คฤหัสน์ หมายถึง คนทั้งเพศชายและเพศหญิง ซึ่งเรียกว่าฆราวาสเป็นผู้ครองเรือน จะมีคู่หรือไม่มีคู่ก็ดี และเรียกว่า กุลบุตร กุลธิดา เป็นลูกชายลูกสาวของตระกูลก็ดี หรือกำหนดง่าย ๆ ว่าคนไม่ใช่นักบวช ล้วนอยู่ในความหมายของคำว่า " คฤหัสถ์ " ทั้งสิ้น
คฤหัสน์ต้องบำเพ็ญคุณธรรมเป็นการสร้างตนให้เป็นหลักเป็นฐาน ด้วยธรรมะสำหรับคฤหัสน์ 10 ประการ
1. สัจจะ ความจริง ได้แก่ จริงต่อหน้าที่การงาน จริงต่อวาจา จริงต่อเวลา และจริงต่อบุคคล
2. ทมะ รู้จักข่มใจ บังคับฝืนใจตนเองให้ทำแต่ความดีตลอดไป ไม่ให้ใจคิดเบื่อหน่ายท้อถอยออกนอกทาง
3. ขันติ อดทนต่อสู้อุปสรรคทุกอย่างที่เกิดขึ้นขัดขวางการงานนั้น ๆ
4. จาคะ สละสิ่งที่เป็นข้าศึกแก่จิตใจ
5. พยายามแสวงหาพัสดุที่หายไป เพราะเมื่อสิ่งใดหายไป เราเพิกเฉยเสียไม่ติดตามแสวงหากลับมา สิ่งนั้นและสิ่งอื่นก็จะหายไปจนหมด
6. หมั่นบูรณะซ่อมแซมของเก่า เช่น เรือนที่อยู่อาศัยหรือเครื่องใช้สอยใด ๆ ที่ทรุดโทรมคร่ำคร่าไป ต้องคอยบูรณะและเปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นเสมอ
7. ต้องรู้จักประมาณในการบริโภคสมบัติ ต้องรู้จักกิน รู้จักใช้แต่พอควร ถ้าคฤหัสน์ไม่รู้จักกินไม่รู้จักใช้แล้ว จะถึงความพินาศฉิบหายโดยง่าย
8. พยายามรักษาศีลห้าเป็นประจำตลอดชีวิต เมื่อรักษาศีลได้เป็นประจำ ก็เหมือนหนึ่งมีความสวัสดิมงคลอยู่กับตัวตลอดชีวิต
9. คฤหัสถ์จะต้องปฏิบัติต่อนักบวช สมณพราหมณ์ นักบวชสมณพราหมณ์นี้ เป็นอุดมเพศ เป็นเพศที่สูงและประเสริฐ เราผู้เป็นคฤหัสถ์จึงควรบำรุงท่าน
10. พระราชาก็ดี ข้าราชการ ผู้กระทำงานแทนต่าง พระเนตรพระกรรณก็ดี เป็นผู้มีบุญคุณต่อประชาชนพลเมืองเป็นอันมาก คฤหัสถ์จึงควรจะตอบแทนบุญคุณของท่าน
ที่มา: หนังสือที่เป็นเข็มทิศชีวิตเพื่อความสำเร็จ หน้าที่ของคน โดย พระสุธรรมเมธี (เขมกะ ผู้ก่อตั้งธรรมสภา)
ไม่มีความเห็น