จะได้ไหม “ประเทศไทยเป็นประเทศสังคมนิยมประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข”


ประชาธิปไตย

ความทุกข์ทั้งปวงล้วนมาจากความเห็นแก่ตัวทั้งสิ้น

ในอดีต

 ผู้คนในโลกหลายประเทศเกิดความทุกข์เพราะถูกล่าเป็นอาณานิคม ด้วยความเห็นแก่ตัวของประเทศที่กล้าคิด กล้าทำเพื่อสนองความเห็นแก่ตัวของตัวเอง

ยุคอุตสาหกรรม ที่นิยมทำอะไรมาก ๆ แล้วขายได้ รวยเร็วได้ บ้านเล็ก ๆ ในอดีตที่มีการเลี้ยงไก่ เลี้ยงหมู ปลูกมะนาว ตะไคร้ มีหนองน้ำไว้ให้จับปลา ถูกพวกนักอุตสาหกรรมล้างสมอง จนต้องคิดทำแบอุตสากรรม ตามความคิดของพวกเห็นแก่ตัว ปลูกข้าวโพดกันเป็นร้อยไร่ พันไร่ ลำใยหลายสิบไร่ มะนาว ตะไคร้ต้องซื้อเขาทั้งหมด พอขายไม่ได้ก็เดินขบวน ๆ ก็มาจากควาเห็นแก่ตัวในระดับสากล จนถึงระดับประเทศ

อุตสากรรมสากล ผลิตรถยนต์ ผลิตเทคโนโลยี ใหม่ ๆ ให้เราได้ใช้ ก็ดีที่มีให้ใช้ แต่เราใช้สลึงเพื่อนดึงดูดไปใช้เจ็ดสิบห้าสตางค์หรือเปล่า เมื่อไรเขาเปลี่ยนเปลี่ยนฐานผลิต คิดว่าประเทศอื่นสามารถสนองความเห็นแก่ตัวได้มากกว่า เราก็ตกงาน กลับบ้านนอกไปคิดทำสวน ทำนา คราน้ำท่วมใหญ่ครั้งนี้ ก็น่าจะเหมือนวิกฤติเศรษฐกิจที่แล้วมา ก็เพราะเราตามเขาไม่ทันความเห็นแก่ตัวของนักอุตสาหกรรม เรานำโลกไม่ได้ เราเป็นเพียงแรงงานอุตสากรรม แต่ก็มีบ้างที่เราคิดเองทำเองโดยเอกชน

ยุคโลกาภิวัตน์นี้ เรานำในเรื่องอะไรได้บ้าง

 -คอมพิวเตอร์ทำเองอย่างได้ครบวงจรทุกชิ้นส่วนไหม

 -ใช้ภาษาไทยเขียนซอล์ฟแวร์ได้ไหม

 -มีซอล์ฟแวร์กี่รายการที่ทำโดยคนไทย ขายต่างประเทศได้

 -ใช้อินเตอร์ทำมาหากินในระดับสากลได้กี่คนแล้ว

การทำได้ นำได้ต้องทำให้ประชาชนเห็นแก่ส่วนรวม เห็นแก่สังคม ในระยาะยาวโดยผู้นำที่ฉลาด มองการไกล และผู้นำที่ไม่เห็นแก่ตัว คือ เพียงอยู่ได้ รักษาสภาพตำแหน่งได้ เอาไว้เป็นเกียรติประวัติที่คนรุ่นหลังบอกว่าผู้นำในอดีตขาดวิสัยทัศน์ ประเทศของเราจึงนำเขาไม่ได้เท่าที่ควรจะเป็น

 น้ำท่วมใหญ่คราวนี้ ก็เนื่องมาจากอภิมหาความเห็นแก่ตัวของประเทศทั่วโลก รวมทั้งประทศไทย และประชาชนไทยในการสร้างมลพิษจนโลกร้อน น้ำท่วมดินถล่ม จมอยู่ใต้ดิน เพราะตัดไม้ทำลายป่า

ยาเสพติดที่จับกันไม่เว้นแต่ละวัน ก็มาจากความเห็นแก่ตัว และปัญญาการปราบคนเห็นแก่ตัวยังไม่คม ชัด ลึก และชงัดเพียงพอ นี่ถ้าไม่ได้พระปัญญาบารมีของในหลวงที่ปราบยาเสพติดด้วยการเปลี่ยนที่ปลูกฝิ่นมาเป็นพืชผักผลไม้มาให้ได้กินทั่วประเทศ ป่านนี้ประเทศจะเป็นอย่างไรก็สุดจะเดาได้

โลกฝรั่งเริ่มรู้ว่า ความเห็นแก่ตัวเป็นปฐมภัยของชีวิต จึงมีการเดินกลุ่ม ขบวนการยึดครองวอล สตรีท” เดินขบวนต่อต้านรัฐบาลของสหรัฐที่ร่วมกับบริษัทยักษใหญ่ฉ้อโกงประเทศ และขบวนการนี้กำลังแพร่ไปในหลายประเทศ

คิดว่าประเทศไทยก็คงจะมีตามมาในเร็ว ๆ นี้ หรือ มีแล้วก็ไม่ทราบ

ก่อนเขียนเรื่องนี้ ผมถามหลานฝรั่งที่ชื่อกุเกิ้ลว่า “ไอ้หลาน บอกลุงหน่อยซิว่าประเทศไทยเป็นประชาธิปไตยแบบไหน” เขาตอบมาทันใดว่า “หลายแบบ ลุงเลือกเอาเหอะ” ผมดูแล้วมึนเลือกไม่ถูกที่ถูกใจอย่างเดียวคือ พระพยอมที่เขียนไว้าว่า “ประชาธิปไตยแบบไทยๆจึงเป็นประชาธิปไตยที่สับสนที่สุด เพราะไม่รู้ว่าเดินไปทางไหนถึงจะถูก ล้วนแล้วแต่สร้างความสับสนใจ เรียกกว่ายุคสมัยบัณฑิตบิดเบี้ยวประชาธิปไตย หมายความว่าถึงแม้มีกฎหมาย มีรัฐธรรมนูญ แต่ถ้าคนที่มีอำนาจบางคนไม่เปิดโอกาสให้ความคิดเห็นของคนอื่นก็ไม่ดี เพราะคิดว่าสิ่งที่ตนคิดถูกที่สุดดูเหมือนว่าวันนี้ประชาธิปไตยบ้านเรายังไปไม่ถึงไหน...........

เจริญพร http://www.dailyworldtoday.com/newsblank.php?news_id=12776”

 

ปํญหาทั้งปวงที่กล่าวมา เนื่องมาจากความเห็นแก่ตัว และผู้นำที่ไม่ฉลาดเพียงพอทั้งสิ้น

แล้วความเห็นแก่ตัวมาจากไหน

 -ความอวิชชา (อ่านของท่านพุทธทาสมา)

 -ความโลภ โกรธ หลง จนเป็นสังคมวัตถุนิยม

 

ได้ไหมครับท่านผู้รู้ทั้งหลาย

 ต่อไปเราจะเป็น “ประเทศสังคมนิยมประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัติย์พระประมุข”

 หมายความว่า

- เราเป็นประเทศที่ ส่งเสริมให้ประชาชนทำเพื่อสังคม เพื่อให้สังคมมารับใช้ประชาชน

- เราไม่เป็นสังคมวัตถุนิยม ที่ส่งเสริมความเห็นแก่ตัว

- เราเป็นประทศที่ประชาชน กตัญญูรู้คุณของพระเจ้าแผ่นดินที่สร้างชาติสร้างประเทศ มาตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน เพราะความกตัญญูเป็นเอกธรรม ค้ำจุนให้เราอยู่มาได้ทุกวันนี้- เราเป็นประทศที่ส่งเสริมให้ประชาชน มีความกตัญญูรู้คุณของผู้มีพระคุณทั้งปวงด้วยการปฏิบัติตนเพื่อสังคม ไม่เอาเปรียบสังคม ไม่เห็นแก่ตัว ความไม่เห็นแก่ตัวคือการแสดงออกถึงความกตัญญูรู้คุณถาวร

ช่วยคุยมาหน่อยนะครับว่า จะได้ไหม ถ้าพูดว่า ประเทศของเราเป็น “ประเทศไทยเป็นประเทศสังคมนิยมประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข”

คำสำคัญ (Tags): #ประชาธิปไตย
หมายเลขบันทึก: 471356เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2011 11:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 8 มิถุนายน 2012 20:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

Cambodia is in a sense a socialist country with a king!

I think political systems may frustrate some politicians (by not letting them do what they 'want' straight away) but in the end politicians will find a way (good, honest, moral,... or not) to get what they want. (We don't need to look far for an example).

;-)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท