ต้นไม้ผลิใบเขียวขจี มวลหมู่มาลีบานสะพรั่ง ภุมรินทร์ส่งเสียงเซ็งแซ่ น้องใหม่มาแล้วจึ่งรีบรับขวัญ
...ขวัญเอยขวัญมา ขวัญเอยขวัญใจของข้า มาเถิดมาขวัญเจ้าอย่าหนี มาเป็นน้องของพี่มอดินแดง
... ผลิแล้วกาลพฤกษ์ช่อใหม่ ผลิในใจเราผองพี่ ร่วมใจ มข.เรานี้ ต้อนรับกาลพฤกษ์ ช่องาม
...สี่สิบแปดช่อแล้วหรือกาลพฤกษ์ ฉันยังนึกถึงวันคราเก่า พี่ๆร่วมใจรับเรา อ้อมอกพี่เขาอุ่นดี
...ครานี้เป็นพี่ยืนมอง ร่วมฉลองวันแห่งศักดิ์ศรี เชียร์กลางวันแห่งไมตรี น้องพี่ร้อง BOOM KKU
...ขอเจ้าจงเดินตามฝัน เฉกวันก่อนนั้นพี่ผ่าน พี่น้องจักร่วมเป็นพยาน บ้านหลังนี้จักเป็นร่มเงา
...พระธาตุพนมโดดเด่นเป็นสง่า ฉัตรสูงเฉียดฟ้าน่านับถือ เจ้าเป็นลูกธาตุพนมฤา จงเร่งฝึกปรือโดยพลัน
...องค์พ่อมอดินแดงเป็นประจักษ์ ว่าเจ้าคือลูกรักของท่าน จงเร่งขวนขวายเร็วพลัน ผลิดอกเบ่งบานสวยงาม
ผมก็นั่งคิดและเขียนเล่นๆในโอกาสที่เราชาวมหาวิทยาลัยขอนแก่นได้ร่วมต้อนรับนักศึกษาใหม่ รุ่นที่ 48 ครับ
ภาสกร เตือประโคน
31 พฤษภาคม 2554
ไม่มีความเห็น