ทัศนศึกษากัมพูชา๐๒ ก้าวแรกบนดินแดนกัมพูชา


ทัศนศึกษากัมพูชา๐๒ ก้าวแรกบนดินแดนกัมพูชา

 เช้าวันที่ ๒๙ ธันวาคม

  รถจอดให้คณะของพวกเราได้นอนพักผ่อนบนรถพร้อมกัน ผู้ร่วมเดินทางหลายรูป มีความตื่นเต้นที่จะได้ไปเยือนดินแดนกัมพูชา ไม่ได้นอนพักผ่อน ต่างนั่งคุยกันจนตีห้ากว่า ก็ร้องปลุกท่านที่กำลังหลับอย่างเป็นสุข

หลังจากพระทุกรูปทำภารกิจส่วนตัว ล้อรถก็เคลื่อนเพื่อนำทุกชีวิตสู่ชายแดนกัมพูชา โดยนัดแนะกับหัวหน้าทัวร์บริษัทธรรมจารีย์ ซึ่งจะเป็นผู้ที่ ดูแลตลอดการเดินทาง ในเวลา ๐๗.๐๐ น. ตามโปรแกรม  ขณะนี้เวลาแค่ ๖โมงกว่า อีก ๓๐ กว่ากิโลก็จะถึงที่นัดหมายแล้ว  

โซเฟอร์มาจากเชียงแสน ชายแดนพม่า จึงไม่มีความคุ้นเคยกับชายแดนกัมพูชา จนเป็นเหตุให้ขับรถไปยังจุดที่นัดหมายไม่เจอ พูดง่ายๆว่าหลงนั่นเอง เลี้ยวไปมาจนเจอด่านทหารจึงถามทางว่า จะไปด่านชายแดน “ด่านอรัญประเทศ ทางไหน เมื่อสอบถามได้ความเป็นที่เรียบร้อย รถก็เลี้ยวกลับมาทางเดิมอีกครั้ง

       จนกระทั่งเวลา ๐๗.๐๐น. ตามเวลาที่นัดหมาย รถก็มาจอดสงบนิ่งที่ สำนักงาน อรัญ – ศรีโสภณ ทราเวล ซึ่งเป็นตัวแทนบริษัทท่องเที่ยว ของกัมพูชา เพื่อฉันอาหารเช้า และได้พบกับ ชายหนุ่ม ชื่อ  เช ที่จะทำหน้าที่เป็นหัวหน้าทัวร์ตลอดการเดินทางมารอรับ

    เมื่อฉันอาหารเช้า เรียบร้อยแล้ว ก็ขึ้นรถอีกครั้ง เพื่อผ่านพิธีการตรวจคนเข้าเมืองที่ “ด่านคลองลึก” เข้าสู่กัมพูชาที่ ด่านปอยเปต

   พระทุกรูปรู้สึกตื่นเต้นเมื่อรถมาจอดที่ชายแดนปอยเปต ได้เห็นชาวเขมร เดินเข้าสู่ประเทศไทยอย่างรีบเร่ง พร้อมด้วยรถเข็นคันใหญ่

“กระเป๋า พวกเราล่ะ “

“ไม่ต้องห่วงครับ เดี่ยวจะมีรถ เรมู ซีน มาเข็นไปฝั่งโน้นครับ” คุณ เช บอกเพื่อให้คณะคลายกังวลเรื่องกระเป๋าเดินทาง

    พระทุกรูปได้รับแจกหนังสือเดินทาง ที่ทางบริษัทนำไปประทับตราวีซ่า

“เดินตามผมมาครับ ขอให้ทุกรูปถือหนังสือเดินทาง เพื่อให้เจ้าหน้าที่ตรวจ เดินเป็นแถวนะครับ”

     พระทุกรูป เดินตามกันเป็นแถว เหมือนเด็กนักเรียนที่เชื่อฟังคุณครู สั่ง และไปยืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

  “ทางนี้ว่าง ครับ นิมนต์เลยครับ จะได้ไว” เจ้าหน้าที่ตม. นิมนต์ เนื่องเห็นพระยืนเรียงแถวเดียว ยาวเหยียด

“พระคุณท่านทุกรูปหนังสือเดินทางมาให้ผม” ชายหนุ่มแปลกหน้า บอกความประสงค์ พระหลายรูป งงๆ ใครเนี่ย ไม่รู้จักอยู่ดีๆ มาขอหนังสือเดินทาง

“ไกด์ เขมร ครับ หลวงพ่อ ”

“มาทางนี้ครับ รถบัสจอดรออยู่ที่โน้นครับ”

  คณะของเราทุกรูปได้เหยียบดินแดนเขมรกันเรียบร้อยแล้ว รถปรับอากาศท้องถิ่นมาจอดนิ่งรอรับคณะเพิ่อเดินทางสู่ จ.เสียมเรียบ ตามถนนหมายเลข ๖ซึ่งสภาพถนนลาดยางที่เป็นตรง ระยะทาง ๑๕๒  กิโลเมตร  จะใช้เวลา เดินทางประมาณ๔ ชั่วโมง

      เมื่อพระทุกรูป พร้อมบนรถ คุณเช ก็แนะนำชายหนุ่ม ผู้มาเรียกเก็บหนังชื่อเดินทางว่าเป็นไกด์ ชาวกัมพูชา พร้อมกับมอบหมายหน้าทีนำบรรยายตลอดการเดินทาง

      “ผม ชื่อ  สม พรินทร์ เรียกผมสั้นๆ ว่า ภิรมย์” ชายหนุ่มแปลกหน้า เอ่ยแนะนำตนเองด้วยภาษาไทยชัดเจน แทบไม่รู้ว่าเป็นคนเขมร

   (คลิกดู วีดีโอ ได้ที่นี่ http://www.youtube.com/watch?v=LMQzb-Qz-sA)

                                โปรดติดตามตอนต่อไป

 

 

หมายเลขบันทึก: 413552เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2010 19:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 17:34 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีค่ะอาจารย์

ตามมาเที่ยวกัมพูชา น่าสนุกๆๆ จะรอตามเที่ยวตอนต่อไปนะคะ

Ico32
  สวัสดีครับครูปอสอง
  กัมพูชา มีอะไรที่น่าสนใจ มากกว่าที่เราคิด ถ้าใจเรายอมรับความจริง
กัมพูชาทุกวันนี้พัฒนาไปมาก จนพูดได้ว่า "น่ากลัว" ทีเดียว นักท่องเที่ยว แน่นทุกที่ ที่ไป
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท