งานวิจัย การสร้างบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน 5

เกศสุดา รัชฎาวิศิษฐกุล (2547) ได้ทำการวิจัยเรื่องการพัฒนาการเรียนการสอนที่ตอบสนองต่อรูปแบบการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษามหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ผลการวิจัยรูปแบบการเรียนการสอนมีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ0.05 และยังมีเจตคติและแรงจูงใจ ที่มีต่อการเรียนภาษาอังกฤษสูงขึ้น

ณัฐธยาน์ อ่อนมั่น (2547) ได้ทำการวิจัยเรื่องการพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน

วิชาภาษาอังกฤษ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 พบว่าบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนมีประสิทธิภาพ81.78/81.78 สูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนด้วย บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน สูงกว่าคะแนนก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05