บันทึกวันนี้

หันไปทางไหนก็มีแต่น้ำ

         เมื่อวันเสาร์ที่  ๘  ตุลาคม  ๒๕๕๔  ตื่นมามองไปทางหลังบ้านน้ำมาถึงรั้วแล้ว  ไม่น่าเชื่อเลยแค่คืนเดียว  มันมาถึงหลังบ้านเรา  ไม่รอช้าช่วยกันเก็บข้าวของหลังบ้านไว้บนที่สูง  เตรียมหาซื้ออิฐบล็อกมาบล็อกข้างหลังบ้าน  เล่นเอาเหงื่อออกแต่เช้าเลยเสร็จจากนั้นเตรียมตัวจะออกไป กศน.อำเภอเพื่อเอาใบลงทะเบียน นศ.เก่าไปส่งแต่ไม่กี่นาทีฝนเจ้ากรรมดันตกลงมาอย่างไม่เกรงอกเกรงใจเอาเสียเลย  เลยนั่งทำงานที่บ้านดีกว่า  เตรียมพิมพ์แผนส่งฝ่ายทะเบียน  รวบรวมงานทุกอย่างส่ง  เวลาอยู่บ้านบอกตามตรงมักไม่ได้งาน  เพราะลำพังงานที่บ้านก็มากพออยู่แล้ว  ทำไปเรื่อย ๆ หันมองดูนาฬิกาอีกทีปาเข้าไป  ๔  โมงเย็น  ได้รับโทรศัพท์จากแฟนเป็นห่วงเรื่องการเดินทางกลับมาอยุธยากลัวไม่มีรถกลับเลยขับไปรับที่บางใหญ่  ขาไปรถติดมากแถวสามโคกการจราจรไม่ขยับเขยื้อน  ขากลับเลยหาเส้นทางกลับใหม่โดยมาทางถนน รัตนาธิเบศร์ที่ไหนได้มาเจอน้ำเต็ม ๆ เลย  การจราจรยิ่งลำบากเข้าไปหนัก แถมฝนก็ตกมิหนำซ้ำรถดันความร้อนขึ้นอีก ต้องขอทางจอดรถข้างทางพักรถ ข้างทางก็มีรถดับหลายสิบคัน  กว่าจะได้กลับก็ปาไป ๕ ทุ่มกว่าหิวก็หิว  ง่วงก็ง่วง เหนื่อยก็เหนื่อย  แต่ทำไงได้ในเมื่อสถานการณ์มันเป็นแบบนี้ ชีวิตเรา  กลับมาหลับเป็นตายเลยเพราะเหนื่อย