ดอกไม้กับแจกัน

 ดอกไม้กับแจกัน

ในวันที่แสนสบาย

ดอกไม้สวยๆ กับแจกันเล็กๆ

ก็ทำให้ชีวิตนี้รื่นรมณ์แล้วค่ะ

Have a nice day ทุกคนค่ะ

[..........]

 ด้วยรักจากใจค่ะ

เขย่งจูบดอกไม้ใกล้ริมแก้ม

เขย่งจูบดอกไม้ใกล้ริมแก้ม
หอมยั่วแย้มทายทักสลักขวัญ
ลั่นทมพร่างพราวกิ่งแย้มเย้ยจันทร์
แสนรักมั่นดวงดอกรักดอกภักดี...

ฉันหลงฝันหลงรอหลงพ้อเพ้อ
หลงละเมอเก้อกี่กัลป์กับรักนี้
ตามหาเธอผ่านกาลกัปป์นับแสนปี
แท้ยังดียังมีเธอให้เพ้อภักดิ์...

และ..
เมื่อดวงตาพร่าไหวในรอยโศก
ทายท้าโลกดินฟ้าปาฎิหารย์รัก
เรื่องของเราคือตำนานผ่านสองโลกนะยอดรัก
ผ่านความภักดิ์ผ่านความฝันมิพรั่นใจ..

อย่าร้องไห้นะดวงใจแสนไกลห่าง
ฟ้าแสนกว้างดินเดียวกันอย่าหวั่นไหว
จันทร์ดวงงามดวงเดียวกันนะดวงใจ
เมื่อหัวใจเราสองครองรักแท้!..

จูบซับหยาดน้ำตานะยอดรัก
หนาวเหน็บนักหนาวเพียงไหนไม่ยอมแพ้
คืนและวันผันผ่านไปไม่เที่ยงแท้
หากสิ่งแน่คือจิตมั่นฝันนิพพาน...

คนดี..สถิตที่กลางใจใช่ไหมเล่า
หลอมรวมราวหนึ่งเดียวหวานแสนหวาน
มีดวงตามีดวงใจนิ่งเงียบงาม
สร้างตำนานมหัศจรรย์รักนี้พลีพร้อมธรรม!..

[............]

แก้ว...หน้าบ้านยืนต้นหม่นเศร้า....
ไร้ร้างราดอก..นับจาก..ฝนลาฟ้าหม่น...ทิ้งใบเหลืองพราว
เกลื่อนกล่น..ให้กวาดเช้า... เย็น

กล้วยกองาม...อวดใบสล้าง....แม้ในเงามืด.......
อิ่มเอิบราวสาววัยผลิบาน....
รอรับสายฝน....ยามวสันตฤดูเยือน.............
รูปทรง...งาม.....เรียบง่าย...ไร้มารยา....
มากล้นคุณค่า...จากรากลึก..สู่ใบ..ไปถึงผลงาม....

ม่ช้านานใบเขียวอ่อน...งามสล้างเผยอ..
รอรับหยาดน้ำค้างอรุณรุ่ง..ที่โลมไล้...พาใจให้ใสสดตาม

กลิ่นดอกวาสนา....ใกล้ราโรย......
หอมอวลลอยลม.....ชวนดอมดม.......
มิพักรอ..วาสนาอื่นใด........ใจก็ชื่น..ก็ฉ่ำพอแล้ว
กลิ่นหอมแผก...พันธุ์ไม้นานา...ยามทิวาลาลับไป..........

ราตรี.....โมก....เล็บมือนาง...มิหลับไหล...
ล้วนส่งกลิ่นฟุ้งหวาน.แทรกลมเย็นยามค่ำ
อบร่ำให้ใจแสนเศร้า..เฝ้าถวิลถึง...ใครบางคน....ที่แสนไกลห่าง........

การะเวกเหลืองอ่อน..นวลนุ่ม..บอบบาง..ราวผิวสาวไร้มือชายเชย.....
แค่สัมผัสพลัน...ร่วงหล่นพราวพื้น....พ้อลา..........
อยากดอมดม...พรมจูบ...ให้ชื่น..ต้องเหนี่ยวโน้มเบามือ...........

ไม้คู่สุข....คู่เศร้าเคล้าใจดวงงามตลอดปีเดือน...
ทนทาน...หวาน..หอมลึก.........
ประโลมใจ.......ไม่เคยหวั่นไหว.....แม้แดดลม......


..
ดวงดาริกา.....กระจ่างใส.....ในห้วงนภา....
แม้ฟ้าหม่นมัว......พันธุ์ไม้ไทย...แย้มกลีบหอม...

ทายทักราตรี.....สงบงาม.....พาใจทุกดวง.......ให้ไหลหลง...ลุ่มลึก..........

แม้ในความมืด..มีความงามงด....ซ่อนเร้นทุกอณู.......
เพียงใช้ใจสัมผัส..แผ่วเบา...ไม่รานรุก..
เปรียบดังยามชีวิต..และใจ..สิ้นไร้หวัง...หมองหม่น...ราวเมฆมืดบัง.........

ทอดน่องช้าๆ........ชายตา.....ชายใจ....สัมผัสทุกสรรพสิ่ง...........
พลังธรรมชาติ..แฝงฝัง ..เรียบง่าย สงบงาม
ตามพุ่มพฤกษ์ไพร ในโลกกว้าง


หยาดน้ำค้าง....ดวงดารา....ฟ้ามืดหม่น
ด้วยใจทั้งดวงที่..สงบนิ่งล้ำลึก.........

ปิติใจ ปิติงาม ปิติเงียบ
เปิดประตูใจให้กว้างกับโลกใบนี้.........
ที่มีสองด้านเสมอ

ใช้สายตา สายใจที่มีเยื่อใย เกี่ยวพัน .....ถึงน้ำ...
ถึงดิน.....ถึงลม .....เติมไฟฝัน....มิมีวันมอดสิ้น............

ฝากใจ ดวงงามล้ำค่า ยามราตรีนี้

ผ่านสายลมหนาว ฟ้ากว้าง
ขุนเขาลิบลิ่ว ทิวเมฆสล้าง
เพื่อเคียงชิดใกล้ ห่มใจด้วยใจ.......ให้คนไกล..

ได้ไออุ่น....หนาวคลาย....
เพื่อเร่งวันรอคืน กลับสู่ร่มรักเรือนใจแสนงาม.........
ที่มีผู้มากล้นใจรักภักดี...ร่ำร้อง.
เรียกหาทุกนาที........ที่ผันผ่านแม้นานนับ......นะดวงใจ...
...............

[...........]

เขียนกลอนเศร้า แกล้มวิวซ้ำ นอกหน้าต่าง
ใจอ้างว้าง กลอนบทนี้ ก็เลยเหงา
หอมการะเวก หวานลั่นทม มาบางเบา
เสียงนกเขา ร้องขันคู หาคู่เคียง

มองเรียวฟ้าหม่นหม่นหลังฝนตก
มองเห็นนก เกาะจำปี สิ้นไร้เสียง
มองตัวเรา เอ๊ะ! ทำไมใจเอียงเอียง
แม้จะเถียงกับหัวใจ ไม่อ่อนแอ  

เพราะวิวซ้ำหรือใจช้ำกันแน่คือสาเหตุ
ให้เทวษถวิลถึงคนไกลใจติดแห
บอกใจช้ำ ย้ำซ้ำซาก อย่าอ่อนแอ
อย่ายอมแพ้ กาลเวลา ระยะทาง ที่ห่างไกล(พิสูจน์คน)

[...........]

ในอ้อมโอบ...แห่งรัก (ถึงคุณอรด้วยรักค่ะ)


ดวงเขียนเรื่องนี้
ด้วยใจที่สุขสงบ..เหลือเกิน...
เป็นดึกดื่นคืนเพ็ญ....
จันทร์ดวงงาม..ลอยเด่น
ประดับบนฟากฟ้า..
สลับกับดวงดาราระยิบกระพริบพราวพราย.....

เสียงหรีดหริ่งเรไรระงม.....
พรมพร่างด้วยน้ำค้างกลางหาว......

นานๆจะมีเสียงพลุ
และประกายสีสันจากดอกไม้ไฟพรูพร่างท่ามกลางฟ้ามืด.....
ดวงจุดเทียนรายรอบ
และวางไว้ในโคมเพื่อใช้เขียนหนังสือ......
ทิวไม้งามรายล้อม..แลดูตะคุ่ม
โดมสีขาวจากบ้านเพื่อนบ้านโผล่พ้นดงไม้ ดูราวกับ
ปราสาทแห่งความฝัน...........

บางค่ำคืน ...
เมื่อม่านฝนพรำโรยตัวเป็นหมอกหนา........
ดวงจะอาบน้ำท่ามกลางแสงเทียน
วับแวม ให้หวามไหว
ซุกตัวในอ่างน้ำแสนอุ่น

และจากกระจกบานกว้าง...
มองออกไปยังฟากฟ้า แสนไกล.....
ซึ่งดูราวกับฉากแห่งม่านฝันรำไรในสายฝน
สลับสล้าง สวยเหลือใจ................

ดวงคิดเสมอ....
ว่าโลกนี้อยู่ที่ใจเราจะเนรมิต......
ดวงสามารถสร้างโลกในฝัน...
ให้เป็นโลกแห่งความจริงที่สวยงาม...เต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์
และโดยมิพักต้องลงทุนมากมาย...................

ดวงปล่อยให้...การะเวกเลื้อยพันเป็นลวดลายงาม..
ขึ้นมาทายทักจนถึงระเบียงดาดฟ้ากว้าง
ที่ดวงใช้เขียนหนังสือ....

กลิ่นการะเวกยามเย็น
ทำให้งานเขียนของดวงลื่นไหลตราตรึง...
การะเวกเกาะเกี่ยวเกิดเป็น..
ม่านลายลูกไม้ธรรมชาติ ตามกระจกรอบๆบ้าน..แทนม่านหรู.
แถมเป็นม่านที่มีกลิ่นจรุงใจ..งดงาม หวานหอม.......
เป็นม่านผืนที่ต้องใช้ใจถักทอเพียงเท่านั้น....ถึงจะมีสิทธ์ได้มา........

บ้านของดวง....มีลวดลายจากใบไม้นานาพรรณ......
มาถักทอและบดบังให้แลลอดรำไร
เป็นม่านเย็นตา เย็นใจ
ทุกโมงยาม ที่ใจดวงงามได้สัมผัส....
ต้นแก้วสูงถึงชายคา........
แผ่กิ่งก้านอวดดอกขาวพราวต้นเมื่อยามวสันตฤดู.....

กลิ่นหวานเศร้า
เคล้าสายฝนจะแทรกเข้ามาเห่กล่อม
ให้หลับไหลอย่างแสนสุข....

ดวงมีเล็บมือนางสวยเลื้อยพันเป็นซุ้มหน้าบ้าน.....
ไว้เกาะเกี่ยวใจของคนที่มาเยือน....
มีต้นมะม่วงสูงใหญ่
ที่ไว้เป็นที่ให้นกกามาอาศัย..ทำรัง
และให้ นกเขามาร้องขันคูปลุกในยามเช้าตรู่
เมื่อถึงฤดูกาลออกผล แค่เอื้อมมือไปก็เด็ดได้ไม่ยาก...

แล้วไหนจะจำปีที่ชิดเชยถึงชายคา..ริมระเบียง
อยากเก็บแแซมผมก็เพียงสัมผัส......

มีดอกพุด...ที่มีหนุ่มคนไกล..ปลูกไว้ให้
ราวกับจะเป็นไม้เสี่ยงทาย....
ให้ดวงเฝ้ารดน้ำพรวนดิน
ทะนุถนอมแทน ..
เพื่อรอดูตุ่มแรกของดอกที่จะผลิบาน..........

แล้ว ดวงตั้งใจจะเก็บไปถวายพระพุทธรูป
ที่ดวงจุดเทียนสวดมนต์กราบไหว้ทุกค่ำคืน....
เพื่อเป็นมงคล เป็นพุทธบูชา....

และดวงจะอธิษฐานจิต
ให้ดอกพุดนั้นแทนรักที่งดงาม........
บริสุทธิ์ใส และเบิกบาน ให้เจ้าของสมหวัง...ดั่งใจ เฉกเช่นเดียวกัน.........

เราทุกคนมีใจดวงเล็กๆเหมือนกัน...
ใจดวงที่สามารถจะเปิดให้ความงามที่รายล้อม
รอบรอบตัวเข้ามาสัมผัส....
ง่ายแสนง่าย.ใกล้แสนใกล้......แค่มือคว้าใฝ่..............

เพียงมีใจปราถนารับความละเมียดละมุน..มาต่อเติมใจ
ให้ไฟฝัน มิมีวันมอดสิ้น.........
ชีวิตนี้สั้นนัก.....
ไม่ช้านาน
เราทุกคนก็ต้องลาจากโลกสมมุตินี้ไป.....
แล้วไฉนเล่า
ไม่เบิกบานกับชีวิต....
และเตรียมทำใจยอมรับความจริงของชีวิต

*การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์
การประสบกับสิ่งที่ไม่รักก็เป็นทุกข์*

เมื่อเราก้าวเข้ามาในโลกแสนสวยใบนี้....
สิ่งเดียวที่เราจะหยิบยื่นให้แก่โลกนี้ได้
คือไม่เบียดเบียนโลก...ไม่เบียดเบียนตัวเอง
ไม่เบียดเบียนเพื่อนร่วมโลก..

เราแค่ผ่านมาทักทายและอาศัยพักใจเพื่อรื่นรมย์
และฝึกจิตที่พร้อมจะยังประโยชน์ให้คืนกลับ แก่โลก
และผู้ที่จะตามมาในภายหลัง...

โลกนี้อยู่ได้ด้วยรัก...
รักที่สวยงามจะเป็นพลังสรรสร้างทุกๆสิ่ง.....
รักทำให้โลกหมุน.....
และโลกจะไม่โหดร้ายจนเกินไป
ถ้าเราจะช่วยกันแบ่งปันแก่ผู้ยากไร้สิ้นหวัง.....................

ดวงขอจบด้วยบทเพลงหนึ่ง
ซึ่งดวงกำลังเปิดฟังในค่ำคืนที่มีมนต์ขลังนี้
ให้มันลอยแทนใจ
แทนความคิดถึงทุกทุกคน
ถึงใจทุกทุกดวงที่รู้ซึ้งถึงคุณค่าแห่งรักทุกๆรูปแบบ

และโดยเฉพาะ
คนพิเศษในใจของดวง...
ที่บ้านเกิดเกาะแสนงาม..
ที่อเมริกา...แคนาดา...และออสเตรเลีย...

รวมทั้งเพื่อนแสนรัก
ทุกคนที่ญี่ปุ่น....สิงคโปร์...
ผู้ที่ดวงหวังใจว่า..เกิดมาเพื่อรัก...
และรู้ความหมายของการเสียสละนะจ้ะ

เพลงรักไม่รู้จบ...................

ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน....
แม้จะสิ้นสิทธิ์และเสรี
แต่วันนั้น..ใจฉันยังคงที่
ความรัก..ความภักดี ไม่มีสิ้นสลาย

ถึงโลกแตกแหลก..แหลกเป็นผงคลี
รักเต็มปรี่..ไม่มีรู้คลาย
ชีพถูกฝัง ความรักยังเวียนว่าย
เคียงคู่เธอ ไม่คลาย ฝากวิญญานไว้ครอง

ด้วยความรักไม่รู้จบ
แม้ผืนดินกลบยากลบรอยรักเลือน
จะเนิ่นนาน..กี่วัน..กี่ปี...กี่เดือน
ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อน ใจไม่เลือนรักเธอ.......

ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง
ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ
จะสมหวังหรือพบความเพ้อเจ้อ
เป็นที่ใจของเธอจะจริงจังฉันท์ใด
...........................................................
ใช่เลยใช่ไหม ถ้าใจเธอหนักแน่นพอ...............
ด้วยรักจากใจ

[Bright Lily]

เรียน คุณ ... 

ขอบคุณมากค่ะ สำหรับมิตรไมตรี และขนมหวานแสนสวย จรรโลงใจค่ะ อยากบอกว่ามีความสุขค่ะ

 

[มะปรางเปรี้ยว]

มาอ่านกลอน ของคุณ.... ชอบใจจังเลยคะ อ่านแล้วชุ่มชื่นดี ถึงแม้บางบทอาจจะเศร้า แต่อ่านแล้ว ชีวิตก็มีสีสันมากขึ้นคะ บวกกับรูปดอกไม้ในแจกันของคุณ Bright Lilly ด้วยแล้ว พาให้ใจคนอ่าน ได้รับความรื่นรมณ์ดีคะ ^-^