บทความที่4
บทความที่ ๔
คำชี้แจง ให้นักเรียนอ่านบทความและทำแบบฝึกที่ ๙
เรื่อง วัดอุโมงค์
โดย ท่านปัญญา นันทภิกขุ
เพราะความร้อนแห่งฤดูร้อนรุนแรงมาก ที่วัดอุโมงค์สวนพุทธธรรม อันเตียนโล่งไม่มีร่มไม้เป็นที่พักกายและสายตาให้เกิดความเย็นได้ จึงต้องย้ายจากวัดอุโมงค์ขึ้นไปหาความเย็นบนดอยสุเทพ โดยความเมตตากรุณาของบริษัทอนุสาร จึงได้พักที่บ้านนิมมานรดีเป็นที่อยู่ ต่ำกว่าพระธาตุนิดเดียว ลมพัดโชยเย็นสบายมองไปทางไหนก็พบแต่ใบไม้เขียวชอุ่ม ผิดกันกับอยู่แถวสวนพุทธธรรม ทำไมเมื่อขึ้นไปอยู่บนดอยหรือพูดอีกอย่างว่าออกไปอยู่ในดินแดน ของโลก ที่เสียบเข้าไปในฟ้า อากาศจึงเย็น ข้าพเจ้ามิได้ศึกษาในเรื่องธรรมชาติวิทยา อันว่าด้วยอุตุ จึงสางปัญหานี้มิได้แต่โดยสายตาของนักธรรม ข้าพเจ้าคิดว่าความเย็นที่ได้รับบนดอยสูงเป็นความเย็นของอันเป็นฝ่ายรูปธรรม เมื่อกายเย็นสบายใจก็พลอยเพลินไปกับกายด้วย เพราะใจคิดว่ากายเป็นของตน ถ้ากายสบายใจก็พลอยสบายไปด้วยในเวลาที่อยู่กับพื้นราบ ความร้อนรุนแรงมาก จนรู้สึกร้อนผ่าวตามผิวกายใจก็พลอยเป็นทุกข์ไปด้วย เพราะกายกับใจเป็นสภาพอันเดียวกัน ทำให้ได้ความคิดต่อไปอีกว่า ใจที่ยังคลุกคลีอยู่กับอารมณ์ของโลกร้อน แต่ใจที่ใช้สติปัญญาเป็นปีกโบยบินห่างไกล ยิ่งห่างออกไปเท่าใดความเย็นของใจก็มีมากเท่านั้น ถ้าเราเดินบนถนนใหญ่อันมียวดยานสัญจรไปมามาก ฝุ่นก็มาเข้าจมูกของเราทำให้เกิดโรคได้ทันที แต่ถ้าเราไปอยู่ป่าอันเป็นสภาพบริสุทธิ์ตามธรรมชาติแล้ว ฝุ่นไม่มี อากาศก็บริสุทธิ์สะอาด หายใจโล่งสบายฉันใดใจที่ยังคลุกคลีกับอารมณ์โลกยังมัวเมาในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ก็ยังมีโรคใจอยู่ฉันนั้นโรคทางกายพอเป็นขึ้น ใคร ๆ ก็รีบหาหมอมารักษากันทันที แต่โรคทางใจไม่มีใครค่อยรู้มักหลงมัวเมาในโรคนั้น ไม่พยายามหาหมอรักษา เพราะเรามักหลงเมาในโรคโดยสำคัญเสียว่ามันจักไม่มีพิษ แต่ความจริงโรคทางใจหนักกว่าโรคทางกายเป็นไหน ๆ ถึงกระนั้น น้อยคนนักจักรู้ถึงและรีบบำบัดเสีย
(ที่มา : กระทรวงศึกษาธิการ เสริมทักษะภาษา)
ความเห็น (2)
เป็นกำลังใจให้ครับ...
เป็นกำลังใจให้ค่ะ