หมู่บ้านสันติสุข อ.ปง จ.พะเยา

วันพ่อปีนี้ (5 ธันวาคม 2553) หุยและเพื่อนได้นำความสุขไปแบ่งปันกันที่ หมู่บ้านสันติสุข อ.ปง จ.พะเยา หัวเรี่ยวหัวแรง น้องโต้งได้เป็นพ่องาน "จากใจคนกรุง มุ่งสู่คนเขา" รวบรวมข้าวของใช้แล้ว อาทิ ผ้าห่ม เสื้อผ้า หรือ ของแห้่ง ของใช้ ไปแจกกับคนบนดอย ทางหุย มีงบประมาณคงเหลือ จาก งานที่แล้วซื้อเืสื้อกันฝนให้น้องที่คุระบุรี จึงได้นำมาสมทบ และตัดสินใจซื้อผ้าห่ม (ตามงบประมาณที่มี ไม่ทำเกินตัว) พร้อมทั้งเงินก้อนเล็กๆ ที่เพื่อนๆ สมทบมา จัดมาในงานนี้ ซึ่งหุยได้ชวนเพื่อนๆ ได้ 1 รถตู้ ไปเที่ยวกัน โดยแวะไปช่วยแจกของบนดอยกันก่อน เชิญอ่านเรื่องราวและชมภาพประกอบเหตุการณ์ได้เลย จ้า

พวกเราออกเดินทางคืนวันที่ 3 ธันวาคม 2553 จากกรุงเทพฯ แวะเที่ยวภูชี้ฟ้ากันก่อน แล้วนัดพบกับทีมน้องโต้ง ที่อ.ปง พะเยา ช่วงบ่ายสอง ไปจอดรถตู้ที่ อบต. แล้ว เปลี่ยนเป็นรถกะบะ ทางท่านปลัดก็ไปด้วย ทั้งหมด 3 คัน พร้อมกะบะขนข้าวของด้วย ข้าวของนั้นได้จัดส่งทางขนส่งมาล่วงหน้าแล้ว (เนื่องด้วยพวกเราไม่มีรถขนทางไกล) จากนั้น ก็ปุเรงๆ หนทางประมาณ 20 กว่ากิโล แต่ ถนนขึ้นเขาขรุขระ หัวโขกหน้าต่างเป็นครั้งคราวๆ หนุ่มๆ นั่งด้านหลัง ก็ได้คลุกฝุ่น หัวแดงได้เรื่องเชียวค่ะ เสียดายไม่ได้เก็บภาพ เพราะหนทาง ทุลักทุเล จึงไม่สะดวกในการถ่ายภาพ ปรากฎว่า รถอีกคัน พี่ฐา จากเชียงใหม่มาร่วมใจด้วย ยางแตก ต้องรอเปลี่ยนยางอีก..จึงทำให้พวกเรากว่าจะถึงหมู่บ้านก็ 4 โมงเย็นกว่าๆ แล้ว ต้องซัดก๋วยเตี๋ยวดอยรองท้องเลยค่ะ พออิ่มปุ๊บทำงานปั๊บ ...

นำของออกมาแยกกอง เสื้อผ้าเยอะมาก ต้องแยกเด็ก ผู้ใหญ่ หรือ หญิง ชายออกบางส่วน เพื่อสะดวกในการแจกในวันรุ่งขึ้น

กว่าจะเก็บข้าวของเข้าห้องเก็บของ ขึ้นบ้านพักก็ดึก หลังจากอิ่มมื้อเย็น เข้านอนในอากาศอันหนาวเย็นของบนดอยแล้ว ตื่นเช้ามามีคนทำอาหารให้กินอีก จึงขออนุญาต แสดงภาพผู้ดูแลเรา เจ้าหน้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์่ป่า ดอยผาช้าง คอยดูแล ให้บ้านพัก ทำอาหารให้พวกเรากิน อย่างไม่เหน็ดเหนื่อย

เช้าวันที่ 5 ธันวาคม 2553
พี่แอ๊ด โชว์ไข่เจียวลอยฟ้า...ทำกับข้าวเก่งมากๆ



อาหารเช้า เต็มที่ เลยค่ะ

กินข้าวหม้อเดียวกัน จานเดียวกัน อิ่มท้องก่อนไปอิ่มใจ

ถ่ายภาพหน้าบ้านพัก ก่อนลงไปที่ รร.ของหมู่บ้าน จุดรวมพล


วางของที่จะแจก เรียงรายไว้ ผ้าห่ม สั่ง และ ส่งมาล่วงหน้า 100 ผืน


คลี่ออกมาดูซะหน่อย ตอนสั่งไม่เห็นของนะเนี่ย...ก็เนื้อนิ่ม ผืนใหญ่ ให้ความอุ่นได้ดี

เริ่มแจกเสื้อให้น้องๆ ก่อน หัวหน้าหมู่บ้าน เรียกมาตามจำนวนที่เราประมาณการ เท่าที่ของมีค่ะ

น้องเขามึนๆ มอมๆ รับเสื้อนะจ๊ะ หนุ่มน้อย

มีขนมมาแจกด้วยค่ะ

ให้หัวหน้า และผู้ใหญ่ในอำเภอ เป็นตัวแทนแจกผ้าห่ม (คัดจากครอบครัวขาดแคลน)

รับผ้าห่ม ก็รับเสื้อผู้ใหญ่ด้วย คละกันไป ชาย หญิง

ได้ลูกฟุตบอลจากพี่สาว 10 ลูก ให้ รร. 5 ลูก ให้เยาวชนในหมู่บ้าน  5 ลูก (จะได้ไม่ต้องไปขอเบิกเล่นได้ทุกวัน)

นอกจากนี้ก็จัดยาสามัญ อาทิ พาราเซตามอล ยาแก้อักเสบ ยาหม่อง ยาแดง สำลี ผ้ากอซ ฯลฯ ให้ส่วนกลางของหมู่บ้าน ไว้ใช้


น้องสาวให้เครื่องเขียน รวมกับของที่ทีมงานจัดหามาได้ สมุด ดินสอสี ดินสอดำ หนังสือ ฯลฯ


ตุ๊กตาใหม่ และเก่า ให้ไว้ศูนย์เด็ก ใช้ร่วมกัน

หัวหน้าหมู่บ้าน รับมอบ


เรียกตัวแทน...ผู้กล้า ออกมากล่าวความรู้สึก ...เขินๆ ก็อยากได้ของเล่นนี่ครับ


ผู้กล้า รับของรางวัล เลือกรถแบทแมน

ร่วมถ่ายภาพ กับหัวหน้าหมู่บ้าน และ นายกอบต.

ทำดีทุกวัน ทำร่วมกันก็ทำทุกปี นะค๊าาาา


หลังจากนั้นก็แยกย้ายกัน หุยและเพื่อนๆ ก็เก็บความอิ่มใจ ลงดอย พาเพื่อนเที่ยวกันต่อที่เชียงรายค่ะ
ขอขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่ร่วมกันบริจาคสิ่งของ และ สมทบเงินมาซื้อของเพิ่มเติมนะคะ

อนุโมทนา สาธุ ความดีทั้งหลายขอให้ส่งผลกับทุกๆ ท่านมีความสุข ปราศจากโรคภัยทั้งสิ้นทั้งปวง เทอญ.

[นาย วัลลภ ตังคณานุรักษ์ (ครูหยุย)]

ดีใจที่ได้รับรู้กิจกรรมดีๆ งดงามแบบนี้