.
...เมื่อก่อนผมไม่ค่อยเข้าใจ มวยไทย มากนัก แม้ว่า จะเคยฝึกมวยไทยมาจากหลายครูทั้งแบบโดยตรงและโดยอ้อม(อาทิ คุณพ่อเขียน ชัยกูล, คุณครูครื้น อรัญดร, คุณครูขุนเหี้ยม ลูกเพชรเกษม, คุณครูแสวง ศิริไปล์, คุณครูวิชิต ชี้เชิญ, คุณครูสงวน มีระหงษ์,คุณครูจรวย แก่นวงษ์คำ ฯลฯ)ตลอดจนจาก ประสบการณ์การชกบนเวที(ภูธร)ไม่กี่ครั้ง..
.....จนเมื่อได้ ศึกษา ค้นคว้าเพิ่มเติม จาก การเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว อื่นๆ อีกหลายแขนง อาทิ มวยสากล จากครูสืบ จุณฑะเกาศลย์ ครูนอง เสียงหล่อ กระบี่กระบอง จาก ครูวิชิต ชี้เชิญ ครูพินิจ ประหยัดทรัพย์ ยูโด จาก ครูวีระศักดิ์ และครูนบน้อม อ่าวสุคนธ์ และ ไอกิโด ตลอดจนการได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กับผู้ที่รักและสนใจมวยไทย หลายท่าน และการติดตามศึกษาจาก การชกมวยไทยเวที ในช่วงสามสิบกว่าปี มานี้..และเมื่อได้ลองรวบรวม ท่าการฝึกแม่ไม้มวยไทยต่างๆ เพื่อจัดทำเป็น แบบฝึกพหุยุทธ์มวยไทย สำหรับการสร้างสุขภาพ โดยมีความคาดหวังว่า เราคนไทย ควรจะมีท่ารำมวยไทย ไว้สร้างเสริมสุขภาพ มากกว่า มวยไท้เก๊ก หรือ มวยหย่งชุน(กังฟู) หรือ โยคะ ก็รู้สึกเกิดความประหลาดใจ ในการเปลี่ยนแปลงในตนเอง หลายอย่าง..
....ซึ่งเมื่อนำไปเทียบเคียงกับ หลายท่าน แล้วเกิดความอัศจรรย์ใจ ใน ฤทธิ์เดชของ มวยไทย..เพราะ เมื่อเราฝึกมวยไทยแล้ว..กลับกลายเป็นว่า เราเองกลับถูกมวยไทยควบคุมไว้....อันนี้ นับว่า เป็นมหัศจรรย์ของมวยไทย..ได้หรือไม่?
ไม่มีความเห็น