เพื่อนที่ดีๆหายากจริงหรือ
เชื่อว่าหลายคนคงรู้จักคำนี้ดี คำว่า "เพื่อน" ตั้งแต่ฉันเริ่มเข้าโรงเรียนมา ฉันก็เริ่มมีเพื่อน เพื่อนในวัยเด็กไม่มีอะไรให้ต้องคิดมาก ก็แค่เพื่อนที่คอยเล่นด้วยกัน สนุกไปวันๆ แต่พอเริ่มโตขึ้น ฉันกลับคิดว่า เพื่อนมีอิทธิพลต่อชีวิตเรามาก ตอนเรียนอยู่มัธยมเพื่อนของฉันก็มีหลายคนนะ แต่ที่จะพอคบได้มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น เพราะที่เหลือก็พากันเที่ยว วันๆไม่เรียนหนังสือ ฉันบอกได้เลยว่า เพื่อนที่ฉันไว้ใจและรักมากที่สุดมีเพียงคนเดียวเท่านั้น เราคบกันมาตั้งแต่เรียนอนุบาล เรื่อยมาจนจบม.6เราสองคนก็แยกย้ายกันไปเรียนคนละที่ แตเราก็ยังติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ พอมาเรียนในมหาลัยทุกอย่างเป็นเหมือนโลกมายา ต่างคน ต่างที่ ต่างพ่อต่างแม่ ต้องมาอยู่มาใช้ชีวิตร่วมกันในสถาบันเดียวกัน ยากนักที่จะหาใครซักคนมาเป็นเพื่อนแท้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะหาเพื่อนแท้ในมหาลัยไม่ได้นะ เพียงแต่ว่าน้อยคนนักที่จะเจอ เพราะฉันเคยเจอมาแล้ว มันเป็นบทเรียนที่สอนให้ฉันรู้จักคิดให้มากขึ้น สอนให้ฉันได้รู้ว่าการมองคนอย่ามองเพียงแค่ภายนอก อย่ามองเพียงแค่คำพูดหวานๆที่ฟังแล้วสบายใจ โดยที่หารู้ไม่ว่าแท้จริงข้างในนั้นเค้าคิดยังไงกับเรา ต่อหน้าเราเค้าอาจทำดีกับเรา ดีซะจนเราคิดไม่ถึงว่า เธอคนนี้หรอจะเป็นคนที่ไม่ดี เธอคอยช่วยเหลือเราทุกเรื่อง แต่เมื่อเราหมดประโยชน์ต่อเขา เขาก็เอาเรื่องของเราไปพูดเสียๆหายๆ บอกตามตรงว่าซึ้งจริงๆ ตอนนี้ท้อมากมายกับคำว่าเพื่อน เหนื่อยกับการยิ้มให้ต้องฝืนยิ้มแม้ในใจเต็มไปด้วยน้ำตา แต่สุดท้ายฉันก็ต้องบอกกับตัวเองว่า ชีวิตเราไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้ ยังมีเรื่องราวและปัญหาอีกมากที่เราต้องเจอะเจอ นี่ถือว่าเราได้กำไรชีวิตนะ ต้องขอบคุณเธอคนนั้นจริงๆที่สอนให้ฉันเป็นคนแข็งแกร่งมากขึ้น ไม่เชื่อคนง่ายอีกต่อไปโดยเฉพาะเพื่อนอย่างเธอ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น