ความสุขของผีเสื้อ

ช่วงเวลาของดักแด้

เรามาตามติดชีวิต HEART Pro กันดีกว่า

เมื่อคราวที่เราไปเชิญ HEART Pro มาร่วมโครงการ เราบอกกับพวกเขาว่า นี่คืองานอาสา เป็นงานที่นอกเหนืองานประจำ เราไม่มีอะไรให้ นอกจากโอกาสที่เขาจะได้รับในการพัฒนาตนเอง เขาเป็น 15 คนจาก 517 คนที่ได้รับโอกาสนี้ ให้ไตร่ตรองให้ดี และเมื่อเป็นงานอาสา ขอให้ทุกคนมีความสุขในสิ่งที่ทำ หากไม่รู้สึกสนุกกับการเป็น HEART Pro ขอให้บอก พวกเขาจะต้องผ่านการฝึกเพื่อไปทำหน้าที่เป็น HEART Trainer และ HEART Model คือการทำหน้าที่ถ่ายทอดและพัฒนาผู้อื่นในงานบริการ เขาอาจต้องสอนรุ่นพี่ของเขา อาจเป็นเพื่อนร่วม

งานที่มีอายุงานมากกว่าเขา

เมื่อถึงวันนัดพบ ดักแด้ทั้ง 15 ตัวก็รอเราอยู่ (ขอเรียกพวกเขาว่า “ดักแด้” นะคะ เพราะต่างคนต่างที่มา แต่จะต้องมาถูกฝึกหนักๆ เพื่อให้เป็นที่ 1 ในงานบริการ เหมือนจะถูกฟักตัวยังไงอย่างนั้น)

บทเรียนบทที่ 1 ดักแด้ถูกฝึกในเรื่องการปรับบุคลิกภาพ ฝึกนั่ง ฝึกยืน เดินไป เดินมา ยิ้ม ไหว้ สวัสดี ลั้ลลา ทำอยู่อย่างนั้น ดูแล้วเหมือนค่ายนางสาวไทยเลย บทนี้ดักแด้สนุก

บทที่ 2 ต้องเริ่มฝึกพูด แนะนำตัวเอง ทำท่าทางประกอบ ร้องเพลง พูดแบบเตรียมตัว พูดสั้น พูดยาว พูดแบบไม่ได้เตรียมตัว อ่านข่าวเล่าเรื่อง ฝึกจับประเด็นแล้วถ่ายทอดทันที ฝึกทั้งในสถานที่และนอกสถานที่ ตอนช่วงฝึกนอกสถานที่นี่แหล่ะ วัดใจกรรมการกันเลย ไหนจะเสียงคนเดิน คนคุยกัน ตะโกน เสียงประกาศผ่านไมค์ หนักหน่อยประชาชนก็เริ่มมามุงดู ทำเอาดักแด้เราเป๋กันไปหลายคน (ในความเป็นจริงของชีวิต มีปัจจัยมากมายเข้ามากระทบ หลายปัจจัยไม่ได้หวังผลต่อเรา หากให้ความสำคัญจนเกินไป เราก็เดินหน้าต่อไม่ได้ เหมือนสิ่งกระตุ้นรอบตัวดักแด้ขณะนี้ กระวนกระวายอย่างสงบ) บทนี้ดักแด้เครียดกันมาก เพราะต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลากับโจทย์ที่ทีมวิทยากรเปิดประเด็นมาอย่างต่อเนื่อง มีเสียงหัวเราะแต่ไม่สดใส น้องตากล้องที่มาเก็บภาพให้บอกว่า ดูเหมือนพวกเขากำลังแข่งขันเพื่อพิชิตอะไรสักอย่าง เราเลยบอกไปว่า นั่นเป็นเพราะว่าพวกเขาต่างรู้ตัวแล้วว่ามาที่นี่เพื่ออะไร และจะถูกฝึกหนักต่อไปอย่างนี้เพื่ออะไร บรรยากาศที่เราสัมผัสนั้น มันคือพลังงานของพวกเขาที่มุ่งมั่นในการดึงศักยภาพในตัวออกมา ช่างน่าประทับใจอะไรเช่นนี้

แล้วก็หมดไป 1 วันกับความอึดอัดของดักแด้ที่ยังไม่ได้ปลดปล่อย วิทยากรก็ให้โจทย์ใหญ่ที่ต้องเตรียมตัวสำหรับวันรุ่งขึ้น ดักแด้เราเดินมึนกลับบ้านกันเลยทีเดียว

เข้าสู่การฝึกวันที่ 2 ดักแด้ทั้งหลายมาพร้อมรอยยิ้มที่สดใส “วันนี้เตรียมตัวมาพร้อม สู้ สู้ ค่ะ”

แต่แล้วก็เกิดข่าวที่ดีและไม่ดีขึ้นในเวลาเดียวกัน นั่นคือ มี HEART Pro คนหนึ่งที่จะต้องออกจากการฝึกไปก่อน เนื่องจากมารดาโทรมาบอกว่าวันนี้เป็นวันฤกษ์ดีที่จะต้องไปเก็บตัวเตรียมพร้อมเพื่อเข้าพิธีอุปสมบทในอีก 3 วันข้างหน้า ภาพประทับใจคือ HEART Pro ทุกคนมายืนรวมตัวกันบอกว่าให้ตั้งใจในการบวช ทำให้ดีที่สุดเพื่อครอบครัว เห็นพวกเขาลากันแล้ว ลากันอีก ก็ใจหาย แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป

บทเรียนวันนี้ที่ได้เตรียมตัวมา ทุกคนถูกเคี่ยวจนข้น ต้องชื่นชมและค้นหาโอกาสพัฒนา พูด คิด วิเคราะห์ ฟัง พัฒนา เป็นวงจรไปอย่างนี้ทั้งวัน (paracetamol หมดไป 7 เม็ด กับอาการร้อนๆหนาวๆคล้ายจะเป็นไข้หมู่)

ในช่วงสุดท้ายของการฝึก พวกเขาบอกลากัน ขอบคุณกันและกัน ให้กำลังใจกันและกัน ด้วยรอยยิ้มและหยาดน้ำตา พวกเขาต่างรู้ดีว่า นี่เป็นเพียงบททดสอบแรกเท่านั้น และยิ่งย้ำชัดมากขึ้นว่าเขาไม่ได้เป็นเพียงตัวแทนหน่วยงาน แต่พวกเขาเป็นตัวแทนองค์กรแห่งนี้ ทุกคนให้คำสัญญาต่อกัน ว่าจะอยู่ด้วยกันต่อไป

วันนี้ดักแด้ของเรายังไม่ฟักตัว พวกเขาต้องจำศีล เตรียมตัวรับการฝึกช่วงที่ 2 ในวันที่ 9-11 สิงหาคม อีก 1 เดือนนับจากนี้ไป

และอีกไม่นาน เราจะได้เห็นผีเสื้อแสนสวยโบยบินอยู่รอบกาย

 

ปล.1 เขียนครั้งแรก ใครอ่านก็คงงง ไม่ขอโทษ ไม่ต้องให้อภัย จะพัฒนาตัวเอง มันเป็นสัจธรรม

ปล.2 จะพยายามใส่รูปให้ได้ ถ้าเห็นรูปแปลว่าทำสำเร็จ

ปล.3 เห็นชัดๆ ว่าใส่รูปได้ แล้วจะเอารูปเก่าออกยังไงอ่ะ แง้...

[ไผ่ไม่มีกอ]

อยากใส่วิกแบบนั้นมั่งจังเลยค่ะ น่ารัก

[วารีภรณ์ ทรงศักดิ์]

ดูภาพนิ่งก็น่ารักดีหรอกค่ะ แต่ตอนเดินพาเหรด ป้าๆบอกว่า...เหมือนกระเทยง่ะ แง้...