จะอยู่เยี่ยงกาหรือกล้วยไม้

                                        กระต่ายใต้เงาจันทร์

เมื่อเป็นเด็กน้อยวิ่งเล่นเพราะสนุก
หกล้ม-นั่ง-นอน-ยืน-ลุก เริงร่า
เสียงหัวเราะยิ้มแก้มแต้มประดับประดา
ไร้เดียงสาสดใสวัยน่ารัก

แต่เมื่อเติบโตสู่ห้วงช่วงวัยวัน
ความฝันที่สดใสใครหาญหัก
ห้วงมายาเล่ห์มากมายเข้าทายทัก
บ้างจมปลักตกห้วงเหวแห่งชีวิต

ผ่านร้อยกลเรื่องฉ้อฉลมีมากมาย
ผ่านวันคืนเลวร้ายใครลิขิต
มาบ่มความเกลียดชังกระทั่งมิตร
หรือโลกวิปริตเพาะบ่มความเกลียดชัง

ในปรัชญาชีวิตย่อมมีความงดงาม
เหมือนกระจกส่องถามยามเหลียวหลัง
ใช้ความดีหลอมละลายพฤติกรรม
เมื่อไถ่ถามตอบโลกได้ไม่อายฟ้า

ในธรรมะมีความง่าย-เงียบ-สงบ-งาม
มีอยู่ในตัวตนทุกโมงยามลองค้นหา
ใช้สติพินิจ-พิจารณา
จะเป็นคนเยี่ยงกาหรือกล้วยไม้ที่งดงาม

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

เป็นแบบนี้ค่ะ

[สุภัชชา พันเลิศพาณิชย์]

สวัสดีคะ ครูอ้อย ขอกล้วยไม้สีม่วงได้ไหมคะ แบบว่าชอบคะ