ความเป็นครู
พวกเราทุกคนทราบดีว่าครูคนแรกของพวกเราก็คือ พ่อแม่ แต่ถ้าถามว่าบุคคลที่ประกอบอาชีพเป็นครูจริงๆนั้น จะมีศรัทธาต่อวิชาชีพมากน้อยเพียงใด นั่นแหละคือประเด็นสำคัญ เพราะหลายคนมาประกอบอาชีพต่างคนต่างเหตุผล บางคนไม่รู้จะเป็นอะไร เป็นครูนี่แหละ บางคนก็พ่อแม่บังคับให้เป็นครู บางคนก็คิดว่าอาชีพครูเป็นง่ายที่สุดแล้ว ต่างคนต่างความคิด แล้วคนที่อยากเป็นครูด้วยใจที่ศรัทธา ที่มีจิตวิญญาณที่อยากเป็นครูจริงๆ มีมากน้อยเพียงใด ข้าพเจ้าเป็นคนหนึ่งประกอบอาชีพครูด้วยเหตุผลคือไม่อยากเป็นพยาบาลเหมือนแม่ เลยตัดสินใจเรียนครูดีกว่า ในขณะที่เรียนนั้นถูกหล่อหลอมความเป็นครูและจิตวิญญาณของความเป็นครูขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่เข้าถึงเท่าไหร่ เพราะยังเป็นนักศึกษาอยู่ และพอเรียนจบครูที่สถาบันราชภัฏเชียงใหม่ก็เริ่มเป็นครูอัตราจ้างปี 2545 ที่โรงเรียนมุกดาหาร จังหวัดมุกดาหาร ซึ่งเป็นภูมิลำเนาเดิมของตัวเองและคุณแม่ จนกระทั่งปี 2548 สามารถสอบบรรจุได้ที่โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ตราด ซึ่งเป็นโรงเรียนประจำ ต้องดูแลนักเรียนตลอด 24 ชั่วโมง นี่แหละคือบททดสอบของข้าพเจ้าในความเป็นครูที่ร่ำเรียนมา ต้องใช้ทั้งทฤษฎีและการปฏิบัติไปพร้อมๆ กัน เพราะนักเรียนที่นี่จะแตกต่างจากนักเรียนที่อยู่โรงเรียนไปกลับปกติ นักเีรียนโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ตราดจะเป็นเด็กด้อยโอกาส เด็กยากจน เด็กที่ปัญหาทางครอบครัว น้อยคนที่จะมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ เราในฐานะครูที่นี่จำเป็นต้องดูแลนักเรียนตลอด 24 ชั่วโมง ใน1ปีการศึกษา นั้น นักเรียนอยู่กับเราถึง 8 เดือน บางคนก็ไม่ได้กลับบ้านเลย เพราะไม่มีผู้ปกครองมารับ บางทีถ้าครูกลับบ้าน เช่น ข้าพเจ้าถ้ากลับบ้านในช่วงปิดเทอม แล้วยังมีเด็กที่รับผิดชอบเหลืออยู่ในหอนอนที่เรารับผิดชอบเพราะผู้ปกครองไม่มารับ ก็ต้องนำนักเรียนกลับบ้านไปพร้อมๆ กันเลย จะได้ไม่เป็นภาระให้ครูคนอื่น แต่เราต้องรับผิดชอบนักเรียนเป็นอย่างดีด้วย อยู่ที่โรงเรียนนี้ไม่ได้ทำหน้าที่ครูอย่างเดียว ต้องเป็นแม่ เป็นพยาบาล เป็นภารโรง เป็นทุกอย่าง เพราะนักเีรียนอยู่กับเราตลอด 24 ชั่วโมง ถ้าเจ็บป่วยเราก็ดูแล ไม่มีเงิน เราก็แบ่งเงินให้ใช้ ไว้กินขนม แต่สิ่งที่เราได้กลับคืนมาคือ ความภาคภูมิใจในความเป็นครูที่เราเป็น นอกจากเราให้ความรู้แ่ก่นักเรียนแล้ว เรายังฝึกทักษะการใช้ชีวิตให้กับพวกเขาอีกด้วย โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ตราดรับนักเรียนตั้งแต่ ชั้น ป.1 - ม.6 ซึ่งทุกคนจะได้รับการดูแลจากโรงเรียนอย่างเท่าเทียมกัน ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆๆ มีข้าวให้กินครบ 3 มื้อ มีปัจจัยพื้นฐานให้ เช่น เสื้อผ้านักเรียน ชุดพละ ชุดลูกเสือ เนตรนารี หรือสิ่งที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตประจำวัน เช่น สบู่ ยาสีพัน แปรงสีฟัน แชมพู ครีมนวดผม ผ้าอนามัย อะไรก็แล้วแต่ที่นักเรียนต้องใช้ โรงเรียนจัดสรรให้หมด สิ่งที่เราต้องการคือ อยากให้นักเรียนเป็นคนดี มีระเบียบวินัย สามารถใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างถูกต้อง ประกอบอาชีพสุจริต ถึงแม้จะไม่ได้เรียนสูงๆ ก็ตาม ข้าพเจ้าซาบซึ้งและภูมิใจในความเป็นครูเป็นอย่างยิ่งในการปฏิบัติหน้าที่ที่โรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ตราด นักเรียนทุกคนจะเรียกข้าพเจ้าว่า "ครูแม่" เพราะเราดูแลเขาเหมือนลูกเหมือนหลานจริงๆ ปัจจุบันข้าพเจ้าก็ยังปฏิบัติหน้าที่อยู่ในโรงเรียนประจำเช่นเดียวกันคือ โรงเรียนราชประชานุเคราะห์ ๑๙ จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งเป็นโรงเรียนบริบทเดียวกันกับโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ตราด เป็นเพราะการปฏิบัติหน้าที่ที่โรงเรียนลักษณะประจำเช่นนี้ทำให้ข้าพเจ้าศรัทธาในวิชาชีพครูมากขึ้นเรื่้อยๆๆ เพราะเราคือบุคคลที่สร้างคนให้เป็นคน ให้เป็นคนดีที่สามารถใช้ชีวิตในสังคมได้โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นนั่นเอง
ความเห็น (5)
ยินดีด้วยกับว่าที่คุณแม่คนใหม่ สู้ๆจ๊ะน้องสาว
"ครูคือความหวังของศิษย์ ศิษย์คือความหวังของผู้ปกครอง ผู้ปกครองหวังที่ครู"
..ครูคือผูอบรมสั่งสอนศิษย์ แต่การศึกษาศิษย์เป็นรายกรณี แล้วแก้ปัญหาที่พบ ทำให้จบปัญหา พัฒนาการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง คือครูมืออาชีพ...
ครูโหลขอเป็นกำลังใจให้ครูผู้ที่มีจิตวิญญาณแห่งครู สู้ เพื่อเด็กไทย..ทำดี ต้องได้รับผลดีตอบ ถ้ามีปัญหานักเรียนอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ ให้ทดลองเอานวัตกรรมครูโหลไปแก้ปัญหา หรือมีปัญหาการผลิตนวัตกรรมผมพอให้คำแนะนำได้ นวัตกรรมครูโหลเผยแพร่ที่ Google พิมพ์ "ครูโหลสอนอ่านที่หนูรัก" ที่ www.nongdonrogfar ยินดีให้คำปรึกษาไม่มีสิ่งตอบแทนใดๆทั้งสิ้นครับ
อ.เขียนได้ซึ้งมาก ตอนนี้อยู่นครแล้วซินะ
กุ๊ก ศส.ตร.
ครูเขียนซึ้งจริงๆ สบายดีหรือเปล่าคะ