มีเรื่องเล่าแต่โบราณว่า มีฤาษีตนหนึ่งไล่จับวัวเถื่อน วัวไม่ยอมให้จับ วิ่งไล่กันไปตั้งแต่ป่าเชิงเขาไปออกไปถึงริมคลอง ฤาษี หราด ล้มลง จึงเรียกคลองตรงนั้นว่า "คลองหราด" วิ่งไล่ต่อไปจนไปถึงทุ่งนา ฤาษีนั่งแยะ จึงเรียกตรงนั้นว่า "ทุ่งนาแยะ" วิ่งไล่ต่อไปจนไปถึงหน้าแซะ ทุ่งถิว ไปออกหลักช้าง พอดีถึงเวลาค่ำ ฤาษีนอนในป่านั้น รุ่งเช้าตื่นขึ้นมาออกตามหาวัวเถื่อนต่อ จนมาออกที่ทุ่งหัน วัววิ่งข้ามแม่น้ำตาปี ฤาษีก็ข้ามน้ำตามมา พอดีเป็นเวลาเที่ยง ฤาษีจึงหลามข้าวหลามฉัน จึงเรียกตรงนั้นว่า ท่าปากหลาม มาจนถึงปัจจุบันนี้ หลังฉันข้าวหลามฤาษีไล่วัวเถื่อนต่อ ขึ้นไปบนยอดเขา ทั้งวัวทั้งฤาษีไม่กลับลงมาอีก หายสาบสูญ จนเรียกเขานั้นว่า ภูเขาสูญ
จากคำบอกเล่าของชาวบ้านคนเฒ่าคนแก่ ต.ไม้เรียง อ.ฉวาง
ไม่มีความเห็น