วันอังคารที่ 19 ตุลาคม 2553
วันนี้...โชดดีจัง
โชคดีที่ได้ไปส่งภรรยา...เพราะปกติขับรถไปเอง แต่รถเตี้ยน้ำท่วมถึง ผมจึงได้ไปส่ง
โชคดีที่ภรรยา...พูดคำว่า "ขอบคุณ" เพราะปกติ เขาไม่ค่อยพูด
โชคดีที่ลูกชาย...ไม่ได้ไปเรียนพิเศษ เพราะบ้านคุณครูน้ำท่วม...ได้อยู่กับคุณตาคุณยาย
โชคดีที่ได้ร่วมบริจาคเงิน...ร่วมกับทางทีวี...ให้คนโคราช ...เพราะนาน ๆ ได้ทำบุญ
โชคดีที่พี่ทำงานด้วย...อาศัยรถกะบะเก่า ๆ ของผม ไปทำงาน..เพราะรถพี่เป็นรถเก๋ง
โชคดีที่ไปทำงานสาย...เพราะต้องรอน้องที่อนามัย...ว่าน้ำท่วมถนน...พอเข้าไปทำงานได้
โชคดีที่คนไข้น้อย...คงเพราะออกบ้านไม่ได้...ดีใจที่ไม่ป่วยครับ
โชคดีที่ได้กลับบ้านบ่าย 2...เพราะผู้ใหญ่บ้านบอกให้รีบกลับบ้าน...เพราะน้ำเขื่อนมาแล้ว
โชคดีที่เข้า G2K ได้... เพราะอินเตอร์เนตเสียหลายวัน...มาเอายาที่โรงพยาบาล แล้วจึงได้เข้ามาเขียนบันทึก....
วันนี้โชดีจังครับ....
คิดได้อย่างไง
เปลี่ยนความจริงที่ติด -
ให้เป็นมุมมองที่ติด +
สุดยอดจังเลย
ขอบคุณ...เรื่องราวที่ดี ๆ ที่แบ่งปัน
ที่บ้านก็น้ำท่วมคะ
สงสารชาวนาจัง
ปีนี้นึกว่า จะได้ข้าวเยอะ ๆ
แต่กลับ....
เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส..... สู้ๆ นะคะ คนไทยให้กำลังซึ้งกันและกัน ^^
สวัสดีค่ะ
สุขที่แท้จริง คือการมองโลกในแง่ดีใช่ป่ะค่ะ
คิด+ ชีวิต + ได้ทุกอย่าง
ง่ายๆเลยแค่คิดกลับ ชีวิต ความเป็นไปเหมือนเหรียญ2 ด้าน เข้าใจก็อยู่ได้แบบสายกลางครับ
ขอส่งแรงใจไปช่วยผู้ที่ประสบปัญหาน้ำท่วม......เกิดเป็นคนต้องสู้ๆ..ต่อไป
โชคดีจังที่ได้อ่านบันทึกนี้
สวัสดีค่ะคุณหมอ .. จะโชคดีกว่านี้ ถ้าเจ้าของบันทึก กลับมาส่งข่าวคราว หลังจากเงียบหายไปนาน ด้วยระลึกถึง ';)
สวัสดีคะ
ขอบคุณที่ทำให้หลาย ๆ คนยิ้มออกในภาวะที่ไม่ปกติ
สบายใจจัง...เลยคะ พออ่านแล้วอารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย
อยากให้โลกนี้มีท่านทิมดาบสักแสนล้านคน...โลกคงน่าอยู่สุด...
ด้วยความเคารพอย่างสูง
อีฟ ภัทร์