10บันทึกที่ข้าพเจ้าชอบ

สืบเนื่องมาจากการเรียนวิชา ICT ทำให้ผมได้เรียนรู้ด้านเทคโนโลยีมากขึ้น  อันที่จริงก็ไม่เคยรู้จัก Gotoknow มาก่อนเลย เพิ่งจะได้รู้จัก เพิ่งจะได้เรียนรู้ ก็ขอบคุณ Gotoknow มากนะครับที่ทำให้ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ทำให้รู้จักเพื่อนมากมาย ทำให้รู้ว่ามิตรภาพเกิดขึ้นได้ไม่ยากนักถ้าเราพร้อมจะเปิดโอกาสให้กับมัน  วันก่อนผมได้อ่านบันทึกของอาจารย์ชำนาญ เรื่อง ผมถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่ 1 สองใบรู้สึกชอบขึ้นมาจับใจ เขียนได้ประทับใจผมมากครับ  อ่านตอนแรกนึกว่าถูกจริง ๆ อาจารย์เข้าใจเปรียบเทียบนะครับ  นับถือจริง ๆ  โดยเฉพาะวรรคนี้ ...เวลาที่ผมอยู่กับลูก 2 คนผมมักจะบอกลูกว่า "ลูกรู้มั้ยว่ามีลูกทั้งสองเหมือนพ่อถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่1 สองใบเลย เพราะลูกเป็นเด็กที่ดี อารมณ์ดี" ลูกก็ถามต่ออีกว่า "แล้วถ้าเอาเงินมากองต่อหน้าพ่อมาก ๆ แล้วเงินกับลูกพ่อจะเลือกอะไร" ผมก็ตอบว่า "ต่อให้ร้อยล้านหรือมากกว่านี้ พ่อก็ไม่เอา จะเอาลูกทั้งสองคนนี่แหล่ะ" ว่าแล้วก็ดึงลูกมาหอมให้ชื่นใจ แต่ยังคิดว่าถ้าเกิดแม่ของเจ้าสองตัวนี้มาได้ยินแล้วถามว่าแล้วแม่ล่ะคิดว่าถูกล๊อตเตอรี่รางวัลที่เท่าไหร่ ผมกำลังคิดว่าจะตอบอย่างไรดี...

หากท่านใดสนใจ ติดตามได้ตามบล็อกนี้นะครับ 

http://gotoknow.org/blog/ckhuankaew/371863#2095844 

แล้วท่านจะประทับใจเหมือนผม  

 ---------------------------------------------------------------------------------

สำหรับบันทึกที่ 2 ที่อ่านแล้วประทับใจมาก นั่นคือ บันทึกเรื่องกูไม่บ้า ของอาจารย์ฤทธิชัย  อ่านแล้วประทับใจที่บอกว่า "...ฉันเลยอมยิ้ม  ขำอยู่ในใจ ...คุณยายทำให้ฉันมีความสุขได้แฮะ.. เลยนั่งลงคุยกับคุณยายว่า   เก็บขวดไปทำอะไรคะยาย   คุณยายตอบว่า  ขวดมันสวยดี  มันมีสี  ขวดสีขาวๆไม่สวย   ถึงว่า  เห็น  แกคัดเอาขวดขาวๆทิ้งหมดเพราะมันไม่สวยนี่เอง
โลกของยาย   ยายยังเลือก   ที่จะอยู่กับความสุข   อยู่กับสิ่งตัวเองชอบ    โดยไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร  เพราะยายพอใจอย่างนั้น  พอใจที่จะเลือก  ที่เก็บสิ่งสวยๆเช่นขวดสีๆที่ตัวเองชอบ แล้วเราหล่ะ...เราเป็นคนต้นทุนชีวิตมาดีกว่ายายตั้งเยอะ  ถ้าเรายังคิดไม่เป็น    ยายน่ะไม่บ้า ... แต่เราน่ะบ้า...?แล้วแน่นอน..."
ติดตามอ่านต่อที่บล็อกนี้ครับhttp://gotoknow.org/blog/ganesh08/376602#2097138

 ---------------------------------------------------------------------------------

บันทึกที่ 3 ที่ชอบ คือ  บันทึกของพระอนุวัฒน์ (อันนี้ไม่ได้เชียร์กันเองนะครับหลวงพี่...แต่ชอบจริง ๆ ) เรื่อง ถึงจะแพ้ใคร..ชนะใจตัวเองก็พอ  ผมว่ามันเป็นความจริงตลอดกาลครับ...

...ยามใดที่เรา เผชิญกับปัญหาและท้อแท้  ใจของเรานี่แหละ จะกระซิบกับเราอย่างอ่อนโยนว่า"ไม่เป็นไร ใจเย็นๆ ไว้ แล้วทุกอย่างจะผ่านพ้นไป” ไม่ว่าเราจะทำเรื่อง ที่น่าผิดหวัง หรือเลวร้ายเพียงใดลึกๆ ในใจเราก็ยังรักและพร้อมให้อภัยตัวเองเสมอ

 เราหวังดีต่อตัวเอง อยากให้ตัวเองได้กินอิ่ม นอนหลับสบาย
ถ้าเพื่อ ตัวเอง และ คนที่ ตัวเอง รักแล้ว
เรายอมตรากตรำทุกอย่างไม่ว่าจะเหนื่อยยากเพียงไร

 ด้วยเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า
“ความรักที่เสมอด้วยความรักตนเองนั้นไม่มี”

 หากเปิดใจออกมาสัมผัสดู เราจะรู้สึกว่าความรักที่เรามีต่อตัวเองนั้นยิ่งใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุดเสมือนอากาศที่แวดล้อมเราอยู่ จนบางครั้งเราก็ลืมนึกถึงมัน...

ขอบคุณหลวงพี่ที่นำสิ่งดี ๆ มาฝากครับ...

ติดตามต่อที่บล็อก http://gotoknow.org/blog/0874366057/373729

---

บันทึกที่ 4 ที่น่าสนใจมากเป็นเรื่องกล้วย ๆ ครับ  ผมอ่านแล้วได้ความรู้มากมายทีเดียว  กล้วยบางชนิดผมยังไม่เคยรู้จักเลย  อย่างเช่น กล้วยหอมค่อม

 

...เค้าบอกว่า

 

 “กล้วยเป็นผลไม้แสนวิเศษ ควรรับประทานเป็นประจำเพื่อร่างกายที่แข็งแรง”

 

อันนี้ต้องพิสูจน์นะครับ  คิดว่าคงไม่ยากเท่ากับการพิสูจน์ทางคณิตศาสตร์

 

สำหรับผู้สนใจสามารถติดตามอ่านได้ที่บล็อก http://gotoknow.org/blog/sahabatmu/380730

 

[ซาลาเปา]

ตามไปอ่านที่บล็อกแล้วค่ะ...เขียนได้ดีมากๆๆๆ เข้าใจเปรียบเทียบนะคะ...

• สวัสดีครับ
• ตามไปอ่านบันทึกดีๆ ที่อาจารย์แนะนำมาครับ เขียนดี อ่านสบายๆ จบด้วยความประทับใจและมีรอยยิ้ม
• ขอบคุณมากครับ

[คักหลาย]

แวะมาอ่านครับ

อ่านแล้วทั้งสามเรื่อง มีคติและข้อคิดที่ดีๆ ครับ

ขอบคุณนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ