บทบาทของ"นักจัดการสื่อผสม"

ในมุมมองของอดีต" นักสื่อสารมวลชน" สื่อไม่ใช่พระเอก/นางเอก ไม่ใช่คุณกิจ หรือเช่น คุณ..... พระเอก/นางเอกตัวจริง คือ km ชาวบ้าน ,ชุมชน, ผู้ที่มีส่วนได้เสียในท้องถิ่น " พวกเราคือผู้ที่เข้าไปเรียนรู้เท่านั้น"

......นักจัดการสื่อผสม ต้องเข้าใจทั้งศาสตร์ ศิลปะและธรรมะ จึงมีความสำคัญอย่างยิ่งของ"นักวิจัยชุมชน"  ดังนี้

1. มีสาสตร์ ต้องอาศัยความรู้ความชำนาญด้านความเข้าใจของมนุษย์ เข้าใจสังคม แม้แต่วิทยาศาสตร์หรือวิศวกรรมศาสตร์ทางด้านการพิมพ์และสื่อสิ่งพิมพ์

2. มีศิลปะ ต้องเข้าใจและอาศัยทักษะและกลไกของจิตที่ได้รับการฝึกอบรมทางด้านจิตวิทยา สุนทรียศาสตร์ ยุทธศาสตร์และยุทธศิลป์ของการสื่อสาร

มีธรรมะ ต้องอาศัยความรัก ความเข้าใจ และความเมตตาที่มีต่อเพื่อนมนุษย์ ต่อสังคม และต่อมนุษยโลก

   ดังนั้นจึงต้องใช้ความละเอียดออ่นในการนำเสนอ " สื่อ"สารที่เกิดขึ้น

4. มีจรรยาบรรณ ในการนำเสนอข่าสาร 7 ข้อนี้ ของอาจารย์ ผศ.มาลี บุญศิริพันธ์ คณะวารสารศาสตร์ และสื่อสารมวลชน  มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ดังนี้

4.1 การส่งเสริมจะรักษาไว้ซึ่งเสรีภาพของนักหนังสือพิมพ์ เป็นภาระกิจอันมีความสำคัญ เหนือสิ่งอื่นใด สำหรับผู้ประกอบวิชาชีพ หนังสือพิมพ์

4.2 การเสนอข่าว ภาพหรือ การแสดงความคิดเห็นต้องเป็นไปด้วยความสุภาพ สุจริต ปราศจากความมุ่งหวังในประโยชน์ส่วนตน หรืออามิสสินจ้างใด ๆ

4.3 การเสนอข่าวต้อง เสนอแต่ความจริง พึงละเว้นการเติมเสริมสร้าง หากปรากฏว่า ข่าวใดไม่ตรงต่อความเป็นจริงต้องรีบแก้ไขโดยเร็ว

4.4 การที่จะให้ได้ข่าวภาพ หรือข้อมูลอย่างดี ๆ มาเป็นของตน ต้องใช้วิธีการที่สุภาพและซื่อสัตย์

4.5ต้องเคารพต่อความไว้วางใจ ที่ได้รับมอบหมายจากการปฏิบัติหน้าที่ในวิชาชีพของตน

4.6ต้องปฏิบัติหน้าที่ของตน โดยถือเอาสาธารณะประโยชน์เป็นสำคัญ ม่ใช่ตำแหน่งหน้าที่แสวงหาผลประโยชน์ส่วนตน หรือหมู่คณะโดยมิชอบ

4.7 ต้องไม่กระทำการใด ๆ อันเป็นการบั่นทอนเกียรติคุณของวิชาชีพ หรือความสามัคคีของเพื่อนร่วมวิชาชีพ

........นอกจากนั้นแล้วยังต้องคำนึงถึงหลักในการปฏิบัติหน้าที่ 4 ประการ อย่างจริงใจ

1. มีจิตใจที่บริสุทธิ์ใจ

2. มีเสรีในการนำเสนอข่าวสาร บนพื้นฐานหลักมนุษยธรรม

3. มีจิตใจที่เป็นกลาง

4.มีจิตใจที่เป็นธรรม จริยธรรม คุณธรรม

........รูปแบบของนักจัดการ " สื่อ นสพ. ที่ดี 3 ประการ

1. มีนักหนังสือพิมพ์ที่ดี

2. มีองค์กรที่ดี

3. รักษาความสัมพันธ์ที่ดีต่อประชาชน

 

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

ผมได้เรียนรู้กับบันทึกนี้มากเลย

ผมเป็นนักวิจัยที่ทำงานกับชุมชน กระบวนการเหล่านี้ก็ได้ทำไปโดยไม่รู้ตัว

็เรื่อง "ประชาสัมพันธ์"  ก็สำคัญมาก เพราะ เป็นกำลังใจให้ชาวบ้าน หากได้รับการบอกกล่าวไป ก็ได้รับรู้โดยทั่วถึงกัน

เห็นทีจะต้อง เรียนรู้กับ ท่าน น.เมืองสรวง บ่อยๆครับ

ขอบคุณครับ 

[น.เมืองสรวง]

ยินดีครับอาจารย์จตุพร......สามารถแลกเปลี่ยนเรียนได้ ด้วยความจริงใจครับ