หน้าแรก
สมาชิก
นาย ศิริพงษ์ สิมสีดา
สมุด
นโยบายรัฐกับการพั...
KM ที่รัก ตอนที่...
นาย ศิริพงษ์ สิมสีดา
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
KM ที่รัก ตอนที่ 29 เปลือกทุเรียน อาหารอันโอชาของปลาดุก
ทางรอดของชาวบ้านพื้นฐานการพึ่งตนเอง
การแก้ปัญหาความยากตน เป็นคำที่ใหญ่และศักดิ์สิทธิ์มาก เป็นภาระแห่งชาติ ที่ทุกฝ่ายให้ความสำคัญ แม้แต่การตีความของความคิดว่า
“
ยากจน
”
นักวิชาการ นักเศรษฐศาสตร์ หรือแม้แต่ตัวของชาวบ้านเองก็ตีความต่างกัน ซึ่งจะเชื่อมโยงไปถึงรายได้ และรายจ่ายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แล้วมันมาเกี่ยวข้องกับ เปลือกทุเรียน.... อาหารอันโอชะของปลาดุกได้อย่างไร..
เรื่องนี้ต้องกลับไปดูความหมายของคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ว่า
อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ
แปล ตามตัวว่า
“
ตนนั่นแหละ เป็นที่พึ่งแห่งตน
”
แต่ความหมายแค่นี้ยังไม่
เนียน
พอ จึงไปขอคำชี้แจงจาก อาจารย์มหาพิสิฐชัย
สายระดา
อาจารย์ที่ปรึกษาภาควิชา พัฒนาบูรณาการศาสตร์ เพื่อที่จะให้ความหมายที่เนียนและลึก อาจารย์อธิบายว่า การพึ่งตนเองนั้นคนเราต้องพึ่งตนเองก่อน ทุกเรื่องหากความสามารถของเราไม่พร้อมในทุกเรื่องค่อยพึ่งพาคนอื่น ขอคำแนะนำจากเขา คือครู อาจารย์
การที่ไปขอคำแนะนำจากคนอื่นก็เกิดจากการพึ่งตนเอง เพราะเราสามารถรู้ว่าใครจะให้คำแนะนำเราได้เรื่องนั้นๆ
ทฤษฏีต่างๆที่การพึ่งตนเองเราอ่านมามากแล้ว ลองมาดู กรณีนักวิชาการที่ลงปฏิบัติเอง ปกติแล้ว
“
ปลาดุก
”
จะมีอยู่ 2 ประเภท คือปลาดุกตามธรรมชาติ และปลาดุกเลี้ยงที่ต้องให้อาหาร นั้น...... มีโจทย์จากนักวิชาการทางการเกษตร (ประมง)
ปลาดุกที่เลี้ยงไว้ถ้าไม่ให้อาหารสำเร็จรูปจะไม่โต เด็ดขาด แต่มีนักวิชาการทางการเกษตร (นอกกรอบ) ไม่เชื่อและลงมือปฏิบัติลองดู เลี้ยงปลาทุกอย่าง( อ.แสวง
รวยสูงเนิน) หลังจากท่านมีความแตกหักทางความคิดกับนักวิชาการหลักเหล่านั้นแล้วก็ลงมือปฏิบัติ
โดยการขุดบ่อ เลี้ยงปลาในที่นาของตนเองทันที
โดยมีคติประจำตัวที่ว่า
“
ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว
”
สิ่งแรกที่ลงมือทำคือ การขนเศษไม้ ใบไม้
มูลสัตว์ ทุกอย่างลงไปในบ่อปลาดุก ยังตามด้วย เศษเปลือกทุเรียน ต่อมาเปลือกทุเรียนเปื่อยเป็นวุ้น และหายไป จาการสังเกตเห็นว่าปลาดุกกินไปนั้นเอง หลังจากนั้น อ.แสวง ก็ได้นำเปลือกทุเรียนมาโยนให้ปลาดุกกินทุกวัน และปลาดุกเติบโตเร็วมาก และโตเร็วกว่าการเลี้ยงปกติถึง 4 เท่า ที่สำคัญสามารถตอบคำถามว่า สามารถเลี้ยงปลาทุกชนิดอยู่ร่วมกันได้ ถ้าสามารถทำให้ระบบนิเวศที่สมบูรณ์จะสร้างอาหารอย่างเพียงพอ หรือมีก็น้อยมาก และปลาบางชนิดทำหน้าที่เป็นเทศบาล เช่นปลาไหล จะกินซากสัตว์ที่ตายแล้ว
น่าจะเป็นกรณีตัวอย่างที่อธิบายแนวทางการพึ่งตนเองของ ชาวบ้านที่อยากจะ แก้ปัญหาความยากจน เพื่อพัฒนาความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น
เป็นอยู่อย่างมีความสุข ตามอัตภาพต่อไป
เขียนใน
GotoKnow
โดย
นาย ศิริพงษ์ สิมสีดา
ใน
นโยบายรัฐกับการพัฒนาชุมชน
คำสำคัญ (Tags):
#หลักสูตร
#ปริญญาเอก
#ปริญญาเอกโท
#พัฒนบูรณาการศาสตร์
#มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
หมายเลขบันทึก: 40959
เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2006 14:39 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 22:53 น. (
)
สัญญาอนุญาต:
จำนวนที่อ่าน
จำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (4)
ภูคา
เขียนเมื่อ 26 กรกฎาคม 2006 20:54 น. (
)
น่าสนใจมากครับที่ใช้เปลือกทุเรียนมาใช้เลี้ยงปลาดุก
นาง พันดา เลิศปัญญา
เขียนเมื่อ 28 กรกฎาคม 2006 18:02 น. (
)
จากนี้ไปเปลือกทุเรียนก็จะมีคุณค่า ระวังฝรั่งจะมาจดลิขสัทธิ์ก่อน
ป๊อปี้
เขียนเมื่อ 24 มิถุนายน 2008 16:26 น. (
)
ขอบคุรน่ะค่ะ...สำหรับข้อมูล
สุรีย์
เขียนเมื่อ 13 มิถุนายน 2011 22:25 น. (
)
ขอบคุณมากคะ
ชื่อ
อีเมล
เนื้อหา
จัดเก็บข้อมูล
หน้าแรก
สมาชิก
นาย ศิริพงษ์ สิมสีดา
สมุด
นโยบายรัฐกับการพั...
KM ที่รัก ตอนที่...
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท