ตบมือข้างเดียว เสียงดังแต่ไม่ชวนฟัง

ข้อคิดจากการปรบมือ

"เคย ปรบมือไหมครับ ?"

นักเรียนรู้หลายคนนึกในใจ โหเรื่องง่ายๆ จะมาพูดกันทำไม

หลายๆ คนคิดว่า คงเคยปรบมือ การปรบมือ มีอานุภาพคือเสียงครับ

    ผมทบทวนดูว่า เมื่อเรารู้สึกยินดี หรือชื่นชม หรือพึงพอใจ เรามักจะปรบมือ เป็นการให้เกียรติกับเขา เป็นการยกย่อง ให้กำลังใจกับเขาเหล่านั้น

ทีมงานหลายท่าน พอขึ้นเวทีพูด พอขาดกำัลังใจก็ขอเสียงปรบมือ

แม้เวลาพูดโดนใจ สร้างความพอใจ ประทับใจให้กับเรา เราก็ปรบมือ

หรือแม้ในบางที ก็พูดไม่ถูกใจ ไม่ประัทับใจ เราก็ปรบมือ (ไล่)

   แต่โดยส่วนมากเรารับรู้ด้วยสัมผัสทั้ง 5 เมื่อร่างกายสัมผัส เกิดความรู้สึกหรืออารมณ์ อันเกิดจากจิตใจ เกิดความคิดที่แสดงออกมาเป็นภาษาทางกาย โดยการชื่นชมยินดีอย่างแท้จริง

แต่การปรบมือข้างเดียว มันจะดังไหมครับ ?

   ผมเฝ้าพิจารณามาจนพบว่า ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง หากจะดังต้องใช้ปัญญา นั่นคือ เปลี่ยนเอามือที่ปรบไปตบกับวัตถุ เช่นผนังห้อง โต๊ะ เก้าอี้ ตบกับอวัยวะในร่างกาย ให้เกิดเสียงดังขึ้นมา แต่ก็มักจะได้เสียงที่ไม่น่าพึงพอใจ ทั้งตนเองก็ไม่พึงพอใจ เท่ากับการปรบมือครับ เช่นไปตบตีกับขาตัวเอง  ให้มีเสียงไพเราะเท่าเท่ามือ  ตีอย่างไร เสียงก็ยังไม่ไพเราะเท่าเท่ากับปรบด้วยมืออีกข้างหนึ่ง หรือเอามือไปตบตีกับผนัง กับโต๊ะ เก้าอี้ ตบอย่างไร เสียงก็ไม่ไพเราะเท่ากับปรบมืออีกข้างหนึ่งอยู่ดี

   นั่นคือ ตัวเราเองก็ไม่พึงพอใจ เพราะต้องการเสียงปรบมือ ไม่ใช่การไปตบด้วยวัตถุอื่นๆ อวัยวะส่วนอื่นๆ ซึ่งต้องออกแรงตีเพื่อให้เกิดเสียงดัง รู้สึกเจ็บมือและเหนื่อย แต่ก็ไม่ได้ความรู้สึกเท่ากับการปรบมือ เช่นวิทยากรบรรยายเสร็จแล้ว คนฟังตบตีขาบ้าง ตบตีแขนด้วย ตบตีโตีะ เก้าอี้ บ้าง ใช้กระดาษพับแล้วตีกับโต๊ะบ้าง วิทยากรจะคิดอย่างไร ? ผู้จัดการบรรยายจะคิดอย่างไร ?

  นั่นคือ สิ่งที่เป็น"พลังแอบแฝง" จากการปรบมือ คือกำลังใจ ความเชื่อมั่นในจิตใจด้วยการแสดงออกอย่างจริงใจนั่นเอง

  ผมมักเปรียบกับการเชียร์ครับ ถ้าเข้าใจและแสดงออกด้วยความจริงใจ เกิดความภูมิใจ เช่น ผมเชียร์บอลทีมนี้เพราะผมเข้าใจในทีม ถึงลีลาความสามารถ ทักษะในการทำประตูของนักเตะ ใส่ใจกับแทคติคการเล่นของทีมนี้ โดยดูจากผลจากสถิติการทำประตูที่ผ่านๆ มา ทำให้ผมรู้สึกเชื่อมั่นไว้วางใจในทีมนี้ ถึงแม้จะผลจะแพ้ชนะจะเป็นเช่นไร ถึงแม้ว่าวันนี้อาจแพ้พรุ่งนี้อาจชนะเปลี่ยนแปลงไปเพียงใด แต่พวกเขาก็สร้างความพึงพอใจให้กับผม นั่นคือผมมีจริงใจที่จะเชียร์ทีมนั้น

   แต่โดยส่วนมาก ทิฏฐิของคนเราต่างกัน แม้กระทั่งการปรบมือยังมีเสียงเบา มีเสียงดัง ตามใจปรารถนาให้เป็น ให้เกิดขึ้น เลยลองตั้งมาเป็นโจทย์ให้คิดกันเล่นๆ สำหรับนักเรียนรู้ผู้สนใจนะครับว่า

อะไรเป็นสาเหตุให้มือสองข้างปรบรวมกันให้เกิดเสียง ?

อะไรเป็นสาเหตุให้เสียงที่ปรบออกมาน่าฟัง ?

อะไรเป็นสาเหตุให้เสียงที่ได้ยินสร้างความเชื่อมั่นให้กับเราและผู้อื่น ?

วันนี้ท่านปรบมือให้ตัวเองแล้วหรือยังครับ ?

ขอบพระคุณครับ

7 ส.ค.2553

[ภัทรานิษฐ์]

น้องณัฐวรรธน์

อ่านตั้งแต่เมื่อวาน...มาเป็นคนแรก...การปรบมือข้างเดียวบางที่ก็ดังนะ...(ดังคนเดียว)

ปรบมือกับวัสดุอื่นๆค่ะ...อารมณ์ขันนะน้องชาย...อ่านแล้วฮาเลย...

[รีไซเคิลแมน]

ขอบพระคุณพี่ครูจิ๋ว มากๆ ครับ

• ขอบพระคุณที่ครูจิ๋วแวะมาเยี่ยมเยือนและให้กำลังใจนะครับ

 

[KRUDALA]

สวัสดีค่ะ

          ขอตอบข้อสองนะคะ สาเหตุที่ทำให้เสียงปรบมือน่าฟัง คือความสุขค่ะ ความสุขที่ได้รับฟังการบรรยายที่ตนพอใจ ได้รับความรู้  ความสุขที่ตัวเรา คนที่เรารักหรือ ลูก ประสบความสำเร็จ ความสุขจากการได้รับข่าวหรือสิ่งของที่ถูกใจ ฯลฯ  เมื่อมีความสุขก็แสดงออกด้วยการปรบมือเสียงดัง คนอื่นที่ได้ฟังก็รู้สึกได้ว่าเป็นเสียงแห่งความสุข     เคยเห็นคนมีความทุกข์ แสดงออกด้วยการปรบมือไหมละคะ?   อิ...อิ...

[รีไซเคิลแมน]

ขอบพระคุณครับ ครู  KRUDALA

  ขอบพระคุณที่แวะมาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้นะครับ เป็นคำตอบที่ดีมากๆ นะครับ ไม่เฉลยนะครับ อิๆ