แม้ฤดูกาลนี้จะประสบกับอุทกภัย แต่เราก็ได้เห็นน้ำใจเพื่อนบ้านผู้คนที่ต่างมีให้กันทั้งๆ ที่ไม่เคยเห็นน้ำใจเช่นนี้ในเมืองกรุงมาก่อน ก็ได้เห็นในยามทุกข์ยากนี่แหละ...
และขณะเดียวกันเราก็ได้เห็นน้ำใจของคนรอบข้างที่เราคิดว่ารักเรา ความห่วงใยที่คิดว่ามาจากใจจริงก็คราวนี้แหละ มันก็มีหลากหลายและหลายด้านนะ มีทั้งจากพี่น้องต่างคนต่างเอาตัวรอด คนรักไม่ห่วงใยเอาแต่ตัวเอง สารพัดปัญหาที่จะพบพาน...ถ้าเรามัวแต่ไปแคร์คนอื่นที่ไม่เคยรักเรา ก็รังแต่จะทำให้ตัวเองเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า...ไม่มีวันสิ้นสุด...แน่นอน
มหาอุทกภัยถาโถมเข้ามา ก็มีหลากหลายปัญหาที่ต้องเจอเองและรับฟังจากเพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง เห็นซึ้งกันถึงน้ำใจที่แท้จริงในยามทุกข์ยาก แล้วก็อยากให้กำลังใจกับทุกคนที่ประสบปัญหานี้ สู้ต่อไป อย่าปล่อยให้ชีวิตผ่านไปอย่างไร้ค่า ทำให้ชีวิตเราให้ดีที่สุดทำให้เต็มที่และดีที่สุด อะไรที่มันไม่ดีก็ให้มันผ่านไปอย่าไปจดจำ ถือเป็นประสบการณ์แล้วเราจะสบายใจ
ทุกปัญหามีทางแก้ อย่าท้อแท้และสิ้นหวัง ให้คิดอยู่ในใจเสมอว่าคนที่รักเราตลอดเวลาและมากที่สุด คือ "พ่อและแม่" แล้วจะสุขใจ...
ไม่มีความเห็น