ผึ้งเป็นวิชาเลือกเสรีที่เปิดสอนในภาควิชาชีววิทยาของมหาวิทยาลัย ในช่วงแรกที่ผมเลือกเรียนวิชานี้ตัวผมเองคิดว่ามันก็คงเป็นวิชาที่สอนเหมือนวิชาอื่นทั่วๆ ไป แต่หลังจากที่ผมได้เรียนวิชานี้ความคิดของผมที่มีต่อวิชานี้ก็เริ่มเปลี่ยนไป
ซึ่งความคิดของผมที่เปลี่ยนไปนั้นผมคิดว่าวิชานี้ไม่ใช่วิชาที่สอนแต่ในบทเรียนเท่านั้นแต่ยังมีสาระในการดำเนินชีวิตสอดแทรกมาในเนื้อหาวิชาแต่ละวันด้วยซึ่งจะมีอาจารย์น้อยคนมากที่จะมาสอนแบบนี้ให้กับนิสิตในชั่วโมงเรียน ซึ่งผมคิดว่ามันดีมากๆ เลยที่อาจารย์สอนแบบนี้
ซึ่งผมคิดว่าความสุขที่แท้จริงมันไม่ใช่แค่การเรียนให้ได้เกรดออกมาดีเท่านั้น แต่ความสุขที่แท้จริงมันอยู่ที่การดำเนินชีวิตอย่างไรในสังคมให้มีความสุขมากกว่า ซึ่งแนวคิดของผมที่มีอยู่ในแง่นี้มันค่อนข้างที่จะตรงกับการสอนของอาจารย์ ทำให้รู้สึกผ่อนคลายกับการเรียนมากทีเดียว ซึ่งวิธีการสอนของอาจารย์ในส่วนตัวของผม ซึ่งผมรู้สึกพอใจกับแนวการสอนของอาจารย์ที่อาจารย์สอนแบบนี้
แต่ก็ยังมีบางเรื่องที่ผมไม่ค่อยทราบความคิด และจุดประสงค์บางอย่างของอาจารย์ที่อาจารย์สอน ซึ่งผมก็จะขอเรียนรู้ความคิด และจุดประสงค์ที่ผมยังไม่ทราบจากอาจารย์ เพื่อที่จะใช้สิ่งนั้นมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตของผมต่อไป ซึ่งผมคิดว่าทุกอย่างที่อาจารย์สอดแทรกมาในการสอนมันต้องมีประโยชน์แน่นอนซึ่งผมจะขอเรียนรู้ในส่วนที่ผมยังไม่ทราบจากอาจารย์ต่อไป (ซึ่งเป็นส่วนที่ใช้ในการดำเนินชีวิต) ซึ่งอาจารย์ของผมในที่ก็ คือ อาจารย์สมลักษณ์ วงศ์สมาโนดน์ หรือ beeman ที่เรารู้จักนั่นเอง
อยากจะบอกว่าคุณเขียนผิดในบรรทัดที่ 3 คำที่ 3 ต้องเขียนว่า "แรก" ค่ะ