บันทึกริมทาง(จบ)
60
เพื่อนรัก!
เมื่อฉันเดินทางมาถึง ณ ที่แห่งนี้
ถนนทุกสายกำลังทอดยาวไกลไปสู่อนาคต
ความสว่างสดใสปรากฏอยู่เบื้องหน้า
ดอกไม้นานาพันธุ์กำลังเบ่งบานงดงาม
พระจันทร์และพระอาทิตย์ส่องสว่างโชติช่วง
ทุกๆ สิ่งส่องสว่างภายในจิตใจของฉัน
ฉันรู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
ฉันมีความสุขกับช่วงเวลาที่กำลังเป็นอยู่
เดี๋ยวนี้ ฉันก็ยังคงอยู่ที่นี่ไม่ไปไหน
ฉันจะยังคงดำรงอยู่ในช่วงเวลาแห่งความสุขนี้
และจะไม่ก้าวเดินต่อไป ณ ที่แห่งหนใดอีก
(จบบันทึก/จบการเดินทาง)
(วันสุดท้ายในนิวเดลี,ต้นพฤษภาคม 2542)
(รูปภาพทั้งหมดนำมาจากอินเทอร์เนต
ขอขอบคุณเจ้าของภาพทุกท่านไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยครับ)
เพลง "กลับบ้าน"
ร้องโดย "วงตาวัน"
ความเห็น (14)
สวัสดีครับ
ใช่ครับ...เมื่อเราอยู่ต่างแดน
เราจะรู้สึกว่า...บ้านของเราดีที่สุดสำหรับเรา...
บ้านเกิดครับ
สวัสดีครับ คุณหมออดิเรก(ทิมดาบ)
ขอบคุณมากๆ ครับ ที่ติดตามอ่านบันทึกริมทางจนจบ
ผมยังมีบันทึกและงานเขียนอีกเยอะมากครับ ที่จะทะยอยนำมาลงให้เพื่อนๆ ได้อ่านกัน
ยังไงก็อย่าเพิ่งเบื่อไปเสียก่อนนะครับ(คิคิคิ)
ขอบคุณมากครับ
- เดินทางไกลถึงจุดที่สุดโลก
- อาจเป็นโชคกลับมาหาบ้านเก่า
- ถึงแผ่นดินถิ่นฐานเรียกบ้านเรา
- ณ ลำเนารอรับ ก่อนหลับตา
สวัสดีครับ คุณอักขณิช
กลับบ้านทุกวัน เจออารมณ์ที่แตกต่างทุกวัน แต่ทุกๆที่ก็แปรเปลี่ยนไม่คงทน
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์โสภณ
ผมเดินทางไปมาหลายแห่งหน สรุปแล้วไม่มีที่ไหนที่จะมีความอบอุ่นและมีความสุขเท่ากับแผ่นดินที่เราเกิดนะครับ
ผมเกิดที่นี่ อยู่ที่นี่ และสุดท้ายก็เลือกที่จะนอนทับแผ่นดินอยู่ที่นี่เช่นกัน
เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลานะครับ
ขออนุญาตที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและหรรษาให้เต็มที่ซะก่อน
จากนั้นจึงจะค่อยอำลาจากไปตามชะตากรรม (คิคิคิ)
สวัสดีครับ คุณ พ.แจ่มจำรัส
ทุกอย่างอยู่ที่ใจนะครับ
สรรพสิ่งล้วนแปรเปลี่ยนไปตามธรรมดา
หากเรารู้เท่าทัน ก็จะมีความสุข
แต่ที่เราเป็นทุกข์ ก็อาจจะเป็นเพราะเรามองไม่เห็นหรือไม่ได้ทำความเข้าใจกับมันก็ได้นะครับ
ขอให้มีความสุขกับทุกๆ ช่วงเวลาของชีวิตนะครับ
เพิ่งได้มาอ่านครังแรก ก็มาถึงตอนจบแล้ว
กับ "สุข ณ ที่ปัจจุบัน"
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
สวัสดีครับ คุณจริญญา
ยินดีมากๆ ที่ได้รู้จักครับ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมครับ
หากสนใจอยากจะอ่านจริงๆ ก็สามารถเข้าไปอ่านย้อนหลังได้นะครับ
เพียงแต่อาจจะทำให้เสียเวลาไปบ้างเท่านั้นเอง คิคิคิ
ขอบคุณมากๆ ครับ
ยินดีต้อนรับกลับบ้าน
ผมเคยไปอินเดียเมื่อหลายปีก่อน
พอกลับมาบ้านเราผมรู้สึกรักเมืองไทย ขึ้นมากว่าเมื่อก่อนมากมายครับ
- สวัสดีค่ะ
- ลำดวนไม่เคยไปอินเดีย อยากไปอยู่เหมือนกัน
- แต่ที่ใดๆในโลกก็สู้บ้านเราไม่ได้ค่ะ
สวัสดีครับ บอง Peter p
ผมเคยอยู่อินเดีย 3 ปี และอยู่ที่ซานฟรานซิสโก สหรัฐอเมริกา 2 ปี
แต่ผมรักและประทับใจอินเดียมากกว่านะครับ
เพราะรู้สึกว่าทำให้เราได้อยู่กับคนที่หลากหลาย
มองเห็นอะไรหลายอย่าง โดยเฉพาะการดิ้นรนต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด
ยิ่งอยู่นานๆ ไป ก็ยิ่งทำให้ผมมองเห็นความงดงามของอินเดียมากขึ้นนะครับ
สวัสดีครับ คุณป้าลำดวน
ผมเห็นด้วยกับคุณป้าอย่างยิ่งเลยครับ
ผมไปมาแล้วหลายที่ แต่ไม่มีที่ไหนเลยที่จะมีความสุขและอบอุ่นเท่าบ้านเรา
สุดท้าย...ผมก็เลยเลือกที่จะกลับมาอยู่ที่นี่ดีกว่า....อบอุ่นกว่ากันเยอะเลยครับ
อ่านเรื่องราวอาจารย์ แล้วอดที่จะตามอ่านแทบทุกตอนไม่ได้
ไว้มีโอกาสผมจะติดตามอ่านตั้งแต่ตอนแรกๆ นะครับ...แต่ช่วงนี้เวลามีไม่มาก
ขอสนับสนุนว่ายังไงบ้านเมืองเราก็น่าอยู่ แม้การเมืองจะวุ่น ผู้คนจะหลากสี แต่ไทยก็ยังอยู่เป็นไทย (มักง่ายๆๆ ครับ 555)
สวัสดีครับ คุณพาดีซอ
ขอบคุณครับ ที่กรุณาติดตามอ่านงานเขียนของผมมาตลอด
ขอให้มีความสุขกับทุกๆ ช่วงเวลาแห่งชีวิตนะครับ