หมวด จ 6
หน้า 26
จิตบ่มีบ่อนแขวน แนนบ่มีบ่อนห้อย
บินบนเสมอว่าว
จิตบ่มีบ่อนยั้ง คือน้ำล่องไหล
เจ้าผู้หมากผีพ่วน สุกอยู่ฟากนา
เจ้าผู้หมากพิลา สุกอยู่ฟากน้ำ
กากินแล้ว บินหนีมื้อฮ้อยเทือ
แม่นเจ้ามีหมื่นซู้ ตาอ้ายส่องบ่เห็น
เจ้าผู้เอี่ยนอยู่น้ำ สังมาจากวังตม
หนีไปแปงฮวงฮัง อยู่เทิ่งปลายไม้
เจ้าผู้คิงกลมส้วย สวยงามปานเซี่ยน
อ้ายนี้เวียนมักเจ้า กินเข้าก็บ่ลง
เจ้าผู้ไหมคำฝั้น จันทร์จรซ้อนกี่
ฮอดเดือนสี ตามสัญญาว่าไว้ เฮาสิได้แต่งดอง
หมายเลขบันทึก: 438424เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2011 13:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:42 น. () สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
สบายดีเอื้อย
ตามมาอ่านผญา ให้ความหมายดีค่ะ ชอบอ่านโดยเฉพาะต้องอ่านเป็นภาษาอีสานเนาะเอื้อย
จิตบ่มีบ่อนแขวน แนนบ่มีบ่อนห้อย
บินบนเสมอว่าว
จิตบ่มีบ่อนยั้ง คือน้ำล่องไหล
มักบทนี้ค่ะ
ฮักแพง (ม้กคำนี้อีกล่ะ ขอยืมเอื้อยเว้าไปตลอดเลยเด้อ)
สบายดีค่ะน้องครู
ดีใจที่น้องครูมักบท
จิตบ่มีบ่อนแขวน แนนบ่มีบ่อนห้อย
บินบนเสมอว่าว
จิตบ่มีบ่อนยั้ง คือน้ำล่องไหล
..ต้องอ่านออกสำเนียงอีสานนั่นแหล่ะ...
เอื้อยคิดฮอดหมากผีพ่วน(หมากไม้ป่าของเด็กน้อยบ้านนอกค่ะ....ส่วนหมากพิลา(ทับทิม)พอหากินได้อยู่ในอเมริกาหน่วยใหญ่กว่าบ้านเฮาอีก)
ขอบใจน้องหลายๆ
ฮักแพง