คิดฮอดแต่บ่อยากโทรหา
ความเหงามันมาบ่ได้บอกผู้ใด๋ มันมายามใด๋ เฮ็ดให้หัวใจสั่นคลอน
หวั่นๆไหวๆหัวใจหนาวๆฮ่อนๆ ยามนอนกะบ่ได้นอน กะย้อนคิดฮอดแฮงๆ
*คิดฮอดคนใกล้ แต่ไกลกันปานดวงจันทร์ เห็นหน้าทุกวันแต่เจ็บปานมีดแทง
อยากเข้าไปหา เว้านำกะปานฟ้าแกล้ง หัวใจเบิดแฮง ถูกแบ่ง ด้วยความเป็นหมู่
**ใจนั้นคิดฮอด แต่บ่อยากโทรหา ย้านห้ามน้ำตา เฮ็ดใจเอาไว้บ่อยู่
บ่อยากทนฝืน กล้ำกลืนทั้งๆที่รู้ ตำแหน่งที่ใจเฮาอยู่ คือหมู่ที่เฮานั้นเป็น
อยากจะไปหาแต่เห็นหน้ายังเฮ็ดใจบ่ได้ พยายามทำใจเก็บไว้บ่ให้ไผ่เห็น
ยิ้มเหงาๆ แววตาเศร้า เว้าบ้างในยามจำเป็น ใจอยากซิเห็น แต่เห็นได้แค่หางตา
(ซ้ำ * **)
Tharmha Jatoตามหาใจ
ไม่รู้ว่าเริ่มต้นยังไง ไม่รู้ว่าใจอ่อนตั้งแต่ตอนไหน
ไม่รู้ว่าจะบอกยังไง แต่ที่รู้ได้คือต้องทำใจ...