กวางตุ้ง นักกัดผู้น่ากลัว
โดย พลตรีจำลอง ศรีเมือง
หลายปีมาแล้วมีคนเอาหมาโดเบอร์แมนตัวผู้ซึ่ง ดุมาก ไปให้สถานสงเคราะห์สัตว์ทุ่งสีกันเลี้ยง เพราะ เลี้ยงไม่ไหว ผมกับคุณศิริลักษณ์ชอบหมาพันธุ์นี้อยู่แล้ว จึงขอเอาไปเลี้ยงที่บ้านใหญ่ในกรุงเทพฯ ตั้งชื่อว่า “ เจ้าเบิ้ม ” ดุมากจริงๆ เจอใครกัดดะทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ยกเว้นเจ้าของเท่านั้นที่ยอมให้
ตอนนั้นผมยุ่งกับการเมือง เดินทางไปโน่นไปนี่ไม่มีเวลาดูแล เผลอไปช่วงหนึ่ง ผู้จัด สถานสงเคราะห์สัตว์เอาไปตอนและยกให้คนอื่นไป เจ้าเบิ้มได้ไปอยู่เป็นเพื่อนแม่บ้านผู้มีฐานะดีคนหนึ่ง ซึ่งอยู่กันสองคนกับลูกสาว ผมเคยโทรศัพท์ไปถามสารทุกข์สุกดิบ ปรากฏว่าเจ้าเบิ้มอยู่อย่างมีความสุข
เราได้ลูกเจ้าเบิ้มไปเลี้ยงที่ เมืองกาญจน์ตัวหนึ่ง ตัวผู้ดุมากเหมือนพ่อ ตั้งชื่อว่า “ กวางตุ้ง ” (ตัวอื่นๆ ชื่อผัก ผลไม้เกือบทั้งนั้น ปวยเล้ง, ตั้งโอ๋, แตงโม… เพราะเจ้าของเป็นมังสวิรัติ)
กวงตุ้งตกเป็นข่าว กัด กัด กัด แพร่สะพัดเข้าไปในหมู่บ้านข้างเคียง ใครๆ ต่างกลัวหงอ ไม่กล้ากร้ำกรายเข้าไปในโรงเรียนผู้นำ ชาวบ้านไปหาของป่า ขณะจะเดินผ่านบ้านของผม ตะโกนถามมาแต่ไกล “ กวางตุ้ง อยู่ไหม กวางตุ้ง อยู่ไหม ” แทนที่จะถามหาผม
ต่อมา กวางตุ้ง เป็นโรคปอด บวมฉับพลัน เราพยายามพาไปรักษาที่ไหนก็ไม่หาย ตายไปต่อหน้าต่อตาอย่างน่าเสียดาย ชาวโรงเรียนผู้นำคนหนึ่งแนะนำว่า ไม่ดีแน่ ถ้าชาวบ้านทราบว่า กวางตุ้ง นักกัดผู้น่ากลัวไม่อยู่เสียแล้ว ให้ผมรีบหาตัวแทนโดยเร็ว พอฝังศพกวางตุ้งเสร็จ ผมก็เข้าเมืองทันที ตรงไปที่คลินิก “ วินิจสัตวแพทย์ ” คุณ หมอวินิจ มะลิสุวรรณ ให้รายละเอียดว่าถ้าอยากได้หมาที่มีลักษณะเหมือนกวางตุ้ง ในเมืองกาญจน์ ผมควรไปหาที่ไหนบ้าง
คุย กันสักพัก คุณหมอวินิจก็นึกขึ้นมาได้ว่า มีคนเอาหมาโดเบอร์แมนที่เหมือนกับกวางตุ้งเปี๊ยบมารักษา แล้วทิ้งไม่ยอมมารับ นานเป็นเดือนแล้ว คุณหมอยกให้เปล่าๆ ไม่ต้องซื้อ ที่เห็นในภาพเป็น กวางตุ้งใหม่แทนกวางตุ้งเดิม บ้านที่เชิงเขาเปลี่ยวมาก บางครั้งคุณศิริลักษณ์อยู่คนเดียวก็อุ่นใจ เพราะใต้ถุนมีกวางตุ้ง(และโดเบอร์แมนอีกตัวหนึ่งชื่อ “ ปวยเล้ง ” ) กวางตุ้งคอยระแวดระวังภัยทั้งสิตว์ร้ายและคนร้าย เป็นหมามีวินัย เวลาผมพาไปวิ่งออกกำลังเช้า – เย็น จะวิ่งนำหน้าไปไกลลิบ แล้วกลับเข้าคอกเอง นานๆ จะเถลไถลวิ่งเข้าไปเที่ยวในป่าสักครั้ง
สัตว์ที่กวางตุ้งเกลียดมากที่สุดคืองู เจอครั้งใดเป็นต้องกัดให้ตาย คอกกวางตุ้ง กลายเป็นสนามประลองยุทธ์ของงูพันธุ์ต่างๆ กับกวางตุ้ง ผมไม่รู้จะบอกกวางตุ้งอย่างไรว่า “ หมองูยังตายเพราะงู แล้วหมางูจะรอดได้อย่างไร ” คุณศิริลักษณ์เตรียมหาทางป้องกันโดยย่นคอกให้เล็กลง
หมาที่คุณศิริลักษณ์และผมเลี้ยงที่กรุงเทพฯ และกาญจน์มีทั้งพันธุ์ไทยและพันธุ์เทศ ล้วนแล้วแต่เป็นหมาจรจัดหรือหมาที่มีปัญหาเกือบทั้งนั้น เมื่อมาอยู่กับเรา ปัญหาก็หมดไป มีแต่ความ น่ารัก น่าเลี้ยง
ใครไม่เคยเก็บไปเลี้ยง ลองดูบ้าง แล้วจะรู้ว่า คุ้ม
ที่มา มูลนิธิสงเคราะห์สัตว์ Animal Welfare Foundation
Phone 081-914-3444
117 Moo.7 T.Nongbua A.Muang Kanchanaburi 71190 Thailandความเห็น (2)
แวะมาทักทายค่ะ
หนึ่งเองก็เลี้ยงน้องหมา ตอนนี้มี 3 ตัว เป็นน้องหมาโกลเด้น 2 ตัว และเป็นน้องหมาที่เก็บจากข้างถนนอีกตัวค่ะ ตัวหลังนี่คิดว่าคงโดนรถชนมาค่ะ ได้รับบาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง ตอนนี้เป็นอัมพาตท่อนล่าง แต่หนึ่งทำวีลแชร์ให้สามารถวิ่งได้แล้วค่ะ และเฝ้าบ้านได้ดีด้วย
อ่านเรื่องหมาของคุณหนึ่งแล้ว คิดถึงเรื่องหมาของพี่ชาย เลยเขียนบันทึกเรื่องไอ้มุขขึ้นมา ขอบคุณที่เตือนสติ หมาของคุณหนึ่งโชคดีที่คุณหนึ่งทำวีลแชร์ให้มันวิ่งได้ หมาคุณหนึ่งโชคดีครับ ที่ได้คุณหนึ่งเป็นเจ้าของ สาธุ อนุโมทนาในบุญกุศลของคุณหนึ่งครับ