ประเภทของการเมืองในองค์การ

ประเภทของการเมืองในองค์การ
              Marasco (2004) กล่าวว่า การเมืองในองค์การแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ

(1) การเมืองที่ดี (good politics) มีลักษณะของความมีการศึกษา การชักชวน การสร้างข้อตกลงร่วมกัน การค้นหาความจริง การอภิปรายทางปัญญาอย่างซื่อสัตย์ การระบุผลประโยชน์ทั่วไป การเปิดเผยความจริงที่ซ่อนเร้น การแสวงหาการประนีประนอม และการใช้เหตุผลร่วมกัน

 (2) การเมืองที่เป็นกลาง (neutral politics) มีลักษณะสำคัญคือ มีการยกยอ การเยาะเย้ย    การล็อบบี้ การทำให้เกิดความล่าช้า การลดความสำคัญของประเด็นปัญหา ไม่พูดความจริงทั้งหมด และการต่างตอบแทนซึ่งกันและกัน และ

 (3) การเมืองที่เลว(bad politics) มีลักษณะสำคัญคือ การโกหกหรือชี้นำไปในทางที่ผิด การติดสินบน การข่มขู่ มีแผนหรือกลอุบาย การโจมตีบุคคลเป้าหมาย การขัดขวางบุคคลอื่น การมีวาระซ่อนเร้น มีการมอบหมายให้ทำในสิ่งที่ผู้ทำไม่มีความเต็มใจ เป็นต้น

           Baum (1989, pp. 200-201) จำแนกการเมืองในองค์การออกเป็น 4 ประเภทคือ

(1) Type I (politics of subordinacy) เป็นลักษณะของการเมืองภายในองค์การที่บุคคลพยายามมองหาคนที่แข็งแรงหรือมีอำนาจมากกว่า เพื่อที่จะอาศัยหรือพึ่งพิงได้

(2) Type II(politics of isolation) เป็นลักษณะของการเมืองที่บุคคลพยายามพึ่งพาตนเองด้วยการพยายามสะสมทรัพยากรด้านต่าง ๆ ให้มากที่สุด

 (3) Type III (conventional organizationalpolitics) เป็นลักษณะของการเมืองภายในองค์การแบบดั้งเดิมที่เป็นลักษณะของการแข่งขันเพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพยากรและความก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ซึ่งต้องมีผู้แพ้และผู้ชนะคนจึงมองถึงประโยชน์ส่วนตนมากกว่าประโยชน์ขององค์การ มุ่งหวังเพื่อเอาชนะมากกว่าการสร้างความร่วมมือ และ

 (4) Type IV (politics of collaboration) เป็นลักษณะของการเมืองในองค์การที่มีลักษณะของการร่วมมือกัน ประนีประนอมกัน แม้ว่าการตัดสินใจในเรื่องใดเรื่องหนึ่งไม่ได้สร้างความพึงพอใจให้กับทุกคน แต่ทุกคนจะรู้สึกเหมือนว่าการตัดสินนั้น ๆ ถูกต้องและชอบธรรม