าใจภาษา จะเห็นว่า เธอมีความลึกซึ้งต่อภาษา สามารถใช้คำได้กลมกลืนกันมากระหว่าง ตั้ง กับ หล่น เพราะตั้งได้ที่ดีแล้ว ว่าว นิ่งแล้วจึงไม่หล่นลงมา

ดำเป็นเด็กที่อ่อนแอทางภาษา วันแรกเขียนคำว่า นิ่ง ผิดทั้ง 2 ครั้ง เธอเขียน นิ้ง อ่าน เหงา ออกเสียง เงา และหมอบ ออกเสียง มอบ ยังมีคำอื่นที่อ่านเขียนไม่ถูกต้องอีก แต่เชื่อแน่ว่าการสอนด้วยวิธีนี้จะช่วยแก้ปัญหาการอ่านเขียนของดำได้ ถ้าดำหมั่นคิด-เขียน-อ่าน สังเกตดู 2 วัน ( 13-14 ก.ค.) ที่เป็นวันปิด ดำบอกว่าจะมาเรียนบ่าย 3 โมง ดำมาตรงเวลา ทั้ง ๆ ที่เพื่อนเล่น

สนุกกันที่บ้านดำแต่ดำก็มาเรียนตามสัญญา ซึ่งข้อนี้จะดูต่อไป วันนี้ดำเขียนว่า

 

ลุงทำสมุดให้ฉัน

ฉันดีใจ

น้องนั่งดู

 

ในสวนหลังบ้าน

ผมกับพี่ปลูกต้นไม้

ต้นไม้ดีใจ

 

หมากัดงู

ที่หน้าบ้าน

น้องเห็น

 

ที่ร้านตัดผม

ข้างบ้านฉัน

พ่อไปตัดผม 

อ่านเป็นเล่มได้ที่นี่ครับ https://docs.google.com/docume...