"ไม่มีคำว่า...สุดท้าย"
ตั้งแต่คาบแรกที่เรียนกับอาจารย์กิตตินันท์มา ตอนแรกดูจากภายนอกแล้วอาจารย์เหมือนเต่านินจาเลย เหมือนเป็นคนที่ตลก เฮฮา ไม่เครียดเท่าไหร่ พอได้เรียนกับอาจารย์หนูก็รู้สึกอย่างที่เห็นตอนแรก หนูไม่เคยให้เครื่องหมายลบกับอาจารย์ "หรือว่ายังไม่ถึงเวลา" ล้อเล่นค่ะ หนูเชื่อและมั่นใจว่าสิ่งที่อาจารย์ทำลงไปผลที่ได้อยู่ที่นักศึกษา อาจารย์กิตตินันท์ไม่ใช่แค่สอนวิชานวัตนกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา แต่อาจารย์สอนคนให้เป็นคนดี ครูคือผู้สร้างคน สร้างชาติและสร้างโลกได้จริง ๆ ถึงวิชานี้จะปิดครอสไปแล้วแต่ไม่ใช่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะจบลง ไม่มีคำว่า...สุดท้าย สำหรับอาจารย์และนักศึกษา ความรู้ที่อาจารย์ถ่ายทอดมาฉันก็ยังจะนำไปใช้อยู่ไปตลอดของชีวิตการเป็นครู และเชื่อว่าใครที่ทำอะไรกับอาจารย์ไว้ยังไงก็คงได้รับผลของกรรมนั้น...
"ค่าของคน อยู่ที่ ผลของงาน" ตั้งแต่คาบแรกจนถึงวันปิดครอส งานทุกชิ้นที่อาจารย์มอบหมายให้ทำ ฉันได้ตั้งใจทำทุกชิ้น และก็พอใจกับคะแนนที่ออกมา คะแนนมันทำให้ฉันมีกำลังใจทำทุกสิ่งทุกอย่าง และงานของฉันสำคัญต่อฉันทุกชิ้น
วิดิทัศน์ที่อาจารย์เปิดให้ดูทุกเรื่องทุกตอนทำให้ฉันเสียน้ำตาไปมาก น้ำตาที่ไหลออกมาไม่ใช่เป็นน้ำตาแห่งความเสียใจแต่ น้ำตาที่ไหลออกมานั้นเป็นน้ำตาแห่งความปลาบปลื้ม สงสาร และศรัทธา และหันมาทบทวนตัวเองมันแรงบันดาลที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับฉันให้ฉันสู้ อดทน และตั้งใจดีทำต่อไป
ตอนนี้ฉันเป็น "ลูกที่ดีต่อพ่อแม่"
"คนที่ดีต่อสังคม"
อนาคต "ครูที่ดีต่อนักเรียน"
อยากให้อาจารย์คอยติดตามหนูนะค่ะ หนูจะเป็นครูที่ดี ให้อาจารย์เห็นค่ะ
สุดท้ายขอขอบคุณอาจาย์ที่เป็นตัวอย่างที่ดีซึ่งมากกว่าคำสอนให้ฉัน สอนด้วยความตั้งใจ และฉันจะจำทุกสิ่งอย่างไว้ในใจตลอดไปค่ะ
ก็นาฬิกามันไม่เคยขี้เกียจ..เดิน
และวันเวลาทำให้ทุก ๆ สิ่งเปลี่ยนไป
แต่ความทรงจำดีๆทุกอย่างยังคง...เก็บไว้
ทุ้มอยู่ในใจ
ความเห็น (1)
"ทุ้มอยู่ในใจ" ทุกบันทึกครับ ;)...
และจะรอ "ครูที่ดี" ในอนาคตอันใกล้นี้
อย่าท้อซะก่อนนะ ;)...