บทเรียนจากไฟไหม้ตู้ไฟสำนักงาน

       กับการได้ติดตามนาย ได้เห็นได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มีหน่วยงานหนึ่งที่ท่านไปตรวจเยี่ยม พึ่งประสบปัญหา ไฟไหม้ตู้ไฟ โชคดีนักที่เป็น ณ ช่วงเวลาเช้า มีคนเห็นควันและมีกลิ่น จึงช่วยกันดับไฟได้ทัน

 บทบาทหน้าที่ของหน่วยงานคือ ดูแล เฝ้าระวังผลิตภัณฑ์วิทยาศาตร์ โดยใช้เทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์การแพทย์ หน่วยงานมีอายุไม่ต่ำกว่าสามสิบปี นึกสภาพออกไหมค่ะ อาคารที่มีอายุพอสมควร ตลอดระยะเวลาเทคโนโลยีก็เปลี่ยนแปลง เครื่องมือวิทยาศาสตร์ ถูกเติมเข้ามาในสำนักงาน บางครั้งช่างก็ ขาดความใส่ใจว่า

“หม้อไฟแต่เดิมสามารถรับโหลดของเครื่องไหวหรือไม่”

พอประจวบเหมาะแก่เวลา เครื่องมือถูกใช้งานพร้อม ๆ กันหลายเครื่องตู้ไฟรับ อัตราการใช้ไม่พอ เมื่อสมควรแก่เหตุ ไฟจึงลุกไหม้ โชคดีที่แค่ตู้ไฟ มิได้ลามไป ณ จุดอื่น ๆ

นำไปซึ่งการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงหลายอย่าง ทำให้สำนักงานหลายแห่งต้องกลับไปสำรวจระบบไฟของตึกที่ทำงานอยู่

เพราะบางครั้งก็ปล่อยให้ช่างทำงานไปโดยไม่ดูให้ละเอียดหรือตรวจสอบความเหมาะสม

บางครั้งเจ้าหน้าที่ก็ลืมคำนึงถึง ว่าตู้ไฟไม่ได้ออกแบบเผื่อ

ณ ห้วงเวลาเปลี่ยนผ่าน รออะหลั่ย ก็ต้องแก้ปัญหาโดยการต่อตรง พบปัญหาว่า

“ไฟตกบ่อย เครื่องที่ละเอียดอ่อนก็พลอยมีปัญหา”

ลองนึกดูว่า เครื่องบางเครื่องราคาหลายล้าน แต่มามีปัญหาบ่อยครั้งเพราะความเลินเล่อ เรื่องระบบไฟ

บทเรียนนี้สอนให้รู้ว่า

“ปัญหาเล็ก ๆ ที่ขาดการทบทวน แก้ไข เมื่อนาน ๆ เข้าสมควรแก่เวลา ก็พร้อมที่จะระเบิดเป็นปัญหาใหญ่”

เพราะอย่างนี้ซินะ ครูมักจะย้ำเสมอว่า

“อย่าละเลย แม้จะเป็นกิเลสตัวเล็ก ๆ เพราะมันจะสั่งสมเป็นตัวที่ใหญ่ขึ้น ละได้ก็รีบเลย ไม่ต้องรอ”

เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้ ที่น่าแปลกอีกอย่างคือ คืนก่อนเดินทาง ไฟที่ห้องพักก็สาร์ค เบรคเกอร์ตัดไฟในห้องพักตอนสี่ทุ่ม แล้วติ๋วก็หาที่แก้ไขไม่เจอ จึงเพียงแค่จุดเทียนเพื่อให้แสงสว่างกับตนเอง ตอนเช้าก็อาบน้ำแล้วก็เตรียมของเพื่อออกเดินทางไปต่างจังหวัด แล้วก็ได้เรียนรู้เรื่องนี้แปลกดี