สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านค่ะ
ดิรู้สึกดีใจมากที่ได้ทำ blog ดิฉันได้ยินคำคำนี้มานานแล้ว แต่ดิฉันก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร จนกระทั้งดิฉันได้เข้ามาเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี และได้เรียนวิชา "นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศทางการศึกษา" กับท่านอาจารย์พินิจ พันธ์ชื่น ท่านได้สอนวิธีการสร้าง blog อย่างละเอียด และเข้าใจ และท่านก็ได้ให้นักศึกษาได้กลับไปทำ blog ตามที่ท่านได้สอน ดิฉันก็เป็นอีกคนที่ได้ลองกลับมาทำตามที่ท่านสอน ถึงแม้ว่าจะผ่านเวลามาพอสมควร แต่ดิฉันก็ได้พยายามทำสุดความสามารถของดิฉันค่ะ
ท่านอาจารย์ได้บอกอีกว่า การที่เราได้สร้าง blog ก็เปรียบเสมือนเรามีบ้านใหม่ที่จะได้เจอผู้คนใหม่ ๆ หลาย ๆ แบบ หลายสไตล์ และเราก็สามารถเข้าสู่โลกกว้างอีกด้วย
แต่อย่างไรก็ตามดิฉันก็ต้องขอขอบคุณท่านอาจารย์ที่ทำให้เด็กบ้านนอกคนหนึ่งได้รู้จักโลกที่กว้างขึ้น ขอขอบคุณจริง ๆ
และสุดท้ายนี้ดิฉันอยากบอกว่า ดิฉันเป็นคนที่พูดไม่เก่ง แต่มีความจริงใจให้กับทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมหรือติชมดิฉันใน blog นี้ ดิฉันก็จะนำคำเหล่านั้นไปพัฒนาตัวเองค่ะ และดิฉันก็ขอฝากเนื้อฝากตัวให้กับทุกคนด้วยน่ะค่ะ ((^_^)
ดีคะ
ความรู้สึกนี้พูดจากใจใช่ไหมค่ะ
ก็ซึ่งดีนะค่ะ