แม่ของฉัน


ประสบการณ์ใหม่คือกำไรของชีวิต

แม่ของฉัน นะหรอ

 น่าร้ากที่สุดในโลก และฉันก็รักแม่ที่สุดในโลก เราไม่เคยห่างกัน ตั่งแต่ฉันจำความได้ แม่เอาฉันไปไหนด้วยตลอดสมัยเด็กๆ จำได้ว่า แม่จับฉันใส่ไว้ใต้รถเข็นของเวลาไปขายของตามงานวัด แม่จะไปจับจองที่ตามงานต่างๆ ถ้าไม่มีงานแม่ก็จะขายประจำที่ในซอยแห่งหนึ่ง เพื่อนำเงินมาเลี้ยงครอบครัว แม่เป็นคนดุและใจร้ายมากในความคิดของฉัน บางครั้งฉันก็ถูกตีด้วยไม้จนแขนเคล็ด เวลาจะไปเที่ยวที่ไหนก็ไม่ค่อยยอมให้ไป จำได้ว่า บางครั้งฉันต้องร้องไห้ไปกินข้าวไปพร้อมกับน้ำตา เพราะว่า ขอแม่ไปดูหนัง จนแกใจอ่อน 555 พอโตขึ้นมาหน่อยก็เป็นทีของฉันบ้างล่ะ พอเข้าวัยรุ่น แม่ก็ไม่ค่อยว่าอะไรเท่าไหร่แล้ว แต่ฉันต้องทำงานเพื่อเอาใจพอทำงานแล้วก็ขอไปเที่ยวได้ เป็นกลยุทธของฉันที่ทำมาตลอด เอาใจไว้ก่อน แล้ว ค่อยขออะไรก็ได้ แต่ด้วยความที่เรายากจน แม่ไม่ค่อยมีเงินให้ฉันซักเท่าไหร่ ฉันไม่ค่อยมีอะไรเหมือนคนอื่นเขาต้องช่วยตัวเอง และครอบครัวตลอดตั่งแต่เด็กอยากแต่งตัวจะซื้อเสื้อผ้าก็ไม่ค่อยมีเงิน อยากไปเที่ยวไหนก็ไม่ค่อยมีเงิน สมัยวัยรุ่นเคยแม้กระทั่งไปเธคแล้วไม่มีเงินเข้า เพราะว่าเพื่อนก็ช่วยออกหลายคน เพื่อนก็หมดเหมือนกัน ตกลงคืนนั้นฉันต้องนอนรอที่รถจนกว่าเธคเลิก แล้วจึงกลับพร้อมกัน แต่ถึงแม่จะจนอย่างไร แม่ก็เลี้ยงฉันมาจนโตป่านนี้ ทุกครั้งที่ดูมิวสิก วีดีโอ ภาพยนต์ หรือ รายการอะไรที่เกี่ยวกับแม่ มันทำให้ฉันต้องร้องไห้ทุกที ฉันอ่อนไหวกันเรื่องพวกนี้มาก ฉันไม่เข้าใจเหมือนกันนะว่า ทำไมบางคนถึงไม่รักแม่ หรือ ไม่ค่อยแสดงออกซึ่งความรักกับแม่ แต่สำหรับฉันนั้น แม่คือ เด็กน่ารักที่ฉันต้องฟัด ฟัด ฟัด 555 เราฟัดกันตลอด เพราะฉันหมั่นเขี้ยว และชอบขยำเวลาที่ไปหาทุกครั้ง แม่จะต้องโดน ปีนี้ก็เหมือนทุกปี พอฉันว่างจากงานก็รีบไปซื้อรังนก 1 กระเช้าเพื่อเป็นของขวัญวันแม่ พร้อมดอกมะลิพวงใหญ่ เพื่อไปกราบท่าน แล้วก็ ฟัด ฟัด ฟัด 555 เหมือนเดิม แม่ก็จะให้พร รู้มั้ย เวลาแม่ให้พร ฉันรุ้สึกว่ามันเป็นสิ่งที่ดีมากเลย พรของแม่เนี่ย ตอนนี้ถึงคราวที่เราจะดูแลท่านแล้ว ฉันทำทุกอย่างเพื่อให้แม่มีความสุข ฉันพาแม่ไปทุกที่ที่ทำได้ และ ตอนที่ฉันเรียนมหาลัยนี้ คนเขาก็ถามกัน เวลาที่ฉันพาแม่ไปร่วมงานรับปริญญาคนอื่น เขาถามว่าแล้วฉันจะได้รับเมื่อไหร่ แม่จะอยู่รอไหวมั้ย รุ้มั้ยแม่ฉันตอบเขาว่าไง แม่ตอบว่า จะพยายามหายใจ หายใจก็คงไม่ตาย 555 ดูซิ ว่าแม่ฉันน่ะ แสบฮาขนาดไหน เล่นเอาหัวเราะกันทั้งงาน ฉันก็พลอยหัวเราะไปด้วย แต่ถึงจะอย่างไร แม่ก็อยู่ในใจของฉันเสมอแหละ คุยมาตั้งนาน ลืมบอกไป แม่ฉันอายุ 92 เองอ่ะ 5555555 วันแม่ไปกราบเลยบอกว่าขอให้อายุยืนหมื่นปี แม่บอกว่า เอาเหอะ ๆ อย่าให้ถึงหมื่นเลย 555 แล้วคุณล่ะ ปีนี้บอกรักแม่หรือยัง แต่สำหรับฉันแล้ว ทุกวันคือวันแม่

                                                                 รักแม่ที่สุดในโลก

 

หมายเลขบันทึก: 384721เขียนเมื่อ 14 สิงหาคม 2010 16:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 15:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สวัสดีค่ะ

...ขอคาระวะคุณแม่ อายุ92 ขออวยพรให้คุณแม่ของน้องมีสุขภาพแข็งแรง นะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท