ทำงานวันแรก

สวัสดี ครู กศน. ทุกท่าน

  ผมเข้ามาทำงานวันแรก ก็ได้รับคำสั่งให้รายงานตัวทางบล๊อก โดยการเขียนบันทึกขึ้นบล๊อก ซึ่งตัวผมเองนั้น ต้องบอกก่อนเลยว่า เวปบล๊อกแบบนี้ มันมีมาตั้งแต่สมัย มาร์ค ซัคเคนเบิร์ก เรียนอยู่ ปีสอง ที่ฮาวาร์ดแล้ว  ผมทำได้ไม่ยากเย็นนัก แต่ก็ต้องยอมรับอีกนัยหนึ่งว่า สมัยนี้การใช้งานอินเตอร์เนตสำหรับบางคนยังเป็นเรื่องที่ค่อนข้างปรับตัวได้ยากอยู่ ผมนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทันทีเมื่อตอนที่ผมไปพบลูกศิษย์ลูกหาที่เป็น อสม. (อาสาสมัคร) เพราะขนาดแค่ขอเอกสาร ทะเบียนบ้าน หรือ บัตร ของพ่อแม่ (ซึ่งตามกฎต้องขอ ผมก็ไม่รู้จะขอทำไม) ผมเกรงใจเขา เพราะเขาเองก็อายุ 50 กว่าแล้ว ไม่ต้องพูดถึงพ่อแม่เขาเลยว่าจะเท่าไร แล้วถ้าจะให้นักเรียนรุ่นลุงของผมไปใช้งานอินเตอร์เนตล่ะก็ คราวนี้คงต้องสอนเล่นเกมส์ยิงไข่ ให้จับเม้าส์ถนัดกันก่อนเลย

  แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับการเรียนรู้เสมอไป เพราะการเรียนรู้ตามอัธยาศัย เป็นการเรียนที่ไร้ขอบเขต ขึ้นอยู่กับความต้องการภายในของผู้เรียน เรียกง่ายๆคือ บังคับกันไม่ได้ ผมก็คงต้องหาวิธีจูงใจอย่างอื่น เช่น หากิ๊กทางอินเตอร์เนต ฮ่าๆๆ

  เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าเดี๋ยวจะยาว.. การทำงานวันแรกในสถานที่ใหม่ของผมก็ได้รับการต้อนรับอย่างดี ตัวผมเองนั้น เป็นคนชอบถามโดยกำเนิด แต่ผมก็จะถามในเรื่องที่อยากรู้และมันต้องสำคัญกับผม และพี่ๆก็ให้คำตอบด้วยความเต็มใจ

 หลังจากนั้น ผมร่วมเข้าประชุม

โดยมี ผอ.เป็นประธานการประชุม

ทุกอย่างในนี้ครบรสชาติ ทั้งบู๊ดุเดือด เชือดเฉือนคารม เศร้าอมน้ำตา ตลกโปกฮาไปวันๆ ก็ดีเหมือนกันสำหรับการประชุมครั้งแรก เหมือนดูหนังของพี่ยอร์ช เลย

  เอาเป็นว่า ที่ผมเขียนมาทั้งหมดเป็นเพียงแค่บันทึกครั้งแรกเพื่อใช้ในการเปิดบล๊อกเท่านั้น อย่าคิดมากนะครับ

ต่อไปจะเป็นอย่างไรก็ว่ากันไป

แล้วพบกันในตอนต่อไป

 

[อุ๋มอิ๋ม อ.เสนา]

จงทำงานด้วยหัวใจ แล้วอะไรๆ            ก็จะผ่านไปได้ ด้วยดี.....

 

[ศุภิสรา เจริญไพฑูรย์]

วันนี้ผ่านเข้ามาเห็นคนออนไลน์หน้าตาคุ้นๆ เลยแวะมาให้กำลังใจกับการเปิดบล็อกวันแรกของปาล์มนะ เพื่อนสมัย ม.๑/๒ อ.ย.ว. ป่ะ จำได้เปล่า กี่ปีแล้วเนี่ย ๕๕๕ เพื่อนเก่ามาก เราเพิ่งมาเจอกันใน Social Network ไม่นานมานี้ใน FB อยว๔๔ และนี่คืออีกที่หนึ่งใน "Gotoknow" ที่เราจะได้มากกว่าคำว่า"เพื่อน" ในสังคมออนไลน์ ยินดีด้วยจ้ะ

เพื่อนเดียร์ ^___^