บ้านของฉัน

ศูนย์ฝึกจักรยานกองบิน 46

 

ใต้แสงดาว

สวัสดีครับ ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ชีวิตและความเป็นอยู่ของเด็กบ้านหลังนี้ เป็นการเป็นอยู่ที่พึ่งพาตนเองเป็นหัวใจหลัก มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการพึ่งตนเอง มีข้าวกินข้าว มีเนื้อทานเนื้อ ไม่มีก็ข้าวกับน้ำพริก ไข่ดาว ไข่เจียว นี้คืออาหารหลัก ถ้าถามว่า แล้วอยู่กันได้อย่างไร หลักการสำคัญคือเราทานข้าวมีเหลืออยู่ทุกวันอยู่แล้ว แม่เด็กบางคนทำนา ให้ข้าวสารมาทานบ้าง กระผมหาขายของนำเงินมาจุนเจือกันบ้าง ไม่ยากเลยถ้าใจเรารัก ฉนั้น จึงได้ข้อสรุปอย่างชัดเจนว่า การกระทำสิ่งใดก็แล้วแต่ จะต้องเริ่มต้นด้วยความรัก รักที่จะทำ ไม่มีใครทำเราก็ทำได้


บ้านหลังนี้ จึงอยู่รวมพลกันได้ โดยไม่ต้องพึ่งพาอาศัยเงินหล่อเลี้ยงจากที่ใด หลายท่านอาจจะสงสัย ว่าเราเป็นอยู่กันอย่างไร เราเป็นอยู่ด้วยการพึ่งพาตนเอง มีชีวิตอยู่อย่างไม่เดือดร้อนเงินภาษีอาณาประชาราษฎ์ ฉนั้น การจะอยู่อย่างนี้ได้ ต้องมีความเข้มแข็งทางด้านจิตใจอย่างยิ่ง ในสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจคือ อยู่อย่างพอเพียง พอเพียงคือเราไม่นำใจเราไปเปรียบเทียบกับรถจักรยานที่ดีกว่า เปรียบเทียบกับทีมอื่นที่ดีกว่า หรือไม่ต้องการสิ่งอันใดนอกจากได้ประกอบกิจกรรมการปั่นจักรยาน


อยู่ได้ด้วยมีผู้ใจบุญช่วยเหลือบ้างในบางโอกาส อยู่ได้ด้วยการมอบอะไหล่จักรยานไม่ใช้แล้วมาให้กับเด็กได้ประกอบเป็นคัน จักรยานของเราราคาไม่แพง บางคนพ่อแม่มีเงินก็ซื้อรถดีได้ แต่รถจักรยานดีคือราคาพอขี่ได้เท่านั้น เพราะอะไหล่จักรยานมีราคาแพงมาก ฉันก็ได้แต่หาอะไหล่เก่า ๆ ที่คนมอบให้ ที่มีสะสมไว้เอง นำมาประกอบเป็นคัน ๆ ให้เด็กได้ซ้อม ได้ปั่นจักรยาน

เรื่องอาหาร ข้าพเจ้าก็ไปหาขายของนำเงินกำไรมาซื้อข้าวกินกันบ้าง ขายกางเกงจักรยานบ้าง ต่อไปจะทำเป็นบ้านศิลปะ หาไม้เก่า ๆ เศษไม้ผุ มาให้เด็กนั่งฝึกฝีมือ นั่งวาดภาพ นำออกไปขายตามงานต่าง ๆ

เพราะฉันต้องพึ่งพาตนเองอย่างสูง ทีมจักรยานทีมนี้ ไม่สามารถเดินทางไปขอสปอร์เซอร์ หรือเงินสนับสนุนจากที่ใดได้ เพราะฉันเคยไปขอแล้ว เขาถามว่า เด็กเก่งไหม ไปแข่งแล้วจะได้ติดอันดับหรือปล่าว


เมื่อถามเช่นนั้น มันก็จบลงตรงหน้าประตูทางเข้าอันโก้หรูนั้น เพราะฉันเดินคนละแนวทาง การที่ใจฉันทำเช่นนี้ ไม่ใช่เด็กจะต้องไปเป็นแชมป์โลกหรือแชมป์ที่ไหน ๆ เพียงแค่พาให้เขามาอยู่รวมกันในบ้านหลังนี้ เพียงแค่ไม่ต้องไปเล่นเกมส์ ไม่ต้องไปนอนใต้สะพาน ฉันเห็นว่า ผู้เป็นพ่อแม่ดีใจอย่างถึงที่สุดแล้ว ที่ลูกได้มาปั้นจักรยาน ลูกไม่ต้องเก่งหรอก เพียงลูกไม่ติดยา ติดเกมส์ ติดการพนัน ติดเพื่อน ติดสิ่งไม่รู้ แม่เขาดีใจอย่างมากแล้ว ข้าพเจ้าก็ดีใจมากเช่นกัน


เงินนะ ของนอกกายจริง ๆ ไม่มีใครช่วยฉันก็ทำได้ ไม่มีใครให้ฉันก็ทำได้ มีข้าวกินมีรถขี่ ตอนเย็นกลับจากโรงเรียน ได้ออกไปปั่นจักรยาน ได้ออกกำลังกาย กลับบ้านใต้แสงจันทร์หลังนี้ บางวันมานั่งคุยกัน หากุศโลบายให้อ่านหนังสือ หาหนังสือจักรยานให้เขาอ่าน ที่เป็นหนังสือจักรยาน เพราะเขาไม่ค่อยรักหนังสือตำรับตำรา แต่ให้เขาได้อ่านหนังสือที่เขารัก แล้วเขาก็ได้ทราบเองได้รู้บ้างในสิ่งที่ไม่รู้


นี้คือบ้านของฉัน บ้านที่ใจฉันรักอย่างยิ่ง ฉันปลูกต้นพริก ต้นมะกอ ต้นกล้วย รอให้โตออกดอกออกผล แล้วดอกผลที่เป็นผลผลิตของความเพียร คือผลที่หล่อเลี้ยงตนเองในบ้านหลังงามนี้ กล้วยหอมจะนำมาให้เด็กได้บิดกินได้ เม็ดพริกจะได้มาหั่นเหยาะใส่น้ำปลาทานกับข้าวสวยร้อน ๆ เราอยู่กันได้แล้ว เพราะฉันสร้างให้ใจเขามีความรัก รักในสิ่งที่เราร่วมกันทำ ฉันนั้นรักบ้านหลังนี้ บ้านจักรยาน บ้านใต้แสงดาว

[กฤติยา มีวงศ์]

สวัสดีค่ะ คุณเนิ่ม

เป็นบ้านที่อบอุ่นจริง ๆ ค่ะ

[Phornphon]

สวัสดีครับ

สิ่งที่เรารัก เราชอบ และ มีคุณค่า

แท้จริงแล้วไม่ได้ซื้อมาด้วยเงิน

เพราะมันไม่อาจหาได้ด้วยเงิน

ขอบพระคุณสำหรับบันทึกอันอบอุ่นนะครับ ^_^

[เนิ่ม ขมภูศรี]

ขอขอบพระคุณมากครับ คุณศิรินทร มีวงศ์

กระผมเพิ่งกลับมาจากพาเด็กออกไซ้อม เลยเข้ามานั่งอ่านข้อเขียน และพบว่ามีคนให้กำลังใจ ดีใจมากครับ

[นาย ศุภรักษ์ ศุภเอม]

อย่า ยอมแพ้ครับ ผมก็ลำบากมาก เหมือนกัน สู้ๆ

[เนิ่ม ขมภูศรี]

สวัสดีครับคุณพรหมหร

ขอบพระคุณมากนะครับ กำลังพลังใจที่มอบให้กัน สำคัญยิ่ง ทำด้วยความรัก อยู๋ด้วยใจรัก อยู่ด้วยความรัก ไม่จำเป็นต้องหวังในสิ่งใดขอรับ ดีใจนะครับ ที่มีคนให้กำลังใจ ขอบพระคุณมากครับ

[เนิ่ม ขมภูศรี]

สวัสดีครับ คุณศุภรักษ์

จากนี้ไป ท่านจะได้เห็นเรื่องราวของคนที่ไม่ได้ใช้เงินทำงาน กระผมเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่า ใจเราเท่านั้น ที่จะยกภูเขาหนักได้ ด้วยใจมนุษย์ มิใช่ด้วยเงิน เพราะเงินคือสิ่งที่นำมาซึ่งความโลภ ความขัดแย้ง กระผมไม่สามารถเข้าไปมีชีวิตอยู่ในเส้นทางนั้นได้ อย่ายอมแพ้ ขอขอบพระคุณกับความตั้งใจเชื่อมั่นในการให้เกียรติกระผม ขอสนองต่อความคิดเช่นนี้ ชีวิตไม่ย่อท้อ ไม่มีอุปสรรค บ้านใต้แสงดาวนี้ เป็นบ้านนักกีฬาบ้านหลังงาม โดดเดี่ยวใต้ดวงจันทร์มานานแสนนาน ส่งเด็กไปสู่ทางฝันหลายคน บางคนกำลังหัดก้าวเดิน อยู่ดูแลต่อสู้กันไป ขอขอบพระคุณมากครับ ที่เข้ามาช่วยกระผม การช่วยนี้ เพียงแค่ข้อความกำลังใจ นี้คือสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าเงินหมื่นแสนพันล้าน เพราะใจกระผมไม่ต้องการแม้สักสตางค์แดงเดียวขอรับ

[บุษรา]

• สวัสดีค่ะ
• แวะมาเยี่ยมเยียนคุณเนิ่ม ยามค่ำคืนเช่นกันค่ะ
• งานที่โรงพยาบาลก็เยอะเหมือนกันค่ะ เพราะต้องทำงานคุณภาพค่ะ
• ขอบคุณค่ะ

                 บุษราได้นำภาพขำ ๆ มาฝากกันด้วยค่ะ

[เนิ่ม ขมภูศรี]

ขอบพระคุณมากครับคุณบุษรา

[Gnusty]

สวัสดีค่ะ เป็นบ้านที่มีความรัก ความอบอุ่น ความพอเพียงดีนะค่ะ และยังเป็นบ้านที่ช่วยส่งเสริมนิสัยที่ดีให้กับเด็กๆ ทำให้เด็กๆ ได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ ส่งเสริมทางด้านสุขภาพที่สมบูรณ์แข็งแรงอีกด้วย ส่วนเทคนิควิธีที่ทำให้หายคลายเครียดได้ด้วยการนวดนั้นก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่พี่จะนำมาใช้กับเด็กๆ นะค่ะ ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอ่านข้อความของน้อง และถ้ามีเทคนิคอะไรดีๆ แล้วจะนำมาเสนอใหม่นะค่ะ

[เนิ่ม ขมภูศรี]

ขอบพระคุณมากครับ คุณ Gnusty ฟังเสียงกำลังใจทำให้เบิกบานยามเช้าขอรับ..

[กาญจนา สุวรรณเจริญ]

• สวัสดีค่ะคุณครูเนิ่ม
• ดีใจที่รู้จักคนจังหวัดเดียวกัน
• อ่านบันทึกด้วยความชื่นชมในความตั้งมั่นตั้งใจ ขอเป็นกำลังใจสู้ต่อไปนะคะ
• ยินดีที่รู้จักค่ะ

[เนิ่ม ขมภูศรี]

ดีใจมากเช่นกันครับ บ้านกร่างวิทยาคม กระผมผ่านไปบ่อยครับ ขอขอบพระคุณมากครับ

[ครูใจดี]

สวัสดียามเช้าค่ะ

แวะมาเยี่ยมด้วยความระลึกถึงค่ะ

คุณเนิ่มสบายดีนะคะ  เสริฟอาหารเช้าไว้ให้ค่ะ

ด้วยระลึกถึงค่ะ

 

 

[เนิ่ม ขมภูศรี]

ขอขอบพระคุณมากครับ คุณครูใจดี...

....

อาหารเช้ารับไปแล้วครับ กาแฟหนึ่งแก้วใหญ่ เจอจางด้วยน้ำร้อน หอมกลิ่นละมุนระเหยเป็นไอ

....

กระผมสบายดีครับ วันนี้คุณครูสอนเด็กด้วยความสุขครับ เพราะครูมีความสุขแต่เช้าตรู่ ความสุขนี้ จะส่งผลให้ใจงามทั้งวันขอรับ

...

ขอบพระคุณมากครับ

[เนิ่ม ขมภูศรี]

ข้าพเจ้ามีลูกสาวหนึ่งคน ลูกชายหนึ่งคน ชื่อพระจันทร์งาม กับเด็กชายญาณชนะ ....ทุกวันยามเช้า ต้องมานั่งป้อนข้าวให้ลูก พอไปถึงโรงเรียน อุ้มลูกไปส่งที่โรงเรียน กอดหอมชื่นใจ ท่ามกลางสายตาของผู้ปกครองท่านอื่น  ทำไมถึงต้องเลี้ยงลูกแบบนี้ ทำไมถึงต้องกอดหอมลูก ไม่กลัวลูกอายเพื่อนหรือไง ...
....
ทำไมถึงต้องป้อนข้าวให้ลูก ในเมื่อลูกโตขนาดนี้แล้ว ทำไมไม่เลี้ยงลูกให้มีความกล้าหาญชาญชัย ทำไมถึงเลี้ยงลูกไม่เหมือนรากฐานตะวันตก ที่ว่าด้วยเรื่องการช่วยเหลือตนเอง ว่าด้วยเรื่องการพัฒนาการแบบสังคมที่เจริญแล้ว แต่ข้าพเจ้าเลี้ยงลูกแบบนี้ ทุกคืนก่อนนอนกอดหอมชื่นใจ ทุกวันยามเช้านั่งป้อนข้าวให้ลูก ลูกร้องไห้ก็ปลอบประโลมใจ ข้าพเจ้าฉีกทษฎีที่ว่าด้วยลูกทุกเล่มในโลกนี้ เหลือเพียงสิ่งเดียวที่อยู่คู่กับใจตนเองมาโดยตลอด คือการเลี้ยงดูด้วยความรัก....ด้วยความรัก
.....
ด้วยความรักนี้
...
ข้าพเจ้าสามารถที่จะเฝ้ามองเด็ก ๆ ที่อยู่ร่วมกัน ที่กินนอนอยู่บ้านเดียวกัน ที่ไปขุดหามาจากดิน ไม่ได้ไปขุดหาเพชรพลอยทองคำล้ำค่า แต่ขุดหาแก่นแท้ของดิน เมื่อเจอแก่นแท้แล้ว ไม่ว่าดินที่อยู่ตรงไหน คือดินที่เราเดินไปทั่วสยามอาริยะ ไม่ว่าดินที่เราขุดอยู่ จะเป็นดินภาคใต้ ภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคอิสาน ก็เป็นดินเดียวกันทั้งประเทศทั้งโลก นี้คือเนื้อดินที่ยิ่งใหญ่ แต่การที่จะขุดดินดีได้ เราต้องขุดด้วยดวงใจ ถ้าใจเราเฝ้าประณามเพียงแค่เด็กส่งเสียงดัง ถ้าใจเราประณามเพียงแค่เด็กขี่จักรยานแกะกะถนน เพียงแค่แต่งตัว ผมยาวกระรุงกระรัง ขี่จักรยานเล่นตามถนน ใจเราที่เฝ้าดูนี้นั้น จะเป็นดั่งใจที่ถูกภัยบังตา มิใช่ใจที่มีความรัก.....
.....
สัจจะเกิดขึ้นจริงจากลูกน้อย ลูกของข้าพเจ้าได้เป็นคุรุทางใจให้กับข้าพเจ้า ในการเฝ้ามองทุกสรรพสิ่งด้วยความรัก การเลี้ยงลูกอันเกิดจากความรัก ทำให้จิตเดินทางเข้าสู่รัก และจิตแห่งรักนี้ จะมองเด็ก เพื่อนมนุษย์ ผู้ขับรถยนต์ขับแซงซ้ายแซงขวา กลับเป็นจิตที่เฝ้ามองด้วยความแตกต่าง เฝ้ามองด้วยความเข้าใจตัวเอง ไม่ได้เฝ้ามองด้วยการตัดสิน วิพากษ์วิจารณ์ นี้คือจิตที่เกิดขึ้นจากความรัก ขอความรักนี้ ให้พี่น้องทุกท่าน ช่วยกันสร้างสังคมอันดีงาม ที่เราเพียรอาศัยอยู่ ที่เราใช้ชีวิตอยู่ ที่เราสัมพันธ์กันอยู่นี้ สวยงามด้วยความรัก เพราะเราทุกคนมีความรัก เรารักในสิ่งเดียวกัน ความรักนี้ จะช่วยเปิดประตูสู่สัจจะได้ ด้วยตัวเรา...
...
ขอขอบพระคุณพี่น้องทุกท่านขอรับ
....
หากเราไม่เริ่มต้นด้วยความรัก พรอันใดทั้งจักรวาล ไม่สามารถที่จะเป็นจริงได้ หากใจของเราไร้ซึ่งพรแห่งรัก
.....
ขอความรักนี้ มอบให้กับพ่อด้วยดวงใจ ด้วยการทำความดี ด้วยการเรียนรู้ในสิ่งที่พ่อสอน ด้วยการเดินทางที่เป็นดั่งการเดินทางไร้คนชื่นชม ด้วยพื้นที่นี้ คือพื้นที่ปิดทองหลังพระ เพราะความรักที่พ่อสอน ไม่มีผลเป็นรางวัล ผลของความรักคือความสวยงาม ที่เกิดขึ้นในดวงใจ

แนบไฟล์:

[เนิ่ม ขมภูศรี]

ต้นพริกที่บ้านกระผมกำลังเจริญเติบโต...........
ต้นพริกนี้ ไม่ได้ใส่ปุ๋ยใส่ยาเร่งการเจริญเติบโต ปลูกทิ้งไว้ คอยรดน้ำพรวนดินถอนหญ้าข้างโคนต้น นอกนั้นก็มิได้แทรกแซงอันใด ปล่อยให้ต้นพริกเจริญเติบโตขึ้นมาเอง ตอนนี้กำลังลงกระเพรา มะละกอ ต้นไม้ทุกต้น ได้รับการดูแลด้วยการลูบใบสัมผัสต้นด้วยมือ ที่ส่งถ่ายความรู้สึกเข้าสู่ในรากของต้นไม้ .............
ไม่รู้ว่าต้นพริก มะละกอ ต้นกล้วย กระเพรา โหระพา จะรับรู้หรือไม่ แต่ต้นพริกที่บ้านฉันออกดอกออกลูกเป็นเม็ดพริก สวยงามมาก กับความรู้สึกที่เกิดขึ้น จากการเฝ้าดูแลรดน้ำพรวนดิน....

Thanks: ฝากไฟล์รูปฝาก ตรวจสอบมูลค่าเว็บ
........

Thanks: ฝากไฟล์รูปฝาก ตรวจสอบมูลค่าเว็บ
........

Thanks: ฝากไฟล์รูปฝาก ตรวจสอบมูลค่าเว็บ


Thanks: ฝากไฟล์รูปฝาก ตรวจสอบมูลค่าเว็บ
......

Thanks: ฝากไฟล์รูปฝาก ตรวจสอบมูลค่าเว็บ
......