ครูเอ
จันทลักษณ์ a ใหม่จันทร์แดง

นึกว่ารัก


ครูดอย

 ขออิงบันทึกของอาจารย์วสวัต นิยามของความรัก

          ทำให้นึกถึง ในสมัยที่เป็นครูอัตราจ้าง  เมื่อหลายปีผ่านมา เริ่มรับราชการ เป็นครู ตำแหน่งครูอัตราจ้างใหม่ที่โรงเรียนหมู่บ้านม้ง ชื่อ ห้วยผึ้งใหม่ ต.แม่โถ อ.แ่ม่ลาน้อย จ.แม่ฮ่อนสอน  ห่างจากตัวเชียงใหม่ มากกว่า  200 กิโล  ที่นั้นจะแลเห็นความสะดวกสบายก็เพียงแต่มีรถผ่าน ( ถนนลูกรัง ) และน้ำปะปาภูเขา นอกนั้นไม่มี ......  เวลาไปไหนกลางคืนต้องอาศัยไฟฉาย ไม่มีไฟฟ้า น้ำอุ่นและทีวี มีแต่ซุปเปอร์มาเก็ตม้ง ที่นั้นเป็นที่แรกที่ครูเอใช้ชีวิตคนเดียวหลังจากก้าวออกจากอ้อมกอดของยายและน้าชาย   ความรู้สึกจากบ้านเหงาจับใจ  แอบร้องไห้เป็นมุมๆ   แต่.....ก็ยังดีหน่อยที่มีพี่ๆน้องครู เป็นเสมือนพ่อ แม่ และเพื่อน  รวม 8  ชีวิต (เฉพาะหลังนี้นะค่ะ )

        พวกเราอาศัยอยู่ด้วยกันภายใต้หลังคาเดียวกัน  มีห้องนอน  2 ติดกันแค่ฝาไม่อัดกั้น แยกเป็นห้องชาย หญิง ชั้นล่างเป็นห้องน้ำ 1 ห้อง  ห้องครัว 1 ห้องและบริเวณที่เหลือก็วางกล่องนมให้เด็กๆ  พวกเราสนิทกัน รักเอื้ออาทรกัน  มีพี่สาวคนเชียงราย  มีครอบครัวแล้วและมีลูกเล็กๆให้สามีดูแล  พี่สาวอีกคน  เธอแปลกๆไม่ค่อยเหมือนใคร เธอเคยประสบอุบัติเหตุรถชนและแฟนเธอเสียชีวิต แต่เธอค่อนข้างมีโลกส่วนตัวเยอะ  มีเพื่อนหญิงเป็นชาวอุตรดิษฐ์ เอกภาษาไทย  ที่เรียบร้อยน่ารัก  มีครูชาย 4 คน ในนั้นมี ผอ.เสมือนพ่อ  มีครูแดง เรียกอ้ายแดงเหมือนแม่ มีอ้ายบ่าวชื่อ ครูวิรัช เป็นครูหนุ่มหน้าตาดี  แต่...สาวเยอะ ครูเอจะเรียกเล่นๆว่าอ้ายบ่าวเคิ้น    อิอิ   มีน้องชายชาวกะเหรี่ยงชื่อน้องพืช ซึ่งเป็นครูอัตราจ้างเหมือนกันค่ะ

    เหตุเกิดจาก  ในเช้าวันหนึ่งของวันอาทิตย์ที่พวกเราไม่กลับบ้านกัน  น้องพืชเป็นคนขยันมาชอบจะปลูกต้นไม้ เขาปลูกอะไรก็ขึ้นงาม  วันนี้เดินเล่นแล้วเห็นน้องพืชปลูกดอกไม้และกำลังล้อมรั้วด้วยตาข่าย เพราะกำลังหว่านกล้าดอกไม้  ด้วยกลัวว่าไก่ชาวบ้านจะมาคุ้ยเมล็ดพันธุ์  แต่ท่าทางจะลำบากเพราะต้องดึงและยิงแม็ก ครูเอก็เลยเข้าไปช่วย ระหว่างที่กำลังทำงานนั้น มีลูกหินหล่นจากไหนไม่รู้  ครั้งแรกก็ไม่คิดอะไร สักพักตามมาหลายลูก เอ๋ ....ชักอย่างไง  เดี๋ยวก็ตามมาอีก  ก็งง กัน  ที่นี้มาอีกรอบ ไม่ใช่ก้อนหินค่ะ แต่เป็น...ปีบใส่ขนม   ว๊าย  ***** ( -   _   - ) *****

    เป็นอันว่า พี่ๆทั้งหลาย แอบดูแล้วแกล้ง  คิดว่า... เราจีบกัน   55555++

คิดไปได้  ....

  

คำสำคัญ (Tags): #ห้วยผึ้งใหม่
หมายเลขบันทึก: 376429เขียนเมื่อ 18 กรกฎาคม 2010 11:13 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 03:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

อ่านแล้วจินตนาการออกเลยค่ะครูเอ บรรยากาศคงงามหลาย มิตรภาพอบอุ่นยามไกลบ้าน .. มีเรื่องราวดีๆ ไว้เป็นความทรงจำที่ประทับใจ เวลาหวนคิดถึงก็ได้อมยิ้ม อิ่มสุขนะคะ ;)  น่ารักค่ะ ... ความรัก สวยงามเสมอ  ขอบคุณค่ะ

P  ขอบคุณค่ะ  ที่แวะมาเยี่ยม  ครูเอคิดถึงพวกพี่ๆมาก วันนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว  พวกเราต่างแยกย้าย แต่...ยังคงเหลือ....แค่ความทรงจำในวันวาน

  • สวัสดียามเข้าครับ
  • เอาดอกแก้วมาฝากครับ
  • ที่หลังบ้านของผมกำลังบานเต็มต้นเลย
  • หอมจนเวียนหัว
  • ขอบคุณที่เข้าไปทักทายผมที่อาศรมนะครับ

 

P  ขอบคุณค่ะ  ที่แวะมาเยี่ยมเยือน

  • ดอกราชาวดีของฝากวันนี้ครับผม

  ขอบคุณมากคะ

ดอกราชาวดีมีกลิ่นหอมไหมค่ะ 

  • ขอยืมภาพคุณบุษรามาฝากครับคุณเอ
  • ขอบคุณที่เข้าไปทักทายครับผม

 

 

  • กลับมาอีกรอบครับ เพราะลืมตอบคำถามที่คุณถาม
  • ดอกราชาวดีมีกลิ่นหอมครับ ที่รั้วบ้านของผมก็ปลูกไว้กอหนึ่งเป็นสีขาว
  • ช่วงเย็นถึงค่ำกลิ่นจะหอมแรง แต่บางคนบอกว่าฉุนไป
  • แต่ผมว่าหอมดีครับ
  • อีกสองภาพนี้ เป็นราชาวดีสีเหลืองกับม่วงครับ
  • ผมยังไม่เคยเห็นดอกจริง ๆ  เคยเห็นแต่ในภาพ จึงเอามาฝากคุณด้วย

 

 

ขอบคุณค่ะ  Ico32 คุณกิตติพัฒน์

   ชอบดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมเล็กๆค่ะ 

ยินดีที่เข้ามาเยี่ยมกันบ่อยๆค่ะ  เพิ่งเข้ามาอ่านพรวนบันทึก เพราะคิดถึงพี่ๆน้องเพื่อนครู เวลานี้คงยุ่งๆกันอยู่ค่ะ

คนเราไม่ต้องรักกันก็อยู่ด้วยกันได้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท