แด่น้องแก้ม
แด่น้องแก้ม
ระหว่างวัยไฟฝันวันหนุ่มสาว
เริ่มรักกันระหว่างก้าวกับสาว “แก้ม”
เธอดุจดาวพราวพร่างกลางคืนแรม
ชีวิตแย้มแต้มยิ้มอยู่พริ้มพราย
เมื่อดาวน้อยลอยสว่างอยู่กลางฟ้า
ดาวศรัทธาสูงเด่นเป็นที่หมาย
เมื่อดาวลับรักแหลกแตกกระจาย
สุขสลายรักแสลงสิ้นแรงยืน
ฝันถึงแก้มแย้มยิ้มอยู่ริมพักตร์
คิดถึงนักหักใจไม่อาจฝืน
ยิ่งหักรักหักหลงยิ่งคงคืน
สะดุ้งตื่นลืมตามองหาเธอ
ภาพแก้มซ้ายหมายคอยแล้วลอยลับ
ยิ่งประทับกลับมาทุกคราเผลอ
หาลักยิ้มพิมพ์ใจยังไม่เจอ
หวนละเมอคอยแก้มมาแย้มเยือน
คิดถึงแก้มข้างขวาน่าถนอม
ใจนึกน้อมเหนือกว่าคำว่าเพื่อน
ยิ้มคอยย้อนคอยย้ำตามมาเยือน
จะลืมเลือนแก้มลงคงไม่มี
คนจักอยู่อย่างไรหากไร้ “แก้ม”
เมื่อคราวแย้มมาเยือนคงเหมือนผี
แก้มนะแก้มจากหน้าไม่ปรานี
หน้าอย่างพี่หมองหม่นไร้คนมอง
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (7)
คนจักอยู่ถ้ารู้คุณค่าแก้ม
อย่าไปแถมไฝฝ้าให้เป็นสี
หน้าคนเราสุดสวยนั้นแสนดี
อย่าให้มีไฝฝ้าในใจเรา
(ว่าไปจนได้นะคะอาจารย์)
ความหมายสองนัย คนชื่อแก้ม
เล่นความกับแก้มของคน
"แก้มจากหน้า"ไม่ปรานี เป็นแง่มุมขำๆๆเล่นครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์
เข้ามาเยี่ยมอาจารย์ดึกๆ ทุกวัน ช่วงนี้นอนดึกกำลังตรวจงานนักเรียนง่วงๆ เปิดอ่านบทกลอนอาจารย์ อาจารย์แต่งดีมากนะคะ อย่างน้อยครูอิ๊ดตามอาจารย์ทุกบทกลอนเพื่อเอาไปใช้ต่อ ฮิฮิ (ใครบอกอยากแต่งดี) ติดบทกลอนเหมือนติดกาแฟเลย
เรียนครูอิ๊ด ติดกาแฟ ว่าแย่แล้ว
ยังถูกแซวติดกลอนจนนอนดึก
ติดด้วยกลอนถอนกาแฟแย่เพราะคึก
ดึกแสนดึกถึงกับไม่หลับนอน เอย....................ฮาครับ
กลอนน่ารักมากๆ ค่ะอาจารย์ น้องแก้มอ่าน มิเขินแย่เลยรึคะเนี่ย ... ชอบๆ ขอบคุณค่ะ
เรียนคุณปู
น้องแก้มไม่เขินหรอก เพราะเป็นแก้มผมเอง ฮาครับงานนี้
อาจารย์คะ
เป็นแก้มอาจารย์เองเหรอ มิน่าจึงเป็นแก้มที่ไม่มีไฝฝ้า อิอิ