ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วที่แม่บอกว่าอยากจะนอนที่บ้านหลังใน เพื่อที่อยากจะตื่นมาใส่บาตร แม่น่ะจะเกรงใจลูกๆ ไม่อยากรบกวนลูกเพื่อที่จะตื่นมาส่ง ถ้าหากว่าวันนั้นเรานอนกันที่บ้านหลังนอก... ข้าพเจ้าก็เลยบอกแม่เพื่อให้แม่สบายใจว่า จะพาท่านไปเองในตอนเช้า...
ฟ้ารุ่งสาง ได้ยินเสียงคล้ายคนคุยกัน...เปิดประตูออกไป พบว่าพี่ๆ เครือญาติมาจากโคราช คงมาถึงดึกมากเพราะไม่รู้สึกตัวเลย ก็เลยไปลากๆ น้องๆ ตัวเล็กมานอนที่ห้องข้าพเจ้า เพราะพี่ไก่เผลอไปเตะปลั๊กไฟ ทำให้ไฟห้องที่เธอพักนั้นดับ
แม่น่ะตื่นรอ เพื่อจะไปใส่บาตร พี่ไก่ขอตามไปด้วย และเป็นว่าครอบครัวพี่หญิงทราบจะไปด้วย เราก็เลยเปลี่ยนแผนไปกราบหลวงปู่แทน... เพราะไหนๆ ก็นัดกับครอบครัวพี่แดงไว้แล้วด้วย และทราบมาว่าน้องหมอดาวตามมาด้วย เป็นอะไรที่ให้ความรู้สึกถึงความเป็นเครือญาติดีมาก...
ป้าไพ...รู้ว่าจะไปด้วยก็เลยให้พี่ป้อมไปรับที่บ้านเจ้าเพ็ญ...
ไม่คิดว่าจะไปทันใส่บาตรหลวงปู่...
แต่เมื่อขับรถไปถึงวัด ปรากฏว่าพระท่านยังไม่บิณฑบาตร...
ดีใจ และที่สำคัญได้มีโอกาสกราบแม่ชีคุณยายโก และคุณแม่ยุด้วย
เป็นสิ่งที่ดีที่วันนี้ได้ทำในหลายๆ สิ่งที่เป็นความปรารถนาของทุกคนได้ลุล่วงตามความต้องการและตั้งใจ เป็นการเริ่มต้นวันที่ดีของวันปีใหม่ไทย ที่ได้ทำเพื่อบุคคลอันเป็นที่รักทั้งหลายของเรา
๑๓ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๓
สาธุ
สิ่งดี ในชีวิต
...อายุมั่น...ขวัญยืน...และอยู่เย็นเป็นสุข...ค่ะ...ยายธี